7  มี.ค.64-  ศิลปินผู้พ่นกราฟฟิตี้ 'นาฬิกาหรูประวิตร' โพสต์ข้อความลงเพจเฟซบุ๊ก Headache Stencil  ว่า ผมต้องขออณุญาติใช้พื้นที่ตรงนี้ชี้แจงนะครับ

เนื่องจากตลอด 3-4 วันที่ผ่านมา มีกระแสข่าวปล่อยว่าผมเป็นคนให้เบาะแสกับตำรวจ เพื่อจับตัว “เเอมมี่” เพื่อนของผมเอง ซึ่งสำหรับถือเป็นการปล่อยข่าวดิสเครดิตกลบ “ความลับสำคัญ” ที่แอมมี่บังเอิญสงสัยแล้วส่งต่อความลับนี้สู้คนนอกวงอย่างผมและพี่ต้อมที่เป็นเพียงเพื่อนร่วมเมามายประสาขี้เมา

ความลับสำคัญที่ว่าคือ “เหตุผล” ที่ทำให้แอมมี่โทรหาผมรัวๆกลางดึก แต่ผมไม่ได้รับสายตอนแรก เพราะคิดว่ามันจะชวนไปเมามายยามดึกอีก แต่หลังจากที่ผมไม่ได้รับสาย เมสเสจตามภาพด้านล่างก็โผล่มาทันที

ผมจึงโทรกลับไป แอมมี่ได้เล่าสถานการณ์ที่เกิดขึ้นให้ฟัง รวมถึงเรื่อง “การไม่ไว้ใจคนๆหนึ่ง” ซึ่งมามีบทบาทมากขึ้นในการออกคำสั่งในช่วงหลัง ซึ่งตอนนั้นผมไม่ได้สนใจว่าคนๆนี้คือใคร เพราะสนแต่เรื่องที่กำลังเกิดขึ้นกับมันมากกว่า
น่าสนใจที่คนๆนี้เป็นใคร ถึงออกคำสั่งกับทีมงานให้ “ต้องเอาตัวมัน(แอมมี่)มาให้ได้หลังจากแมมี่หายไปจากรพ. ซึ่งประโยคนี้เอง ที่ทำให้ผมรับไม่ได้ เพราะในวินาทีนั้น เพื่อนของผมไม่ได้อยู่ในสภาพจิตใจที่พร้อมจะสู้กับสิ่งใด เสียงที่แฝงไปด้วยความสับสนจากการไม่แน่ใจว่าจะถูกคนกันเองหักหลัง สิ่งที่ควรจะทำคือ “ช่วย” ตามความประสงค์ของมัน ไม่ใช่หาทาง”ล็อคตัว” ผู้ร่วมอุดมการณ์เพื่อส่งให้ตำรวจเพื่อเพียงแค่ “กลัวจะเสียขบวน” จากสิ่งที่เกิดขึ้น

หลังจากแอมมี่ถูกตำรวจควบคุมตัวเรียบร้อยแล้ว พี่ต้อมได้เอาภาพหลักฐานภาพหนึ่งที่แอมมี่ได้ให้ทิ้งไว้ลองหาข้อมูลเพิ่ม ก็ได้พบกับสิ่งที่น่าตกใจ คนที่สั่งเด็กให้ไปเอาตัวแอมมี่มาให้ได้ ดันเป็นคนที่มีคดีต้มตุ๋นระดับชาติ แถมคดีนั้นเจ้าของคดีก็เป็นคนนามสกุลเดียวกับ “ไอ้ค้...” ที่พวกเราคุ้นหูกันดีอีกด้วย ช่างบังเอิญจริงๆ และหลังจากที่เช็คข้อมูลเพิ่มขึ้น ก็ได้พบกับความอำมหิตกว่าเดิมว่า คนๆนี้ได้ออกคำสั่งให้เด็กไปกระทำการก่อความรุนแรง จนเด็กที่ไปทำการถูกติดคุกไปแต่ตัวเองยังลอยนวลสบายใจเฉิบ ไม่สงสัยเลยว่าทำไมยังเลือดเย็นสั่งคนให้เอาตัวเพื่อนกูมาให้ได้อีก

หลังจากที่ผมได้อดทนให้ใจเย็นลง และยังมีความเกรงใจต่อไผ่ และอีกหลายๆคนที่แอมมี่มันรักและห่วง ผมไม่อยากให้ขบวนการนี้เสียหายจากความโง่ของคนไม่กี่คนที่ไม่รู้โดนอะไรบังตา ถึงเอาคนแบบนี้มาอยู่ข้างตัว ข้างเงินบริจาคประชาชน ผมจึงพยายามใช้ทวิตเตอร์ในการสื่อสารอ้อมๆ เพื่อให้ทางเจ้าตัวรู้ตัว และหาทางจบเรื่องนี้กันให้ได้ ก่อนที่มันจะพังกันไปหมด เพราะผมคนนึงล่ะที่อยากรู้แล้วว่าตกลงเงินบริจาคของประชาชนไม่รู้กี่ล้าน ได้ถูกนำไปใช้อย่างไร พูดตรงๆนะครับ ไม่เคยสงสัยหรอก และก็ไม่สนใจด้วย ว่าแกนนำจะเอาเงินไปใช้ขับเคลื่อนยังไง แต่พอมีคนที่เป็นนักต้มตุ๋นระดับชาติที่มีคดีพัวพันกับคนสำคัญแบบนี้มาอยู่ข้างๆเงินแบบใกล้ชิดมาก ผมก็ไม่สามารถวางใจได้ครับ นี่อาจจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่เมื่อใครถามหาการแจกแจงบัญชีเงินบริจาคถึงถูกทัวร์ลง

เมื่อวานนี้ ผมได้รับการติดต่อจากผู้ใหญ่คนสนิท ประสานให้คุยกับแกนนำคนหนึ่งซึ่งเป็นตัวคนเอาไอ้นักต้มตุ๋นนี่มาอยู่ข้างตัว โดยผู้ใหญ่ที่ประสานแจ้งกับผมว่า “มึงคุยกับมันเถอะ เชื่อกู มันยอมมึงหมดแล้ว” ผมจึงยอมโทรคุยกับทางแกนนำคนนี้

โดยทางแกนนำได้เอ่ยปากขอโทษผมในเรื่องที่มีการสั่งจับตัวแอมมี่ ที่ตอนแรกคิดถึงแต่เรื่อง”กลัวจะเสียขบวน” จนลืมคิดถึงความเป็นพี่น้อง และไม่ได้คิดว่าแอมมี่ทำไปเพราะอะไร ถึงกับใช้คำว่า “พอรู้ว่าป๊าทำไปเพราะอะไร พี่ก็จุก...” ผมบอกเลยครับ ว่าคำนี้บวกกับเสียงสั่นของคนที่ผมคุยอยู่ ทำให้ผมใจอ่อนและยอมช่างแม่งในเรื่องเพื่อนผมไปได้ในระดับหนึ่ง แต่สิ่งที่ผมยืนยันคือเรื่องของไอ้นักต้มตุ๋น ที่ต้องรับผิดชอบต่อกรณีสั่งการให้เด็กสามคนไปยกระดับโง่ๆจนติดคุกเพราะคำสั่งชุ่ยๆของไอ้นักต้มตุ๋นคนนี้ โดยทางแกนนำที่คุยกับผมก็บอกว่าจะให้คนๆนี้ออกไปจากขบวน ซึ่งผมย้ำแล้วว่าต้องให้มันรับผิดชอบต่อกรณีนั้นด้วย ซึ่งก็ได้รับการรับปาก

เหตุการณ์ดูเหมือนจะจบลงด้วยดีจนกระทั่งค่ำของเมื่อคืน ผมได้รับทราบจากศิลปินดังคนนึงว่า เรื่องที่คุยกันตอนเช้า กลับกลายเป็นผม ที่ไปขอโทษแกนนำคนนั้นซะงั้น (วงการบันเทิงอ่ะเนอะ) ผมบอกตรงๆนะครับ ว่ารับไม่ได้กับการตอแหลขนาดนี้ และจากการคุยวันนี้ ก็ดูเหมือนเขาจะเตรียมข้อแก้ตัวพร้อมแล้วล่ะ

ผมคงทำได้แค่อธิบายในส่วนของผมแค่นี้ สิ่งที่ทุเรศที่สุดคือการยัดว่าผมเป็นคนให้เบาะแสกับตำรวจทั้งๆที่ตัวเองนั่นแหละ ที่จะเอาเพื่อนกูยัดคุกเพื่อให้ขบวนการรอดไปหาเงินใช้ต่อ ผมเสียความรู้สึกมากเกินกว่าจะรับได้จริงๆครับ.