4 ก.พ.64 - พล.ท.นันทเดช เมฆสวัสดิ์ อดีตหัวหน้าศูนย์ปฏิบัติการพิเศษ ศูนย์รักษาความปลอดภัยแห่งชาติ(ศรภ.) โพสต์เฟซบุ๊กเกี่ยวกับมาตรา 112 โดยมีเนื้อหาดังนี้

มาตรา112 ตอนที่ (จำเป็นต้องเขียนเรื่องนี้ทุกวันครับ)

จากกรณีที่สำนักข่าวINN เผยแพร่ข่าว  เรื่อง นาย ธนาธร เชื่อว่า พรรคก้าวไกลจะยื่นแก้ ม.112แน่นอนนั้น ก็ต้องถามว่า มันเป็นเรื่อง “ผลประโยชน์ทับซ้อนกันของพวกตัวเองหรือเปล่า” เพราะ 
1.กฏหมายอาญาทุกมาตรา เหมือนกันหมด ถ้าพวกคุณไม่ไปทำผิดเข้า  ก็ไม่ต้องเดือดร้อน สมมุติพวกคุณ ไปลักทรัพย์มา ทำผิดกันหลายๆคน พอตำรวจรวบรวมหลักฐานได้ เตรียมจะจับ พวกคุณก็ออกมาร้องให้เลิกกฏหมายว่าด้วยลักทรัพย์ ทันทีว่าไม่ดีอย่างงั้น ไม่ดีอย่างนี้ เพื่อจะไม่ให้โดนลงโทษจากมาตรานี้ 

ม.112 ก็เหมือนกับมาตราอื่นๆ คุณไม่ไปละเมิด ก็ไม่เห็นต้องเดือดร้อนอะไรเลย กฏหมายมาตรานี้ ไม่ได้ทำให้คุณยากจนลง  ไม่ได้ทำให้คุณเสียสิทธิอะไรเลย ไม่ได้ให้คุณอยู่ในบ้าน คุณจะไปไหนก็ได้ จะพูดอะไรก็ได้ ถ้าไม่ไปด่าคนอื่นเขา  กฏหมายเกี่ยวกับโควิดยังรอนสิทธิพวกคุณมากกว่าเสียอีก ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า พวกคุณกล้าทำ แต่กลัวติดคุก จึงออกมาโวย ทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่า จะผิดหรือเปล่า ไม่แน่จริงนี่หว่า 

2.พวกคุณกล้าทำในเรื่องที่น่าจะผิดกฏหมายมาตรา112  ทำกันเข้าไปอย่างสนุกสนาน ทั้งเปรียบเปรย กระทบกระแทก ทั้งด่าตรงๆจนเพลิน พอตำรวจรวบรวมความผิดได้ เตรียมจะฟ้อง ก็พากันแหกปากขอให้เลิกมาตรานี้ทั้งๆที่รู้ว่า เลิกไม่ได้  (การขอแก้ไขของพวกคุณก็เหมือนยกเลิกนั้นเอง) แต่เจตนาจริงๆก็คือ 

ข่มขู่ไม่ให้ ตำรวจ อัยการ หรือ ศาล เล่นงานแรงเกินไป หรือไม่เล่นเลยก็ได้ จึงต้องทำให้เรื่องมันปั่นป่วน เข้าไว้ ตำรวจบางคนยังถูกขู่อีกว่า “ถ้าพวกฉันกลับมาเป็นรัฐบาล จะคิดบัญชีกับพวกแกแน่นอน” ซึ่งก็ต้องยอมรับว่าคนที่เป็นข้าราชการทุกคน ก็ล้วนแต่กลัวผลกระทบต่ออาชีพกันทั้งนั้น แต่ก็มีบางคนก็ต้องยอมพวกคุณด้วยเหตุผลนี้

ยิ่งตัวคนในกระบวนการยุติธรรม ที่เคยมีความผิดติดตัวอยู่บ้างแล้วในอดีต ก็จะกลัวพวกคุณมาก กลัวพวกคุณแฉ กลัวพวกคุณเดินขบวนมาล้อมที่ทำงาน ก็เลยช่วยๆเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ ปล่อยพวกคุณไป พวกคุณถึงได้ใจไง ถ้าต้องไป ก็แค่พาพวกไปสัก 20-30 คน แล้วอาละวาดทำอะไรแผลงๆ  แต่งคอสเพลย์ล้อเลียนสนุกสนานดี

3.ตอนนี้วันเวลาของความสุข จากการข่มขู่ผู้อื่น จึงน้อยลงทุกที ตำรวจเริ่มตั้งหลักได้แล้ว เพราะพวกคุณข่มเหงตำรวจมากเกินไป ดังนั้นพวกคุณจึงเริ่มดิ้นรน อีกครั้งหนึ่ง น่าจะเป็นครั้งสุดท้ายเสียด้วย แต่อย่าถึงขั้นฆ่ากันเอง แล้วเอาศพมาแห่ว่าตายเพราะ ม.112 อีก ก็แล้วกัน 

ตัวอย่างการเคลื่อนไหวแบบนี้ ก็เคยมีตัวอย่างมาแล้ว ไม่เข็ดหรือไงครับ