24 มกราคม 2564 นายวันชัย สอนศิริ สมาชิกวุฒิสภา โพสต์ข้อความในเพจ เฟซบุ๊คส่วนตัว ระบุว่า ช่วงสถานการณ์โควิด จิตใจทุกคนก็จดจ่ออยู่ว่าเมื่อไหร่มันจะจบ เมื่อจบแล้วชีวิตความเป็นอยู่จะเป็นอย่างไร การทำมาหากินจะอยู่รอดหรือไม่ ความเป็นความตาย การดำรงอยู่ของชีวิตที่จะมีต่อไปในอนาคตของแต่ละคนที่ทุกข์ยากลำบากจากสถานการณ์นี้ ไม่ได้คิดเรื่องอะไรไปมากกว่านี้เลย นึกถึงกันแต่เรื่องปากท้อง จะมีการอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐมนตรีคนใดหรือไม่ จะมีหมัดเด็ดหมัดน็อคของฝ่ายค้านอย่างไร ชาวบ้านเขาไม่สนใจ หรือคณะราษฎรจะชุมนุมไล่ใคร หรือเรียกร้องอะไร ชาวบ้านเขาก็ไม่สนใจเช่นกัน บางทีรู้สึกต่อต้านเอาเสียด้วย ทำนองว่าจะอดตายกันอยู่แล้วจะมาทำเรื่องเหล่านี้ไปทำไมกัน

ฝ่ายค้านจะโหมโรงเล่นงานรัฐมนตรีคนนั้นคนนี้บอกว่ามีใบเสร็จอย่างนั้นอย่างนี้จะต้องตายคาเวทีแน่นอน ดูเหมือนชาวบ้านเขาก็ไม่ตื่นเต้นสนใจอะไร

ยิ่งเห็นการอภิปรายไม่ไว้วางใจในครั้งที่ผ่านๆมาก็อย่างงั้นๆแหละ โฆษณาเสียตูมตามใหญ่โต ถึงคราวอภิปรายจริง ทั้งเนื้อหาและคนอภิปรายก็แทบจะไม่มีอะไร จืดชืด ไม่มีพลัง โดยเฉพาะข้อมูลอย่างที่เขาว่ารู้ๆกันอยู่แล้ว ไม่ทำให้ตื่นเต้นเร้าใจแต่อย่างใด

ยิ่งในสถานการณ์โควิดอย่างนี้ คนแทบจะไม่ได้สนใจกับเรื่องที่โหมโรงมาเลย กลับพูดกันในทำนองว่าจะหาเรื่องกันไปทำไม เอาเวลามาร่วมมือร่วมใจกัน ทำงานร่วมกับรัฐบาลในสถานการณ์นี้ดีไหม จำเป็นจะต้องอภิปรายไม่ไว้วางใจตามฤดูกาลหรือเปล่า ถ้าไม่มีอะไรเป็นพิเศษถึงขั้นคอขาดบาดตาย ไม่ต้องอภิปรายกันได้ไหม รอให้โควิดมันสงบเรียบร้อยเสียก่อนค่อยมาว่ากันจะดีกว่า

บางครั้งการไม่อภิปรายไม่ไว้วางใจอาจจะได้คะแนนมากกว่าการอภิปรายเสียอีก เผลอๆไม่มีทีเด็ดอะไร เป็นไปแบบเดิม ก็อาจจะถูกคนดูโห่ฮาปาเวที เสียผู้เสียคนไปเปล่า

การเป็นฝ่ายค้านและคณะราษฎรไม่จำเป็นจะต้องค้านไปทุกเรื่อง ทุกเวลา ทุกสถานการณ์ ควรจะต้องรู้จักกาละเทศะ อารมณ์และความรู้สึกของชาวบ้านบ้าง บอกตรงๆเลยว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะหาเรื่องกัน