'เสธ.นิด' ถามดังๆ อนาคตจะเป็นอย่างไร ถ้าสังคมไทยยอมรับนักการเมืองปลิ้นปล้อนเข้ามาบริหารประเทศ

29 เม.ย.2566 - จากกรณีนายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ หัวหน้าพรรคก้าวไกล ตกเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์เรื่องการเดินทางกลับไทยช่วงปี 2549 หลังเกิดการรัฐประหาร เพราะพูดหลายครั้งแต่ไม่ตรงกัน โดยให้สัมภาษณ์กับนายสรยุทธ สุทัศนะจินดา เล่าถึงเหตุการณ์รัฐประหารเมื่อวันที่ 19 ก.ย.2549 ว่า หลังจากเกิดการยึดอำนาจได้เดินทางมากับเครื่องบินของคณะที่ไปประชุมที่องค์การสหประชาชาติ มาลงที่กองทัพอากาศ แล้วถูกกักตัวข้ามวันจนไปงานศพพ่อไม่ทัน ซ้ำยังถูกอายัดบัญชีจนทำให้ต้องวิ่งวุ่นหาเงินมาจัดงานศพ แต่เคยให้สัมภาษณ์กับ "แหม่ม สุริวิภา" เมื่อปี 2552 ถึงเรื่องเดียวกันนี้ว่า หลังจากเครื่องลงที่กองทัพอากาศแล้ว ตนถูกกักตัวอยู่ประมาณ 4-5 ชั่วโมง แต่ก็ไปงานศพพ่อทัน

พลอากาศโทวัชระ ฤทธาคนี หรือ เสธ.นิด อดีตนายทหารนักบินกองทัพอากาศ ซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ของนายพงษ์ศักดิ์ ลิ้มเจริญรัตน์ บิดาของนายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ออกมาเปิดเผยว่านายพิธากุเรื่องทหารคุมตัวจนไปงานศพพ่อไม่ทัน และยังโกหกโดนอายัดบัญชีให้คนสงสารอีกด้วย ล่าสุด พลอากาศโทวัชระ โพสต์เฟซบุ๊กอีกว่า

บอกกล่าวเรื่องคนนั้น    โกหก
หาใช่แสวงแสงตลก      เฟื่องฟ้อง
ฤๅหมายมั่นคนยก          ย่องชื่อ เสียงนา
เพียงแค่แจกแจงป้อง    คนปลิ้นปล้อนครอง เมืองแฮ

หากสากลเมื่อรู้            คงขำ
นักการเมืองไทยชำ      นาญปล้อน
พวกเขาย่อมเทียบคำ   ด้อยค่า สังคม
เสมือนว่าสิ่งสะท้อน     ต่ำต้อยวิสัย นิสัยไทย

ก็แปลกใจเหมือนกันว่าทำไม “สังคมสะท้อนการรับรู้เรื่องนักการเมืองปลิ้นปล้อนสร้างเรื่องโกหกเพื่อประโยชน์ทางการเมืองนั้นกระจาย Viral อย่างกว้างขวาง” แต่ดี

จึงต้องชี้แจงว่า ผมเคยเป็นนักเขียนบทความให้ “หนังพิมพ์รายวัน รายสัปดาห์มาก่อน เช่น มติชนยุคพี่เสถียร จันทิมาทร สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ยุค คุณรุ่งเรือง ปรีชากุล (ขอโทษครับที่อ้างถึง) ผู้จัดการรายวัน และหนังสือรายปักษ์ Vote ยุคคุณนพรัฐ พร่วนสุข ทั้ง ๔ หนังสือพิมพ์นี้มีคอลัมน์เป็นของตัวเองเป็นเวลากว่า ๑๐ ปี

ครั้นเมื่อสื่อ Hard Copies ถูกสื่อดิจิตอลเข้ามาแทนที่ ผมก็ไม่ได้เขียนลงหนังสือพิมพ์กระดาษแต่ใช้สื่อสังคมดิจิตอลแทนในการ “สำแดงความคิดเห็นทางการเมืองเพื่อสังคมการเมืองที่ดีมีธรรมาภิบาล” เป็นเรื่องปกติของผมครับ

ไม่เคยต้องการเป็นคนชื่อเสียง ไม่ต้องการพื้นที่ทางการเมือง ไม่มีความใฝ่สูงจะเป็นนักการเมือง
แต่กล้าพอที่จะออกไปเดินถนนร่วมการชุมนุมทางการเมืองเพื่อ “การเมืองที่ดี เหมาะสมกับสังคมไทย” จนถูกขึ้นศาล

“คิดเพียงแค่กันดีกว่าแก้ เมื่อชาติบ้านเมืองแย่เพราะวุ่นวาย จะแก้ก็แก้ไม่ทัน จะเกิดความวุ่นวายทั่วทั้งหย่อมหญ้า”

คิดกันดูเอาเองครับ อนาคตไทยจะเป็นอย่างไร หาก “สังคมไทยยอมรับนักการเมืองที่ปลิ้นปล้อนจนหลักฐานชัดเจนเช่นนี้เข้ามาบริหารประเทศชาติบ้านเมืองนี้”
ผมรับไม่ได้ครับ