ลอยกระทงปีนี้…ก็คงไม่ได้มีโอกาสไปลอยกะใครต่อใครเขาอีกนั่นแหละ!!! คือเลิกลอย หรือไม่มีโอกาส ไม่มีจังหวะจะลอยมาตั้งแต่เกือบ 20-30 ปีที่แล้ว

เผอิญเพิ่งอ่านจบ…ไปเป็นรอบที่ 3 หรือรอบที่ 4 ไปแล้วก็ว่าได้ สำหรับหนังสือเรื่อง “วิพากษ์คอมพิวเตอร์-เทวรูปแห่งยุคสมัย” หรือ “The Silicon Idol : The Micro Revolution and Its Social Implication” ของ “นาย ไมเคิล แชลลิส” (Michael Shallis)

ใน จินตนิยาย เรื่อง ยูโทเปีย ของอภิมหาบุรุษชาวอังกฤษ เซอร์โทมัส มอร์ ที่เขียนเอาไว้ตั้งแต่ยุคพระเจ้าเหายังไม่ได้ใส่กางเกงหูรูดนั้น

หลังๆ นี้…ใครต่อใครต่างร่วงผล็อยๆ กันไปเป็นราย ไปไม่กลับ-หลับไม่มี-หนีไม่พ้น กลายเป็นข่าวคราวในหน้าหนังสือพิมพ์ เว็บไซต์

ถึงจังหวะนี้…ก็น่าจะพอเริ่มงึมๆ งำๆ เริ่มโหยหวน ครวญคราง บทเพลงของ ครูล้วน ควันธรรม อันว่าด้วย… “เมื่อย่างเข้าเขตหน้าหนาวว์ว์ว์….

คงต้องยอมรับอย่างมิอาจปฏิเสธได้นั่นแหละว่า…บรรดาเด็กๆ และเยาวชน ที่ท่านถือกำเนิดเกิดขึ้นมาในยุคนี้ สมัยนี้ ออกจะเป็นอะไรที่น่าสงสาร น่าเวทนา เสียเหลือเกิน

ใครก็ไม่รู้???…ที่สรุปอาการของบรรดาคนแก่ คนชรา โดยทั่วไป เอาไว้ด้วยคำพูดสั้นๆ ประมาณ 3 ประโยค ว่ามักออกไปในแนว กินของขม หนึ่ง ชมเด็กสาว หนึ่ง และ เล่าความหลัง อีกหนึ่ง

จะท่วมกันในระดับปี 54 หรือไม่? อย่างไร? เห็นยังเถียงๆ กันอยู่ในเว็บไซต์แต่ละเว็บไซต์ ซึ่งมีแต่ทำให้ ปวดหัว หนักขึ้นไปอีก เพราะเมื่อลองย้อนคิดดูอีกที ถึงจะหนักหนา-สาหัส ระดับปี 54 ถ้าหาก ใจ มันยังนิ่งๆ ยังสบายๆ