หลังจากลิเกโรงแรกเล่นอยู่นานก็ไม่สามารถดึงคนดูให้สนับสนุนได้ คนที่เล่นอยู่ในคณะเดียวกันก็ลาโรง ไม่ยอมเล่นด้วยแล้ว เพราะเนื้อหาของเรื่องที่นำมาเล่นกันนั้นมันผิดกฎหมาย ทางการเขาก็บอกให้เลิกเล่นในลักษณะดังกล่าวก็ไม่ยอมฟัง จนถูกจับดำเนินคดี ศาลท่านก็เมตตามาหลายครั้งแล้ว จับแล้วก็ปล่อย แต่คนที่ถูกจับก็ไม่เข็ดหลาบ ยังคงทำผิดซ้ำซากด้วยความเหิมเกริมท้าทายกฎหมาย เพราะเหล่าบรรดากุนซือที่เขียนบทและกำกับการแสดงนั้น ต่างก็พากันกล่าวคำสรรเสริญเยินยอว่าตัวแสดงทั้งหลายนั้นแสดงเก่ง แสดงดี มีความกล้าหาญในการแสดงตามบทที่พวกเขาเขียนให้ แต่แล้วในที่สุดก็ถึงเวลาที่ถูกจับแล้วไม่ได้รับการปล่อยตัว เมื่อมีนักแสดงจำนวนหนึ่งถูกจับและไม่ได้รับการปล่อยตัว นักแสดงบางคนก็ถอย คนดูก็เริ่มรู้สึกไม่สบายใจที่จะมีคนดูอย่างหน้าโรงลิเกที่แสดงกันรายวัน คนเล่นก็หายไป ทั้งติดคุกและขอลาโรง ส่วนคนดูที่จะร่วมอยู่หน้าโรงลิเกก็ไม่มาแล้ว คนที่เคยสนับสนุนหวังจะใช้ลิเกคณะนี้กรุยทางสู่ความสำเร็จทางการเมืองก็คิดว่าลิเกโรงนี้คงไม่สามารถทำให้สมความปรารถนา จึงต้องปลุกลิเกโรงใหม่มาแสดง

ลิเกโรงเก่านั้น ในตอนแรกเป็นลิเกที่เล่นทีเดียว 3 เรื่อง ทั้งการไล่คน การเปลี่ยนกฎ และการล้มล้าง ทำไปทำมาบทสำหรับ 2 เรื่องแรก มันหายไป ไม่รู้ว่าเป็นความตั้งใจของผู้เขียนบทและผู้กำกับ หรือว่ามันหายไปเพราะคนเล่นรู้สึกไม่สนุกเท่ากับการเล่นบทล้มล้าง เมื่อหันมาเล่นเรื่องเดียวจาก 3 เรื่องที่เคยแสดงก็ยิ่งทำให้คนเล่นคนดูหายไป เพราะคนที่เขาคิดเป็นเขาไม่เอาด้วย เขามองออกว่าประเทศไทยเจริญเติบโตพัฒนามาด้วยอะไร ดังนั้นเขาจึงยังคงต้องการรักษาปัจจัยของความเจริญและความมั่นคงเอาไว้ การมาเขียนบทและกำกับให้แสดงเรื่องล้มล้าง แนวร่วมหายหมด มิหนำซ้ำยังเจอคนที่เขาไม่พอใจการเล่นบทดังกล่าวที่เคยเป็นพลังเงียบ เขาไม่เงียบอีกต่อไปแล้ว ในที่สุดเพลงหนักแผ่นดินก็กระหึ่มให้พ่อยกแม่ยกของลิเกครั้งนี้ให้ได้ยินได้ฟังกันไปทุกที่ไม่ว่าจะไปที่ใดก็ตาม เมื่อถูกคำถามว่าทำไมแสดงบทแบบนี้ ทำไมกำกับให้คนที่แสดงลิเกแสดงแบบนี้ ก็ตอบกันไม่ได้ จะหาที่ยืนบนผืนแผ่นดินไทยยากแล้ว

เขามีการแข่งขันอะไรกัน ก็อุตส่าห์ส่งตัวแทนลงแข่งขันด้วย อ้างว่าจะมาเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้ดีกว่าเดิม แต่คนดูเขาไม่สนใจว่าจะเข้ามาทำอะไร แต่เขาติดบทบาทที่เขียนให้มีการแสดงลิเกกัน พวกเขาก็ไม่เชียร์ให้ชนะอยู่แล้ว ในที่สุดคนเขียนบทที่เราเคยเรียกกันว่าขุนพ่ายทุกคดี ก็ทำให้พวกเขากลายเป็นคณะลิเกที่พ่ายทุกเวที เมื่อเป็นเช่นนี้พ่อยกบางคนก็ไม่เอาแล้วลิเกโรงนี้ ขืนเล่นต่อไปก็คงไม่มีทางได้ใจคนดูให้มาสนับสนุน ดังนั้นจึงจำเป็นจะต้องหาคณะลิเกชุดใหม่ออกมาแสดงเรียกคนดูให้มาสนับสนุน แต่หาคณะใหม่ไม่ได้ เพราะไม่มีใครเล่นด้วยกับบทที่เขียนกันในตอนนี้ หรือการกำกับให้เล่นกันอย่างที่ผ่านมา

หันซ้ายหันขวาก็เลยต้องคว้าคณะลิเกคณะเก่าออกมาแสดง นัยว่าจะต้องเขียนบทใหม่ ไม่เอาแล้วบทและการแสดงที่เน้นการล้มล้าง เพราะว่าทำไปก็ไม่ได้รับการสนับสนุน ตอนนี้เขียนบทใหม่ กำกับการแสดงใหม่มาเน้นเรื่องการไล่ เพราะเขาคิดว่าน่าจะมีคนอยากเห็นการเล่นบทนี้มากกว่าบทว่าด้วยการล้มล้าง แต่การเขียนบทเรื่องนี้มันอาจจะเขียนยากหน่อยนะ เพราะคนที่จะไปไล่เขานั้นไม่มีความผิดเชิงประจักษ์ที่ชัดเจนพอที่จะเอามาเป็นเหตุผลในการไล่ ดังนั้นการจะเขียนบทเพื่อให้แสดงการไล่เขานั้นอาจจะต้องใช้การมโนสร้างเรื่องโกหกไปวันๆ แต่ก็ไม่อาจจะไปไล่คนที่อยากให้ออกไปได้ มิหนำซ้ำจะด่าจะว่าอะไรคนที่อยากจะไล่ให้ไปพ้นๆ นั้น อาจจะเป็นการขว้างงูไม่พ้นคอ เพราะพูดไปพูดมา ทุกคำพูดอาจจะย้อนมาทำร้ายคนเขียนบทและคนกำกับเอาได้ อย่าคิดว่าหันมาใช้บริการคนแสดงลิเกที่เก่งกาจจะช่วยให้แสดงคะแนนนิยมได้ตามที่ต้องการ ถ้าหากต้องใช้เงินในการเขียนบท สร้างโรงลิเก และจ้างนักแสดง ระวังผลที่ได้มันจะได้ไม่คุ้มเสียนะ ที่สำคัญคนเขารู้ทันนะว่าจริงๆ แล้วไม่ใช่ต้องการไล่คนหรอก แต่อยากจะเปลี่ยนกฎมากกว่า เพราะกฎที่ใช้ควบคุมการแสดงอยู่ตอนนี้มันทำให้ลิเกเล่นยาก

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้นายโรงขยับแล้ว มีกิจกรรมต่างๆ มากมายเพื่อส่งสัญญาณให้คณะลิเกให้เตรียมพร้อม นายโรงพร้อมที่จะสนับสนุนการแสดงอย่างเต็มที่ ตอนนี้หัวหน้าคณะลิเกเขาก็เริ่มออกแขกแล้วนะ เขาคงเชื่อมั่นว่าเขาเคยแสดงลิเกมาหลายครั้งแล้ว มีความเชี่ยวชาญมากพอที่จะป่วนเมือง ทำให้การทำงานของคนดูแลบ้านเมืองจะต้องประสบกับความยากลำบาก สร้างผลงานไม่ได้ สร้างคะแนนนิยมไม่ได้ จนทำให้หันมานิยมนายโรงเจ้าของลิเกเดิมๆ ที่ต้องการแก้กฎให้ตัวเองที่เป็นนายโรงอยู่แดนไกล สามารถกลับเข้ามาเขียนบทและกำกับการแสดงภายในประเทศได้อย่างไร้มลทินติดตัว คงต้องดูกันไปว่าลิเกเรื่องนี้จะสามารถสร้างคะแนนนิยมเรียกคนดูได้หรือไม่ ตอนนี้เขาออกแขกกันแล้วนะ ถ้าหากลงทุนให้ลิเกคณะที่ไปปลุกขึ้นมาจากโลงให้มาเต้นบนโรง จะสามารถสร้างความนิยมได้แค่ไหน เสน่ห์ยังพอมีไหมนะ.