7 มี.ค.64- ม.จ.จุลเจิม ยุคล หรือท่านใหม่ โพสต์เฟซบุ๊ก เรื่อง "อยากถลกหนังเสือที่คลุมตัวหมาป่า ไฮยีน่า ออกให้รับรู้กันเลย" ระบุว่า พวก อาจม อาจารย์ ที่คิดอกุศล อยากจะล้มเจ้า เปลี่ยนการปกครอง ผมว่าสมควรคืนตำแหน่งทางวิชาการ โดยเฉพาะตำแหน่ง “ศาตราจารย์” ที่ได้รับการโปรดเกล้าพระราชทานมา เพื่อเป็นเกียรติให้กับตัวเอง ถึงจะเถียงว่า ได้ทำวิทยานิพนธ์ หลายร้อยเล่ม ถึงได้เป็นถึง ศาสตร์ดาจารย์ แต่อย่าลืม นะครับ ว่า ศาสตร์ดาจารย์ จะพิเศษหรือไม่ เป็นตำแหน่งที่ต้องโปรดเกล้าพระราชทานลง ในพระปรมาภิไธยนะครับ 

แต่บางคน ชีวิตส่วนตัว ยิ่งกว่าละครน้ำเน่าเสียอีก (อย่ารู้ชื่อเลยครับ) เป็นถึง ศ พิเศษ เป็นถึง อดีตอธิการบดีมหาวิทยาลัยชื่อดังย่านคลองหลวง ศาสตร์ดาจารย์ พิเศษ กะเทยเฒ่า เจ้าสำนักชูสามนิ้ว เป็นมันสมองใหญ่ ฉลาดพอที่จะหลอกใช้ เยาวชนไปตาย หรือไปติดคุกแทน ตัวเอง และพรรคพวกอย่างเป็นระบบ ในขณะที่ตัวเองหลบอยู่เบื้องหลัง อย่างสุขสบาย เสพเมถุน กับลูกศิษย์ ลูกหา เป็นถึงปรมาจารย์ด้านประวัติศาสตร์ แต่แปลกที่คอยบิดเบือน ประวัติศาสตร์ ทำตัวเป็นมือที่มองไม่เห็น คอยชักใยเครือข่ายนักเรียน นักศึกษา ครูบาอาจารย์ นักวิชาการ สื่อ นักเคลื่อนไหว นักการเมือง ตลอดจนทุนสามานย์ ไปสู่การล้มล้างการปกครองของประเทศชาติ และล้มล้างสถาบันพระมหากษัตริย์ นอกจากนี้ ยังตั้งกลุ่มใต้ดิน ในการเผยแพร่ชุดความคิดที่บิดเบือน ประวัติศาสตร์ เรื่องการล้มเจ้า ล้มสถาบัน ให้กับบรรดาลูกศิษย์ และยังมีศาสดาจารย์อีกคน หรือเรียกว่า ศาสตราจารย์เชิงดอย มีคำล่ำลือกันว่า ทิ้งเมียหลวงจบ ป สี่ ที่อยู่กินมากันมาหลายสิบปี แต่เกิดอาการตัณหากลับแล้วไปฉกเมียเพื่อนมาทำเป็นเมียตัวเอง นี่ยังไม่รวมถึง ผู้เฒ่า ปราชญ์ ทุรชน ไว้วันหลังจะถลกหนังเสือที่คลุมร่างหมา 

"ผมถามจริงครับ ว่า คนพวกนี้ มีเกียรติพอไหมครับ ที่จะเรียกว่า ศาสตราจารย์ ที่คิดร้ายต่อชาติบ้านเมือง และสถาบันกัน คนพวกนี้สมควร ถวายคืนตำแหน่งศาสตราจารย์ ทั้งพิเศษหรือไม่พิเศษ ที่ได้รับพระราชทานมาโปรดเกล้าพระราชทานลงพระปรมาภิไธ เพราะขึ้นชื่อว่าคนเนรคุณคน และ เกลียดเจ้าแล้ว มารับตำแหน่งทางวิชาการจากพระมหากษัตริย์ทำไม อาจารย์พวกนี้เลว ปากว่าตาขยิบ มือถือสาก ปากถือศีล ส่วนเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่ได้รับพระราชทานพระมหากรุณาธิคุณ มาก็อยากได้ ผมว่ากรุณา ห่อผ้าแดง ใส่พาน แล้วเอาไปถวายคืนให้หมดด้วย ยังไงเมื่อตายแล้วก็ต้องถวายคืนอยู่ดี ตอนนี้ก็รีบถวายคืนไปเสียก่อนตายเลย อีกไม่กี่ปีก็ตาย คนที่เป็นเสนียดจัญไร คิดล้มล้างสถาบัน เปลี่ยนแผ่นดินก็ไม่สมควรสวมใส่ของมงคล ทำให้สิ่งที่เป็นมงคลต้องแปดเปื้อน
อาจารย์ อาจม เลวๆพวกคิดที่จะล้มเจ้า ล้มสถาบัน ที่สอนไปกันในมหาวิทยาลัยพวกนี้ ผมหมายถึง อาจารย์เลวๆกลุ่มหนึ่ง แท้จริง ก็เป็นพวกหิวเงิน หิวลาภยศสรรเสริญ. แต่ส่วนใหญ่ เห็นแก่เงินกัน แย่งกันสอนภาคพิเศษเพื่อหาเงิน เวลามีทุนวิจัยจากหน่วยงานให้ทุนของทางราชการ ซึ่งก็แปลกที่มีแต่พวกอาจม อาจารย์ ล้มเจ้าไปเป็นกรรมการพิจารณา (เส้นใหญ่ซะด้วย) หรือกำหนดนโยบายกันแทบทั้งนั้น แล้วก็ให้ พวกอาจารย์ที่ยอมศิโรราบ ได้ทำวิจัย เขียนงานวิชาการล้มเจ้ากันให้เปรอะเลอะเทอะแผ่นดิน และแปดเปื้อนวงวิชาการ ถึงกับใส่เอกสารอ้างอิงที่ไม่มีจริง ใช้เชิงอรรถลอยๆ น่าสมเพช ไม่มีจริยธรรมทางวิชาการใดๆ มีแต่อคติในลัทธิที่เป็นปฏิปักษ์ กับสถาบัน พอเขาให้เขียนล้มเจ้าก็เขียน เพราะได้เงิน (เงินทำวิจัยนี่จ้างอาจารย์มหาวิทยาลัยให้ทำชั่วเป็นพวกล้มเจ้าได้จริงๆ)"

ม.จ.จุลเจิม ระบุว่า ที่แย่ที่สุดคือพวกอธิการบดีและผู้บริหารมหาวิทยาลัย เนรคุณล้มเจ้า มีอำนาจเป็นใหญ่เป็นโตเยอะแยะนั้น บางคนก็เป็นอธิการบดีล้มเจ้า ตำแหน่งอธิการบดีมหาวิทยาลัยของรัฐก็เป็นตำแหน่งโปรดเกล้า ทำให้ได้รับเงินเดือนพิเศษเป็นแสนๆ บาทต่อเดือน แต่ก็ยังเนรคุณแผ่นดิน คิดจะล้มเจ้าเสมอ คนพวกนี้เป็นคนหนักแผ่นดินโดยแท้ สมควรลาออกไป อย่าอยู่ต่อไปให้หนักแผ่นดินเลย

"และผมต้องขอโทษ ท่านอธิการบดี และ อาจารย์ที่ ดีๆมา ณ ที่นี้ เพราะพวกท่านดีเกินไปจนโดนน้ำโสโครก กระเด็นเปื้อน"