ถ้าการที่พรรค ก้าวสะเปะสะปะ เขาต้อง ถูกถีบ ให้ไปเป็นฝ่ายค้าน…เป็นตัวก่อให้เกิดความแค้นอก-แค้นใจ เห็นอก-เห็นใจของบรรดาปวงชนชาวไทย ชนิด เลือกตั้งครั้งหน้า อาจถึงขั้น แลนด์สไลด์ กันในระดับ

พระพยอม หรืออาจารย์ พยอม กัลยาโณ แห่งวัดสวนแก้ว อันถือเป็น พระ ที่น่าจะกราบได้ ไหว้ได้ ด้วยความสนิทใจอีกรูปหนึ่ง โดยเฉพาะเมื่อคำนึงถึงการทุ่มเทแรงกาย แรงใจ ในการสั่งสอน เทศนา ให้ผู้คนในสังคม เข้าถึง-เข้าใจ

ช่วงเช้าๆ…ขณะที่อุณหภูมิอากาศไม่ถึงกับร้อนมากมายซักเท่าไหร่ อาจด้วยเหตุเพราะฝนฟ้าท่านซัดสาดเอาไว้ตั้งแต่เมื่อคืน บนระเบียงกำแพงหนาๆ มี นกเขา 3 ตัว เกาะกลุ่มนอนหมอบใกล้ชิด ติดกัน ชนิดหัว-หางแทบเกยกันและกัน แถมหลับตาพริ้มซะอีกด้วยต่างหาก ทำให้อดตื่นตะลึง ต้องนั่งจ้อง นั่งมอง ด้วยความดื่มด่ำ ซาบซึ้ง ประทับใจ เป็นอย่างยิ่ง…

ความปรารถนา-ต้องการของคุณหลาน ทิม-พิธา และบรรดาผู้สนับสนุน ในการผงาดขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีคนที่ 30 คงต้องยอมรับอย่างมิอาจปฏิเสธได้เลยว่า…ออกจะเป็นอะไรที่ เร่าร้อน-รุนแรง เสียเหลือเกิน

ถ้ามองจากแนวโน้มความเป็นไปของโลก…คงต้องยอมรับเอาจริงๆ นั่นแหละว่า โลกตะวันตก หรือโลกของพวกฝรั่งมังค่าที่เคยครอบครอง ครอบงำ โลกทั้งโลกมานับเป็นศตวรรษๆ ไม่ว่าในแง่การเมือง เศรษฐกิจ การศึกษา ตลอดไปจนทัศนคติ ค่านิยม ในรูปลักษณะต่างๆ

คงต้องยอมรับเอาจริงๆ นั่นแหละว่า…14 ล้านเสียง 14 ล้านคนนั้น ย่อมมิใช่น้อยๆ สำหรับสังคม ประเทศ ที่มีผู้คนพลเมืองอยู่ประมาณ 60-70 ล้านคน ด้วยเหตุนี้…การที่จำต้องอยู่ร่วมในสังคมเดียวกันกับผู้คนประมาณ 14 ล้านเสียง 14 ล้านคนที่ว่า จึงเป็นอะไรที่ออกจะ โชคดี…ที่ตายก่อน

ยังอีกตั้งหลายเดือนกว่าจะถึง เดือนตุลา. แต่จู่ๆ ดันหวนคิดถึงเดือนเดือนนี้ขึ้นมาแบบไหน? ยังไง?

ช่วงที่เคยมีโอกาสรู้จัก มักจี่ กับอาเฮีย สนธิ ลิ้ม หรือคุณพี่ สนธิ ลิ้มทองกุล เป็นครั้งแรก…ช่วงนั้นอาเฮียท่านก็ถึงกับต้อง ใส่สูททำงาน มาแล้วตั้งแต่นั้น ถ้าจำไม่ผิดดูเหมือนว่าท่านจะร่วมงานกับอดีต นักคิด ด้านการเงิน-การทอง ที่มีอะไรเหนือไปกว่า นักธุรกิจ ธรรมดาๆ เยอะแยะ

กว่าที่บรรดาพวก หนูเล็กๆ และเด็กๆ ทั้งหลาย จะ เจริญเติบโต ขึ้นมา จนสามารถ รับผิดชอบต่อตัวเอง และ ต่อผู้อื่น หรือพอจะมี วุฒิภาวะ ได้บ้างในบางระดับ

โลกเมื่อยุค 40-50 ปีที่แล้ว ที่เรียกๆ กันว่า ยุคสงครามเย็น กับโลกยุคนี้ สมัยนี้ ยังไงๆ…คงต้องผิดแผก แตกต่าง แบบคนละเรื่อง-คนละม้วนอยู่แล้วแน่ๆ หรือได้กลายเป็นโลกที่เกิดการเชื่อมโยง เกี่ยวข้อง พัวพัน ปฏิสัมพันธ์ ปฏิสัมพัทธ์ อย่างชนิดมิอาจตัดขาด แยกขาด ระหว่างกันและกันได้เลย…