16 ก.พ.64 - ที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ น.ส.ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล หรือรุ้ง แกนนำกลุ่มราษฎร เดินทางมายื่นจดหมายเปิดผนึกของเเนวร่วมธรรมศาสตร์เเละการชุมนุม พร้อมอ่านเเถลงการณ์หน้าป้ายสำนักงานตำรวจแห่งชาติ(ตร.) ถึงผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในกระบวนการยุติธรรม

เนื้อหาจดหมายเปิดผนึก ถึงผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับกระบวนการยุติธรรม เป็นที่ประจักษ์ต่อสายตาชาวโลกว่า การเคลื่อนไหวเรียกร้องประชาธิปไตยในประเทศไทยได้ทวีความเข้มข้นขึ้นทุกขณะ โดยเฉพาะนับตั้งแต่กลาง 2563 เป็นต้นมา ประชาชนจำนวนมหาศาลได้ก้าวออกมาร่วมกันชุมนุมโดยสบ สันติ และปราศจากอาวุธครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อส่งเสียงเรียกร้องไปยังรัฐบาลและผู้มีอำนาจ ถึงความต้องการที่จะเปลี่ยนแปลงประเทศนี้ไปสู่การเป็นประชาธิปไตยอย่างแท้จริงดังนานาอารยประเทศ ต้องการที่จะเห็นความเป็นธรรมในสังคมไทย อันหมายถึงความเท่าเทียมในศักดิ์ศรีและโอกาสของประชาชนทุกคน

ภายใต้ข้อเรียกร้อง 3 ข้อคือ 1.ขับไล่ พล.อประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกฯ และองคาพยพ 2.แก้ไขรัฐธรรมนูญ และ 3.ปฏิรูปสถาบันกษัตริย์ให้อยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญตามระบอบประชาธิปไตยแต่ก็เป็นที่ประจักษ์แก่สายตาชาวโลกอีกเช่นกันว่า รัฐไทยได้เลือกที่จะใช้วิธีการที่รุนแรงและเกินกว่าเหตุ ไม่ว่าจะเป็นการใช้กำลังประทุษร้าย การใช้กระบอง กระสุนยาง แก๊สน้ำตา และรถฉีดน้ำแรงดันสูง มาตอบโต้และปราบปรามผู้ชุมนุมที่ปราศจากอาวุธ ไม่เว้นใจกลางเมืองหลวงและต่อหน้าสื่อมวลชน หลายครั้งหลายหน

ยิ่งไปกว่านั้นคือการจับกุมผู้ปราศรัยและผู้ชุมนุมเป็นจำนวนมากอย่างต่อเนื่องและบ่อยครั้งด้วยวิธี การที่ไม่ชอบด้วกฎหมาย เช่น จับกุมและควบคุมตัวไปยังกองบังคับการตำรวจตระเวนชายแดน ภาค 1 (บก.ตชด.1) แทนที่จะเป็นสถานีตำรวจในพื้นที่ การปฏิเสธให้ทนายและญาติเข้าร่วมการสอบสวน รวมถึงการตั้งกล่าวข้อหาที่ไม่เป็นธรม โดยเฉพาะประมวลกฎหมายอาญามาตรา 116 หรือ "ข้อหาเป็นภัยต่อความมั่นคง" และมาตรา 112 ที่รู้จักกันดีในนาม "ข้อหาหมิ่นประมาทกษัตริย์" ซึ่งอัตราโทษสูงอย่างเกินกว่าเหตุ

และที่เลวร้ายและขัดต่อหลักสิทธิมนุษยชนอย่างมากก็คือ การปฏิเสธสิทธิในการประกันตัวของผู้ต้องหาในระหว่างการดำเนินคดี ดังกรณีล่าสุดคือ การปฏิเสธสิทธิในการประกันตัวของนายพริษฐ์ ชิวารักษ์ นายอานนท์ นำภา นายสมศ พฤกษาเกษมสุข และนายปติวัฒน์ สาหร่ายแย้ม ที่ถูกกล่าวหาด้วยมาตรา 112 เป็นเหตุให้ทั้ง 4 คน ยังคงถูกจองจำอยู่ในเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ จวบจนนาทีนี้