19 ม.ค.64- รศ.หริรักษ์ สูตะบุตร อดีตรองอธิการบดีฝ่ายบริหารบุคคล มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว Harirak Sutabutr ระบุว่า พวกคุณต้องการให้ยกเลิกประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 เพื่ออะไร ไม่ใช่เพื่อประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศแน่ๆ 

ยกเลิกแล้วประมวลกฎหมายอาญามาตรา 326 ซึ่งเป็นการกำหนดโทษความผิดฐานหมิ่นประมาทสำหรับบุคคลทั่วไป จะยังคงไว้หรือไม่ พวกคุณไม่เคยพูดถึง

หากยังคงไว้ แปลว่าการหมิ่นประมาทบุคคลทั่วไปถือเป็นความผิดทางอาญา แต่หมิ่นพระบรมเดชานุภาพ หรือหมิ่นประมาทองค์พระมหากษัตริย์ไม่ถือเป็นความผิดใช่หรือไม่

หรือจะให้พระมหากษัตริย์มีฐานะเท่ากับบุคคลทั่วไป ใช้กฎหมายหมิ่นประมาทมาตราเดียวกันกับบุคคลทั่วไป ซึ่งพวกคุณก็รู้ว่า เป็นไปไม่ได้ ที่จะให้พระมหากษัตริย์ต้องมาขึ้นศาล

ปัญหาเดียวของมาตรา 112 คือ อาจมีคนใช้เป็นเครื่องมือในการกลั่นแกล้งทางการเมืองต่อฝ่ายตรงข้ามได้ ดังนั้นควรมีมาตรการป้องกันตรงนี้ ไม่ใช่ยกเลิก

เดี๋ยวนี้ พวกคุณคงเริ่มตระหนักแล้วว่า การยกเลิกประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 เป็นไปได้ยาก กระทั่งเป็นไปไม่ได้ เพราะคนส่วนใหญ่เขาไม่เอาด้วย จึงจะเคลื่อนไหวให้มีการแก้ไขให้เป็นความผิดทางแพ่ง เพียงมีโทษปรับแทน เพื่อพวกคุณจะได้ใช้เงินที่ไม่รู้ว่ามาจากแหล่งไหน เสียค่าปรับให้พวกกองหน้าที่เป็นหน่วยกล้าตาย ไม่ต้องเดินสายไปประกันตัวให้ ไม่ต้องจ้างทนายคอยแก้ต่างให้ ใช่หรือไม่

กล่าวถึงที่สุด ที่พวกคุณพยายามให้ยกเลิกประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 หรือให้แก้ไขเป็นเพียงความผิดทางแพ่ง ก็เพื่อพวกคุณ และผู้ที่พวกคุณสนับสนุน จะได้ตอแยกับพระมหากษัตริย์ได้อย่างไม่ต้องกลัวอะไร จะวิพากษ์วิจารณ์ ล้อเลียน เสียดสี กระทั่งกล่าวหาด้วยข้อมูลเท็จ ล้วนทำได้อย่างสะดวกสบาย

ที่เรียกว่า “การปฏิรูปสถาบัน” ของพวกคุณ แท้ที่จริงแล้วคือการจำกัดพระราชอำนาจ จำกัดบทบาท จำกัดสิทธิ จำกัดเสรีภาพขององค์พระมหากษัตริย์ลง แทบจะเหลือน้อยกว่าประชาชนทั่วไป ตัดงบประมาณหรือยกเลิกโครงการตามพระราชดำริ ตัดงบประมาณ และกำลังทหารรักษาวัง และที่พวกคุณต้องการทำที่สุดคือ นำทรัพย์สินที่ควรเป็นของพระมหากษัตริย์ให้มาเป็นทรัพย์สินของแผ่นดิน เหมือนอย่างที่คณะราษฎร 2475 เคยทำกับพระมหากษัตริย์มาแล้ว

การ “ปฏิรูปสถาบันกษัตริย์” ของพวกคุณจึงไม่ต่างจากการล้มล้างสถาบันพระมหากษัตริย์สักเท่าใด
ขอบอกว่า พวกคุณไม่มีทางทำสำเร็จ 

ตราบที่ประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศ ยังคงมีความจงรักภักดีและมีความศรัทธาต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ เหมือนที่เป็นอยู่ในขณะนี้

หากเมื่อใด ประชาชนส่วนใหญ่ไม่เห็นความสำคัญ และเสื่อมศรัทธาต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ สถาบันพระมหากษัตริย์ก็จะดำรงอยู่ไม่ได้ 

ไม่ต้องให้พวกคุณมาเร่งรีบ ผลักดัน แบบหวังดี ประสงค์ร้าย

หากพวกคุณยังดึงดันต่อไป พึงตระหนักว่า พระมหากษัตริย์ทรงมีบุญญาธิการและพึงตระหนักว่า เวรกรรมมีจริง มีตัวอย่างให้เห็น วันหนึ่งเมื่อสำนึกได้ ถึงวันนั้นจึงจะพบว่า มันสายไปแล้ว

คงไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะมีลูกหลานที่มีความกล้าเหมือนอย่างลูกหลานของขุนนิรันดรชัย.