11 ม.ค.64 - วิมล ไทรนิ่มนวล  นักเขียนรางวัลซีไรต์  โพสต์ข้อความหัวข้อ “ว่าด้วยความเชื่องเชื่อ" โดยมีเนื้อหาดังนี้

ไม่มีใครสั่งใครให้เชื่องเชื่อต่อใครหรอก​ และก็ไม่มีใครเชื่องเชื่อต่อใครอย่างไร้หัวคิดเช่นกัน

มีก็แต่ความสำนึกต่อบุญคุณของบุคคลที่ได้เสียสละชีวิตส่วนตัวเพื่อผู้อื่น​ ซึ่งเป็นที่ประจักษ์แล้วแก่วิญญูชนทั่วไป

ถ้าจะมีการเชื่องเชื่อ..ก็เป็นการเชื่องเชื่อต่อลัทธิอุดมการณ์ต่างๆและต่อความโง่งมของตน

ความเชื่องเชื่ิออย่างนี้มันลวงตาจนมองไม่เห็น..ว่ามันเป็นความเชื่องเชื่อ​ แต่กลับหลงเข้าใจว่าเป็นสติปัญญาและเสรีภาพที่จริงแท้

วิปลาสกว่านั้น..มันยังหลอกใช้คนที่เชื่องเชื่อต่อมันให้ออกมาแสดงวาทะที่โง่งม ด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจว่าตนเป็นผู้รู้แท้และอยู่เหนือผู้อื่น

หล่อนจะเชื่องเชื่อหรือไม่เชื่องเชื่อต่อใครหรืออะไรย่อมเป็นสิทธิและเสรีภาพของหล่อน​ แต่หล่อนไม่มีสิทธิและเสรีภาพที่จะเหยียดหยามเหยียบย่ำหัวใจคนทั้งประเทศ​ (ไม่นับรวมพวกหล่อน)​

และไม่มีสิทธิและเสรีภาพที่จะเหยียดหยามเหยียบย่ำกฎหมายใดๆ... ตราบที่มันยังเป็นกกฎหมายอยู่.