เพื่อนในวัยที่สามารถไปรับเบี้ยผู้สูงอายุเดือนละ 600 บาทแล้ว ได้ส่งไลน์ข้อความนี้มาบอกว่า ถ้าอยากเป็นคนวัยเกษียณที่สดใส อารมณ์ดี และมีความสุขมากกว่าคนอื่นในวัยใกล้เคียงกัน ขอให้ "ทำทุกวัน" ในสิ่งที่ ดร.พนม ปีย์เจริญ นักพูดคนดังได้บันทึกบอกไว้ 

    1.บินออกจากรังทุกวัน อย่าฝังตัวอยู่กับบ้าน ออกไปปากซอย หน้าหมู่บ้าน ตลาดนัด ตลาดน้ำ หรือสวนสาธารณะใกล้ๆ บ้านก็ได้ ให้สมองได้คิดจากดวงตาที่ได้เห็น และร่างกายได้เคลื่อนไหวจากการได้เดิน

    2.หาเรื่องหัวเราะหรือยิ้มให้ได้ทุกวัน มองโลกให้สนุกและรื่นรมณ์เข้าไว้ คิดถึงเรื่องสนุกๆ ในชีวิตที่ผ่านมาก็ได้ จะได้นั่งอมยิ้มมากกว่านั่งอมทุกข์ ถ้าขำอะไรก็ให้หัวเราะออกมาดังๆ จนพุงกระเพื่อม ไม่ต้องรักษาฟอร์ม เพราะการหัวเราะคือยาอายุวัฒนะชั้นเยี่ยม

        3.หาโอกาสพบปะสังสรรค์กับเพื่อนฝูงให้ได้บ่อยขึ้น เพราะไม่รู้จะได้เจอกันอีกนานแค่ไหน มีเพื่อนหลายกลุ่มที่นัดเจอกันนานๆ ที เจอแต่ละครั้งไม่เคยอยู่ครบคนสักครั้ง ร่วงไปทีละคนสองคน เพราะฉะนั้นรีบไปเจอกันเสีย ตอนที่เพื่อนยังอยู่กันครบๆ หรือยังพอจำเราได้ เพราะเพื่อนบางคนยังมีชีวิตอยู่ แต่มันจำเราไม่ได้แล้ว บางคน "ตัวมันเป็นใครมันยังไม่รู้เลย” ก็มี อันนี้ไม่รู้จะคุยอะไรด้วยแล้ว 

    4.ออกเที่ยวสถานที่แปลกๆ ใหม่ๆ แต่ให้ไปในที่มีความสะดวกสบาย ไม่ลำบากจนเกินไป ต้องรู้จักผจญภัยให้เหมาะสมกับวัยและสภาพร่างกาย เพราะจะปีนป่ายเหมือนแต่ก่อนคงไม่ได้ บางคนโชคดีที่ปีนขึ้นเขาไม่ได้ เพราะไม่ต้องปีนขึ้นตั้งแต่แรก แต่บางคนโชคร้ายกว่า เพราะปีนขึ้นไปได้ แต่ทะลึ่งลงไม่ได้ อันนี้ซวยกว่ากันเยอะ

    5.ใช้ชีวิตให้เรียบง่ายขึ้น ทำให้เวลาช้าลง ด้วยการทำให้มีชีวิตสบายๆ ไม่รีบร้อนจนเกินไป ต้องเลิกทำอะไรที่ร้อนรน และต้องทำทุกอย่าง บางที่อาจมาถึงจุดที่เราต้องวางมือจากบางสิ่งบางอย่างลงไปบ้าง อย่าเคร่งครัด จนตึงเครียดไปเสียทุกเรื่อง ปล่อยชีวิตให้เรียบง่าย สบายๆ ขึ้นบ้าง เพื่อลดความวุ่นวายตึงเครียดในชีวิต

        6.แต่งตัวให้หล่อสวยตามวัย สบายตัว สบายใจไม่อึดอัด ไม่ดูตลกขบขันแก่ผู้พบเห็น การเอาใจใส่เรื่องการแต่งกายของตนเอง เป็นแนวทางเบื้องต้นนำไปสู่การเอาใจใส่ตัวเองในเรื่องอื่นๆ เช่น สุขภาพ ชีวิตความเป็นอยู่ สุขอนามัย ฯลฯ ต่อไปด้วย 

    7.หาเวลาอ่านหนังสือ เขียนหนังสือ คิดและทำในสิ่งที่ไม่เคยคิดหรือเคยทำให้ได้ทุกวัน เพราะเป็นการกระตุ้นให้ตา มือ สมอง ทำงานสัมพันธ์กันอยู่ตลอดเวลา เพราะถ้าเราไม่กระตุ้นให้เขาทำงาน เขาจะใช้งานได้ไม่ดีและคล่องแคล่วเวลาที่เราจะใช้งานเขาจริงๆ

      เชื่อว่ามีหลายคนทำได้บางข้อ และกำลังพยายามทำอีกบางข้อ ตอนนี้ยังมีเวลาค่อยทำไปเรื่อยๆ วันละนิดวันละหน่อยนะคะ.
                                    "ป้าเอง"