เป็นอีกปีที่มองเห็นว่า เทศกาลตรุษจีนต้อง “หลิ่วตาตาม” สถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับ “คุณหมอกระต่าย” สร้างความตื่นรู้ต่อสวัสดิภาพชีวิตและความปลอดภัยบนท้องถนนของทุกฝ่ายในสังคมไทยอย่างมาก เรียกว่าจากปากต่อปาก แล้วก็ขยายเป็นจากรุ่นสู่รุ่น ในทำนองว่า

ส่งต่อกันมา โดยก็ไม่รู้ต้นตอของที่มา หากใครเป็นเจ้าของ ก็ขอกราบงามๆ กับการเปรียบเปรย “มะพร้าว” กับ “คนดี” นะคะ เพราะได้ใจค่ะ

จะกี่หมอๆ ก็บอกว่า การเว้นระยะห่างและสวมหน้ากากอนามัย หมั่นล้างมือ ไม่อยู่ในที่้แออัด เป็นยันต์กันภัยพื้นฐานที่ดีที่สุดที่จะสู้กับไวรัสโควิด-19

ปลื้มปีติกับของขวัญปีใหม่ 2565 สุดๆ ก็คือ “สวนเบญจกิติ”

ว่าจะ..ว่าจะ..ไม่ไปแตะของสกปรกให้เปื้อนมือเปื้อนใจแล้ว แต่ก็นึกมอง “มุมบวก” ว่า เรื่องแย่ๆ ในสังคม ถ้าเรารู้จักใช้มันเป็น “บทเรียน” หรือเป็นเครื่องมือในการเจริญสติ ย่อมเป็นผลให้เกิดปัญญาได้ไม่มากก็น้อย

“รู้คิด รอบคอบ รับผิดชอบต่อสังคม” คือคำขวัญวันเด็กแห่งชาติปีเสือคำราม จากนายกรัฐมนตรี ซึ่งถือเป็นวัฒนธรรมประเพณีปฏิบัติกันมาตั้งแต่ปี 2499 โน่นเลยทีเดียว

ขึ้นต้นศักราชใหม่ “ปีขาล” ไม่เต็มใจที่จะขานรับอายุอานามอีกขวบปีที่จะต้องเพิ่มขึ้น ยังไงๆ ก็หนีไม่พ้น

สองนิ้วจิ้มได้ พิมพ์ได้บนสมาร์ทโฟน อะไรๆ ก็ไปไกลได้แค่คลิกเดียวของการโพสต์และการแชร์ ถ

ตั้งแต่เปิดบ้านเปิดเมือง ปลดล็อกเคอร์ฟิว สังเกตหรือไม่ว่าร้านของกินร้านเก่าร้านแก่มากมายหลายร้านหายหน้าหายตาไปอย่างน่าเสียดาย