ระยะนี้มีคนที่เป็นพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย ลุงป้าน้าอา มานั่งบ่นกันพึมพำว่าด้วยเรื่อง ..เด็กสมัยนี้!! ไม่เหมือนสมัยเราเลย???

      ฟังแล้วก็ได้แต่หัวเราะ แล้วตั้งคำถามกลับไปว่า สมัยเรามีอินเทอร์เน็ต มีมือถือ มีไวไฟ มีรถไฟฟ้าแบบสมัยนี้หรือเปล่าล่ะ??

      อยากจะบอกว่า หากมองมุมต่างๆ แล้ว ข้อเปรียบเทียบเกี่ยวกับความคิดความอ่านของเด็กสมัยนี้กับสมัยของเรานั้น จะลดน้อยถอยลงไม่มากก็น้อย และคงจะสามารถดับอารมณ์ไม่ได้ดั่งใจลงไปบ้าง หรือเว้นระยะห่างความเคืองได้เป็นช่วงๆ ก็ยังดี

      มองโลกที่เปลี่ยนแปลงแล้วก็จะมองเด็กได้อย่างเข้าใจ ..ช่วยกันท่องจำไว้ก็จะดี ไม่งั้นโรคเครียดจะถามหา และพาลให้มีปัญหาสุขภาพ เงินทองที่อดออมไว้ใช้ยามแก่เฒ่าก็อาจจะร่อยหรอไปโดยใช่เหตุ เพราะเหตุของปัญหาความไม่ได้ดั่งใจของผู้ใหญ่นั้น มันจะดับลงได้ หรือแก้ได้ก็ที่ตัวของเรา อย่าไปหวังว่า "เด็ก" ที่เรามองเห็นเป็นต้นเรื่องนั้น จะต้องแก้ตามเพื่อตอบสนองความต้องการของคนแก่คนเฒ่าเท่านั้น

      ยกตัวอย่างง่ายๆ เลย บังเอิญอย่างมากที่ปีนี้เทศกาลลอยกระทงของบ้านเรานั้นดันไปจ๊ะเอ๋กับเทศกาลวันฮัลโลวีนของเมืองนอกเมืองนาตามความเชื่อของฝั่งตะวันตกเข้า

      สิ่งที่สะท้อนให้เห็นเลยว่า โลกมันเปลี่ยนไป ก็คือ บรรดาโรงเรียนต่างๆ โดยเฉพาะโรงเรียนนานาชาติทั้งหลาย เลือกที่จะจัดกิจกรรมวันฮัลโลวันให้เด็กๆ ได้สนุกสนาน มากกว่าที่จะเคร่งครัดกับงานประเพณีวันลอยกระทง

      ปรากฏว่า คุณปู่คุณย่าเห็นในเพจและเฟซบุ๊กของลูกหลานแล้ว พากันตั้งคำถามยกใหญ่ว่า วันลอยกระทงไม่เห็นทำอะไรกันเลยรึ???

      นั่นเพราะเด็กรุ่นดิจิทัลเล็งเห็นว่า การแต่งแฟนซีปล่อยผีนั้นมันให้ความสนุกสนานเฮฮาปาร์ตี้ได้เยอะกว่าการเอากระทงไปลอยน้ำนั่นเอง

      นี่เป็นแค่ตัวอย่างจิ๊บๆ ในโลกแห่งความจริง ในขณะที่โลกใบใหญ่ที่เรียกว่าสังคมไทยนั้นยังมีความแตกต่างที่มากมาย เห็นกันบ้างก็มี ไม่เห็นกันบ้างก็เยอะแยะ

      ฉะนั้น..คิดมากก็จะพาให้บ้าเสียก่อนนะจ๊ะจะบอกให้.

                                                              "ป้าเอง"