วันที่ 14 เม.ย. - นายอรรถพล เจริญชันษา อธิบดีกรมควบคุมมลพิษ (คพ.) กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เปิดเผยว่า ภัยแล้งในปี 2564 พบว่า บางแหล่งน้ำมีสภาพแห้งขอดไม่มีน้ำแล้ว เช่น แม่น้ำวัง บริเวณช่วงรอยต่อจังหวัดลำปางกับจังหวัดตาก แม่น้ำยมในพื้นที่จังหวัดสุโขทัย พิษณุโลก และพิจิตร เป็นต้น ในช่วงหน้าแล้งแหล่งน้ำส่วนใหญ่มีแนวโน้มเสื่อมโทรมลงจากปกติ โดยจากการติดตามเฝ้าระวังคุณภาพน้ำในแหล่งน้ำต่างๆ ที่ผ่านมา พบว่า ในช่วงเดือนมีนาคม-พฤษภาคม มักพบปัญหาคุณภาพน้ำที่เกิดจากกรณีการเกิดสาหร่ายสะพรั่ง (Algal Bloom) หรือมีปริมาณสาหร่ายในน้ำมากกว่าภาวะปกติ มักพบในแหล่งน้ำ เช่น บริเวณประตูระบายน้ำ เขื่อน ฝาย หนอง บึง เป็นต้น
นายอรรถพล กล่าวว่า ปัญหาสาหร่ายสะพรั่งเกิดจากการที่แหล่งน้ำมีปริมาณน้ำลดน้อยลง จนมีสภาพนิ่งไม่ไหลเวียน ส่งผลให้ความเข้มข้นของสารอาหารพืช ได้แก่ ไนโตรเจนและฟอสฟอรัสสูงขึ้น ซึ่งสารอาหารเหล่านี้มาจากกิจกรรมต่างๆ ของมนุษย์ เช่น การเกษตร อุตสาหกรรม น้ำทิ้งจากบ้านเรือน เมื่อมีสารอาหารมากขึ้นจะไปกระตุ้นให้สาหร่ายเจริญอย่างรวดเร็ว และเมื่อได้รับแสงแดดมากเพียงพอจะลอยขึ้นมารับแสงแดดเพื่อสังเคราะห์แสง เกิดปกคลุมทั่วบริเวณผิวน้ำ โดยสามารถเกิดได้ทั้งแหล่งน้ำจืดและน้ำทะเล
" การมีปริมาณสาหร่ายในน้ำมากกว่าภาวะปกติจะก่อให้เกิดปัญหา เช่น เกิดการขาดแคลนปริมาณออกซิเจนที่ละลายในน้ำโดยเฉพาะ ในช่วงเวลากลางคืนที่พืชและสาหร่ายมีการหายใจจะดึงออกซิเจนในน้ำไปใช้เป็นจำนวนมาก ทำให้สัตว์น้ำขาดอากาศหายใจ เมื่อมีเหตุสาหร่ายตายลงพร้อมกันจำนวนมาก จะเกิดการย่อยสลายและทำให้แหล่งน้ำเน่าเสียรุนแรงได้ ในการสังเกตในกรณีสาหร่ายเกิดการสะพรั่งในแหล่งน้ำ จะพบสีของแหล่งน้ำเปลี่ยนไปจากปกติ โดยอาจพบได้หลายสีขึ้นกับชนิดของสาหร่าย เช่น เขียว น้ำตาลเหลือง หรือ แดง เป็นต้น" นายอรรถพล กล่าว
อธิบดี คพ. กล่าวต่อว่า การป้องกันและแก้ไขปัญหาสาหร่ายสะพรั่งจะต้องทำให้แหล่งน้ำเกิดการไหลเวียนถ่ายเท หากมีประตูระบายน้ำควรเปิดระบายน้ำบ้างเป็นครั้งคราว หรือใช้เครื่องเติมอากาศ เครื่องผลักดันน้ำเพื่อให้น้ำเกิดการผสมหมุนเวียนและเพิ่มออกซิเจนให้กับน้ำ หากเริ่มมีสาหร่ายเกิดขึ้นให้ทำการกำจัดออกจากแหล่งน้ำก่อนที่จะเกิดปัญหาน้ำเน่าเสีย และต้องควบคุมที่ต้นทางโดยการลดปริมาณสารอาหารที่จะลงสู่แหล่งน้ำ เช่น เข้มงวดในการอนุญาตระบายน้ำทิ้ง
