เห็นว่า กรมอุตุฯ ท่านได้ประกาศถึงการย่างเข้าสู่ หน้าฝน ของบ้านเราไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว…โดยยังไม่อาจรู้ได้ว่าหน้าฝนคราวนี้ จะถึงขั้นเปียกม่อล่อกม่อแลก ตกน้ำป๋อมแป๋ม กันไปถึงขั้นไหน

มีเพลงพื้นเมืองเก่าๆ แก่ๆ ของประเทศหมีขาวรัสเซียอยู่เพลงหนึ่ง…ที่อยากจะแนะนำให้มิตรรัก-แฟนเพลงทั้งหลายลองไปควานหามาฟังกันดู จะโดย “คลิก” เข้าไปในยูทูบ หรือกูเกิล ก็แล้วแต่

ผ่านพ้นเดือนเมษาฯ…หรืออาจเรียกว่า เดือนแห่งความร้อน ไปเรียบร้อยแล้ว โดยที่อุณหภูมิ ความร้อน ของเดือนนี้ คงต้องยอมรับว่า ออกจะ เอาเรื่อง อยู่พอสมควรเหมือนกัน คือร้อนกันในระดับตับแลบ ม้ามแลบ เอาเลยถึงขั้นนั้น

คงต้องยอมรับอย่างมิอาจปฏิเสธได้เลยว่า…โลกช่วงนี้ มันเป็นโลกที่น่ากลัว น่าอันตราย ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ขนาดผู้ที่มีบทบาทหน้าที่แบบกลางๆ แบบที่ต้องยึดมั่นอยู่ในความถูกต้อง ความยุติธรรม เข้าไว้

ทันทีที่ความรู้สึกถึงความมีอยู่ ความดำรง คงอยู่ ของ ตัวตนของตน หรือจะเรียกว่า อัตตา อาตมัน ตัวกู-ของกู ฯลฯ หรืออะไรต่อมิอะไรก็แล้วแต่ มันอุบัติขึ้นมาในความคิดคำนึงของใครต่อใครก็แล้วแต่

ความเป็นไปของโลก ณ ช่วงนี้…ออกจะหนักไปในแนว ทรหวนปั่นป่วนคลั่ง อย่างที่ อาจารย์ เรืองอุไร กุศลาสัย คู่ชีวิตของอาจารย์ กรุณา กุศลาสัย ผู้วายชนม์ไปนานแล้ว

วัย หรือ อายุ-อานาม …มันคงมีส่วนทำให้ การรับรู้ ในสิ่งต่างๆ มีสิทธิผิดแผก แตกต่าง ไปจากเดิมๆ อยู่มั่งไม่มาก-ก็น้อย ด้วยเหตุเพราะ เครื่องมือแห่งการรับรู้ หรือที่เรียกๆ กันในภาษาพระว่า อายตนะ ทั้งหลาย ไม่ว่าหู-ตา-จมูก-ลิ้น-กาย-ใจ

อุณหภูมิ-อากาศช่วงนี้…ดูจะหนักไปทาง วูบๆ วาบๆ คือบทจะร้อนก็ร้อนระดับตับแลบ ม้ามแลบ แต่บางช่วง บางโอกาส ดันมีฝน-ฟ้าสาดซัดเข้ามา สร้างความชุ่มฉ่ำ ชุ่มเย็น

สงครามยูเครน …ที่อาจลุกลาม บานปลาย กลายเป็นสงครามยุโรป สงครามโลก หรือสงครามนิวเคลียร์ เอาเลยหรือไม่? อย่างไร? อันนั้น…ใครที่ชอบคิดมาก คิดเล็ก-คิดน้อย

พระมารดา …ผู้ซึ่งลา-ละ-สละจากโลกใบนี้ ไปเมื่อซักไม่กี่ปีที่แล้ว ท่านเคยได้เล่าถึงสีสัน บรรยากาศ ของบ้านเมือง ในช่วงระหว่าง สงครามโลกครั้งที่ 2