16 ม.ค. 64 - ที่ศาลแขวงพระนครใต้ พนักงานอัยการสำนักงานอัยการคดีศาลแขวง 4 (ยานนาวา) เป็นโจทก์ยื่นฟ้องด้วยวาจาคดีหมายเลขดำที่ 83/2564 น.ส.ศศิมา บัวจันทร์ กับพวกรวม 42 คน เป็นจำเลย ในฐานความผิดฝ่าฝืนข้อกำหนดตามประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินฯ

คำฟ้องระบุพฤติการณ์สรุปว่า เมื่อวันที่ 15 ม.ค. 2564 เวลากลางคืนหลังเที่ยงถึงวันที่ 16 ม.ค. 2564 เวลากลางคืนก่อนเที่ยงต่อเนื่องกันซึ่งอยู่ในวันและเวลาตามประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินในทุกเขตท้องที่ทั่วราชอาณาจักรและประกาศดังกล่าวยังมีผลใช้บังคับอยู่ จำเลยทั้ง 42 นี้ กับพวกซึ่งยังไม่ได้ตัวมาฟ้อง ได้บังอาจร่วมกันเข้าไปในภายในร้านอาหารชื่อร้าน TAJ CAFÉ ซอยสุขุมวิท 23 แขวงคลองเตยเหนือ เขตวัฒนา กรุงเทพมหานคร ซึ่งมีการเปิดเพลงดนตรีประกอบการเต้นรำ โต๊ะรับประทานอาหารมีการจัดตั้งโดยไม่มีระยะห่างเพื่อป้องกันการแพร่ของโรคติดต่อ มีการให้ลูกค้าสูบและดูดบารากู่ โดยภายในร้านค้าดังกล่าวมีจำนวนลูกค้าทั้งคนไทยและคนต่างด้าวอยู่ร่วมกันภายในเป็นจำนวนมาก โดยไม่มีการควบคุมให้มีการสวมหน้ากากอนามัยและไม่มีการป้องกันใดๆ ตามาตรการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 อันเป็นการเข้าไปชุมนุมทำกิจกรรมหรือมีการมั่วสุมกันในสถานที่แออัด และเข้าไปในพื้นที่สถานที่ที่มีความเสี่ยงต่อการติดโรค ตามที่ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครได้ประกาศเพื่อป้องกันและควบคุมมิให้เกิดการแพร่ของโรค ภายในเขตพื้นที่ที่หัวหน้าผู้รับผิดชอบในการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉินในส่วนที่เกี่ยวกับความมั่นคงประกาศกำหนด ตำรวจจับกุมจำเลยทั้ง 42 นี้ได้นำส่งพนักงานสอบสวนทำการสอบสวนแล้ว ชั้นสอบสวนจำเลยทั้ง 42 ให้การรับสารภาพ

อนึ่งการกระทำของจำเลยทั้ง 42 ดังกล่าวในฟ้อง เป็นการกระทำโดยรู้สำนึกในการกระทำ แต่ขาดความรับผิดชอบต่อส่วนรวมในการป้องกันและควบคุมมิให้โรคระบาดแพร่ระบาดออกไปในวงกว้าง จึงขอให้ศาลลงโทษจำเลยในอัตราอันสูงสุดเพื่อให้เข็ดหลาบ ตามพระราชกำหนดบริการราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน 2548 มาตรา 4, 5, 7, 9, 18, 19 และประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินในทุกเขตท้องที่ทั่วราชอาณาจักรลงวันที่ 25 มี.ค. 2563 ประกาศเรื่องการขยายระยะเวลาการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินในทุกเขตท้องที่ทั่วราชอาณาจักร (คราวที่ 1-9) ประกาศเรื่องการให้ข้อกำหนดประกาศและคำสั่งที่นายกรัฐมนตรีกำหนดตามประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินยังคงมีผลใช้บังคับ 28 เม.ย. 2563 และข้อกำหนดออกตามความในมาตรา 9 แห่งพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ.2558 (ฉบับที่ 15) ข้อ 1 และข้อ 3