ขึ้นต้นศักราชใหม่ “ปีขาล” ไม่เต็มใจที่จะขานรับอายุอานามอีกขวบปีที่จะต้องเพิ่มขึ้น ยังไงๆ ก็หนีไม่พ้น

สองนิ้วจิ้มได้ พิมพ์ได้บนสมาร์ทโฟน อะไรๆ ก็ไปไกลได้แค่คลิกเดียวของการโพสต์และการแชร์ ถ

ตั้งแต่เปิดบ้านเปิดเมือง ปลดล็อกเคอร์ฟิว สังเกตหรือไม่ว่าร้านของกินร้านเก่าร้านแก่มากมายหลายร้านหายหน้าหายตาไปอย่างน่าเสียดาย

ตื่นเต้นกันในโลกโซเชียล เรียกว่าทุกห้องไลน์แทบจะแตก กับการโพสต์และแชร์ข่าวแถลงของกระทรวงสาธารณสุข เมื่อวันที่ 6 ธ.ค.ที่

บ่นกันจนติดปากหรือไม่ก็เป็นข้ออ้างยอดนิยมกับประโยคว่า ..ไม่มีเวลาๆ ..ใช่มั้ย?!?

ท่ามกลางความดี๊ด๊าของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อไวรัสโควิด-19

แต่ไหนแต่ไรมา เราบอกกล่าวเล่าสิบสืบต่อกันมาว่า เทศกาลลอยกระทงเป็นประเพณีที่จัดขึ้นเพื่อขอขมาต่อพระแม่คงคา ที่เราได้ใช้ดื่มใช้กินใช้อาบและสารพัดเพื่อการดำรงชีวิตตลอดปี

เห็นภาพสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้าร่ำไห้คร่ำครวญ “ออกสื่อ” โซเชียลเน็ตเวิร์กแล้ว เชื่อว่ามีหลากหลายความคิดเห็นความรู้สึกในสังคมไทย

ถ้าถามคนวัย 60 อัป ก็ต้องบอกว่าจะเป็นวันอะไร ชีวิตก็เหมือนๆ กันแทบทุกวัน

ได้ยินได้อ่านเด็กโลกใบใหม่ สะท้อนความเห็นความรู้สึกอันเกี่ยวเนื่องกับประเพณีที่มาช้านานของชาวจุฬาฯ แล้ว มนุษย์ป้าก็ได้แต่สงสาร และสงสัยว่า

อ่านข่าวเล็กๆ เกี่ยวกับประเทศสิงคโปร์ ที่บรรดาเทคโนแครต นักวิชาการ นักการเมือง นักพูด นักเขียน นักวิพากษ์วิจารณ์

เห็นและได้ยินผองเพื่อนมาพร่ำมาบ่นกันในห้องไลน์ ถึงพฤติกรรมและการแสดงออกซึ่งสิทธิเสรีภาพทั้งในรูปตัวหนังสือ