'อำนวย' สอน ผกก.ลุมพินีเรื่องอดทนและขื่อแปบ้านเมือง

'อำนวย' ยกอุดมคติตำรวจแนะ ผกก.ลุมพินีคดีเคสลวนลามแล้วถูกด่าทอ ถุยน้ำลาย ชี้ได้อดทนตามอุดมคติตำรวจโดยสมบูรณ์แล้ว คงไม่ต้องแนะเรื่องศักดิ์ศรีและขื่อแปบ้านเมือง

21 เม.ย.2565 - พล.ต.ท.อำนวย นิ่มมะโน อดีตผู้บัญชาการตำรวจภูธรภาค 1 โพสต์เฟซบุ๊กในหัวข้อ "อดทนต่อความเจ็บใจ" มีเนื้อหาว่า เป็นอุดมคติตำรวจบทหนึ่ง ซึ่งสมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ 16 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ได้ทรงพระนิพนธ์ให้ไว้เป็นมิ่งขวัญแก่ข้าราชการตำรวจมาร่วม 66 ปีแล้ว

ผู้กำกับการสถานีตำรวจนครบาลลุมพินี จะต้องดุลยพินิจแยกแยะให้ออกระหว่าง "อดทนต่อความเจ็บใจ" กับ การรักษาเกียรติยศ ศักดิ์ศรีความเป็นตำรวจ การรักษากฎหมายซึ่งถือเป็น "ขื่อแปของบ้านเมือง" ไว้ ถ้าถึงขนาดถูกชี้หน้า ต่อว่า ด่าทอ ถุยน้ำลายใส่ การที่ท่านอดทนไม่กระโดดชกหรือตอบโต้ โต้ตอบด้วยประการใดๆ ไปนั้นถือได้ว่าท่านได้อดทนต่อความเจ็บใจ เป็นไปตามอุดมคติตำรวจโดยสมบูรณ์แล้ว แต่จากการกระทำดังกล่าวทั้งคำพูดและภาษากายเป็นการ "ดูหมิ่นเจ้าพนักงานซึ่งปฏิบัติการตามหน้าที่ " หรือไม่นั้นกระผมคงไม่ต้องบอก และท่านควรจะกระทำอย่างไรต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพื่อรักษาศักดิ์ศรี เกียรติยศความเป็นตำรวจ และขื่อแปของบ้านเมือง กระผมก็คงไม่ต้องบอกอีกเช่นกัน

เรื่องมีอยู่ว่าพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจนครบาลลุมพินี เตรียมให้หญิงผู้เสียหายในคดีล่วงละเมิดทางเพศของอดีตรองหัวหน้าพรรคการเมืองใหญ่ ซึ่งกำลังเป็นข่าวโด่งดังอยู่ในขณะนี้ ไปรอเพื่อเข้าทำการชี้ห้องเกิดเหตุเพื่อประกอบคำให้การของผู้เสียหายเอง ระหว่างรออยู่นั้นพนักงานสอบสวน และเจ้าหน้าที่จากกองพิสูจน์หลักฐานได้เข้าทำการตรวจพิสูจน์ห้องเกิดเหตุจนแล้วเสร็จ ครั้นจะให้ผู้เสียหายเข้าชี้ห้องเกิดเหตุ ทนายฝ่ายผู้ต้องหาไม่ยินยอมหรือมีคำสั่งคุ้มครองจากศาล (ประเด็นนี้จะเป็นความจริงหรือไม่กระผมไม่ทราบ) พนักงานสอบสวนจึงไม่ได้ให้ผู้เสียหายเข้าชี้ห้องที่เกิดเหตุ ซึ่งเป็นไปตามบทบัญญัติของกฎหมาย... ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 132 “เพื่อประโยชน์แห่งการรวบรวมหลักฐาน ให้พนักงานสอบสวนมีอำนาจ ดังต่อไปนี้ (1) ตรวจตัวผู้เสียหายเมื่อผู้นั้นยินยอม หรือตรวจตัวผู้ต้องหา หรือตรวจสิ่งของหรือที่ทางอันสามารถอาจใช้เป็นพยานหลักฐานได้ ให้รวมทั้งทำภาพถ่าย แผนที่ หรือภาพวาดจำลอง หรือพิมพ์ลายนิ้วมือ ลายมือหรือลายเท้า กับให้บันทึกรายละเอียดทั้งหลายซึ่งน่าจะกระทำให้คดีแจ่มกระจ่างขึ้น....” ซึ่งจากบทบัญญัติจะเห็นได้ว่าเป็นอำนาจของพนักงานสอบสวน (และคงหมายรวมถึงผู้ซึ่งต้องช่วยพนักงานสอบสวน)" ที่จะเข้าไปยังสถานที่เกิดเหตุเพื่อตรวจสิ่งของที่ทางอันอาจสามารถใช้เป็นพยานหลักฐานได้" และเป็นอำนาจเฉพาะ บุคคลอื่นไม่ว่าจะเป็นไฮโซ โลโซ แม้กระทั่งผู้เสียหายเองกฎหมายก็ไม่ได้ให้อำนาจไว้เมื่อเจ้าของหรือผู้ครอบครองไม่ยินยอม หรือถ้ายิ่งมีคำสั่งศาลคุ้มครองด้วยแล้วก็คงไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าไปได้...ก็เท่านั้น

ตอบประเด็นที่ว่าแล้วจะทำให้คดีมีน้ำหนักน้อยลงหรือไม่นั้น ขอได้โปรดจงทราบเถอะว่า หลังจากพนักงานสอบสวน และเจ้าหน้าที่จากกองพิสูจน์หลักฐานเข้าตรวจห้องเกิดเหตุโดยละเอียด ได้จัดทำแผนที่ บันทึกภาพห้องเกิดเหตุ ไม่ว่าจะเป็นภาพนิ่ง ภาพเคลื่อนไหว แล้วนำเอาแผนที่ เอาภาพห้องเกิดเหตุเหล่านั้นมาสอบปากคำเพื่อให้ หญิงผู้เสียหายให้การยืนยันประกอบคดีก็จะมีน้ำหนัก... เพียงแค่นี้ไม่เข้าใจเชียวหรือ ต้องไปชี้หน้าด่าทอ ถ่มน้ำลายใส่กันทำไม ส่วนคำขู่ดำเนินคดีกับผู้กำกับการสถานีตำรวจนครบาลลุมพินี ตามมาตรา 157 อันนั้นไม่ว่า และไม่น่าจะกังวลเพราะไม่น่าจะเป็นไปได้.........

ขอเป็นกำลังใจให้ผู้กำกับการสถานีตำรวจนครบาลลุมพินี และเจ้าหน้าที่ตำรวจชุดสืบสวนสอบสวนคลี่คลายคดีนี้ ให้ใช้ความรู้ ความสามารถ และประสบการณ์ ทำคดีนี้ ให้เป็นที่ประจักษ์ต่อสาธารณะด้วยความรวดเร็ว ต่อเนื่อง เป็นธรรม ตามอุดมคติตำรวจอีกบทที่ว่า "ดำรงตนในยุติธรรม กระทำการด้วยปัญญา รักษาความไม่ประมาทเสมอชีวิต"