เวทีเสวนา ’ครย.’ จี้ยกเลิก112 ซัดจนท.ใช้ กม.ปิดกั้นการแสดงความคิดเห็น

ครย. เรียกร้องยกเลิก112 รุมสับ คำวินิจฉัยศาล จวกเจ้าหน้าที่ใช้ 112 ปิดกั้นแสดงความเห็น ไม่ให้สิทธิประกันตัว

12 ธ.ค.2564-ที่แยกราชประสงค์ คณะราษฎรยกเลิก112  (ครย.112) จัดกิจกรรมชุมนุม เปิดเสวนาราษฎรพิพากษามาตรา112 มี น.ส.คอรีเยาะ มานุแช ทนายความจากภาคีนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน นายอุเชนทร์ เชียงแสน อาจารย์จากมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ และนักวิชาการด้านรัฐศาสตร์ นายอนุลักษณ์ กุลสิงห์ครับ ตัวแทนเครือข่ายนักศึกษา ร่วมเสวนา

นายอนุลักษณ์ กล่าวว่า สถาบันแม้จะอยู่กับสังคมมานาน แต่ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลง มาถึงยุคนี้ เราไม่อาจปฏิเสธได้ สถาบันเข้ามามีบทบาททางการเมืองอย่างมาก มีการอ้างสถาบันเพื่อจะทำอะไรบางอย่าง ที่ต้องยกเลิก 112 เพราะจำกัดสิทธิเสรีภาพในการพูดถึงสถาบัน ปิดกั้นจินตนาการและความคิด มีการใช้กฎหมายนี้ ปราบปรามประชาชน เพื่อนเราหลายคนต้องติดคุก มีอัตราโทษที่สูงทั้งที่เป็นแค่การหมิ่นประมาท สถาบันแม้แต่ศาล ก็ไม่อาจเรียกตัวมาสู้คดีได้ ทำให้ประชาชนเสียเปรียบในการต่อสู้คดีอย่างมาก ถ้าไม่ยกเลิกตอนนี้ จะไปยกเลิกตอนไหน มาตรานี้ สมควรยกเลิก

“คำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญ เมื่อวันที่10พ.ย. ต่อ3แกนนำกลุ่มราษฎร ที่บอกว่าการปฏิรูปสถาบันเท่ากับการล้มล้างการปกครอง ในแง่ข้อกฎหมาย คนเรียนกฎหมายก็วิพากษ์วิจารณ์ การตีความของตุลาการศาลฯ ขณะเดียวกันก็มีคำถาม ข้อกังขาจากประชาชน คำวินิจฉัย ส่วนตัวมองว่า ไม่มีความน่าสนใจหรือมีคุณค่าทางกฎหมายมากนัก เมื่อไปอ่านคำวินิจฉัย เป็นการสะท้อนความเห็นของชนชั้นนำ นำมาสู่ข้อสรุป ที่ว่ามีเจตนาซ่อนเร้นล้มล้างการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ไม่ใช่การปฏิรูป และเมื่อไปดูเหตุผล คำวินิจฉัย ไม่ได้อ้างอิงบนหลักกฎหมาย เป็นแค่ความเห็นเท่านั้น คำตัดสิน ไม่ได้มีการวางหลักการว่าหลักการทางประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข คืออะไร การตัดสินแบบนี้ สะท้อนให้เห็นว่า ใครเป็นผู้ยิ่งใหญ่กว่ากัน ถ้าใช้เกณฑ์แบบนี้ ทำให้การไปแตะต้องสถาบันเท่ากับล้มล้าง

น.ส.คอรีเยาะกล่าวว่า การใช้กฎหมายเกี่ยวกับมาตรา112  ไม่อยากเรียกว่าเป็นการใช้กฎหมายเพื่อปิดปากประชาชน แต่เป็นการใช้กฎหมายเพื่อตบปากประชาชน ไม่ใช่แค่ปิดปากไม่ให้พูด แต่เอากฎหมายมาตบปากนำประชาชนเข้าคุก เป็นการดำเนินคดีทางยุทธศาสตร์ ปิดกั้นประชาชนไม่ให้แสดงออก ถึงเวลาต้องทบทวนการใช้กฎหมายมาตรานี้