‘ทิชา’ ยัน 'หยก' ไม่ก้าวร้าวและถูกล้างสมอง แต่ต้อง ‘คำราม’ เพื่อความอยู่รอด

18 มิ.ย. 2566  –  ทิชา ณ นคร ผู้อำนวยการศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนบ้านกาญจนาภิเษก โพสต์เฟซบุ๊ก Thicha Nanakorn เกี่ยวกับกรณี “หยก” ดังนี้

ป้าเคยคุยกับหยก 3 ครั้ง ….

เธอไม่ก้าวร้าวทุกลมหายใจและเธอไม่ได้ถูกล้างสมอง 

เธอเป็นตัวของตัวเองและเป็นไปตามที่อ่าน รู้ เข้าใจ เชื่อ 

เธออายุ 15 ปี และถูกจับตอนอายุ 14 ปี ด้วยข้อหา 112  กฎหมายที่ใครก็ได้ แจ้งความที่ไหนก็ได้ แต่ไม่รับแจ้งไม่ได้

หรือคนๆ นั้นจะอคติสุดโต่ง ล่าแม่มด คลั่ง ก็ใช้สิทธิ์นั้นได้

หลังจากรับข้อหามาตรา 112 

ทุกคนที่ใกล้เธอ เห็นมาตรา 112 แต่ไม่เห็นเธอ

ทุกคนที่ใกล้เธอ กลัวรังสีมาตรา 112 มากกว่ากลัวเธอ 

ทุกคนตัดสินเธอก่อนผู้พิพากษาและออกอาการเกินเจ้า

แม่เธอไม่ได้ทิ้งเธอ …

แม่เธอไม่ได้รังเกียจพี่ๆ ที่ดูแลลูกเธอ 

แต่กลัวคนที่กลัวมาตรา 112 ทั้งที่ใกล้เธอและเธอต้องใกล้

หยกไม่ได้เกิดมาพร้อมความสุดโต่ง ความก้าวร้าว

หยกไม่ได้บ้า ไม่ได้เพี้ยน ไม่ได้เป็น อย่างเช่นสีที่ป้าย

แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่า …

เด็กหญิงอายุ 15 คนนี้ แรงขึ้นตามสัดส่วนของกฎหมาย

ใช่ ! 

เธอต้องคำราม จำเป็นต้องคำราม เลี่ยงไม่ได้ที่ต้องคำราม

กลไกปกป้องตนเองของเธอยังมีชีวิต ยังมีแรง ยังมีพลัง 

การปกป้องสถาบันยังต้องมี …

แต่การแก้ไข มาตรา 112 ก็ต้องมี เพราะคนเกินเจ้ามีจริง

และคนเกินเจ้าเหล่านี้ได้ทำลายสถาบันอย่างลึกซึ้ง จริงจัง

อ๋อ ! ถ้าคุณยังเป็นพุทธะที่เมตตา 

อย่าลืมช่วยคิด ช่วยหาคำตอบกันด้วยว่า 

สังคมแบบไหนที่เด็กอายุน้อยๆ ต้องคำรามเพื่อความอยู่รอด