ฮื่ออ์อ์อ์...เจอเข้ากับ กระแสตีกลับ เช่นนี้ น่าจะถึงขั้น มึนซ์ซ์ซ์ๆ กันไปพอสมควร สำหรับความพยายามเกาะกลุ่ม รวมตัว การก่อ ม็อบ ของบรรดาหนูเล็กๆ และเด็กๆ ทั้งหลาย เรียกว่า...ไม่ว่าจะมากันซักกี่ล้าน กี่หัวดำ หัวล้านก็แล้วแต่ แต่ถ้าลองเจอเข้ากับบรรดานักก่อม็อบ ปลุกม็อบ ระดับ ของจริง-ของแท้ มาเองแล้วล่ะก็ ยังไงๆ...คงต้อง กร่อย หรือต้อง มึนซ์ซ์ซ์ๆ กันไปตามสภาพ...

                 -----------------------------------------------------

            คือระดับ หลวงปู่พุทธะอิสระ งี้...ลุงกำนัน เทพเทือก งี้ ไปจนถึง กองทัพธรรม ที่เคยห่มจีวร ใช้มือเปล่าๆ เยิ่นกับตำรวจ กับแก๊สน้ำตา ไม่รู้กี่สิบกี่ร้อยกระป๋อง ยังไม่คิดจะถอย ฯลฯ ที่ดาหน้าออกมาพิทักษ์ ปกป้อง สิ่งที่เขาถือเป็นคุณค่า ราคา อันมิอาจประเมินได้ สำหรับสังคมไทย ประเทศไทยแลนด์ แดนสยามของหมู่เฮา โดยไม่ว่าจะผิด-จะถูก เหมาะ-ไม่เหมาะ ควร-ไม่ควร หรือไม่ อย่างไร ก็แล้วแต่ อันนี้...บรรดาม็อบเด็กๆ ม็อบไก่อ่อนที่เพิ่งหัดสอนขัน แค่ไม่กี่วัน กี่ปี กี่เดือน จะไปเหลืออะไร??? โอกาสที่ต้องยู่ยี่ ยับเยิน ย้วยไป-ย้วยมา เมื่อต้องเจอเข้ากับของจริงมาเอง ย่อมมีความเป็นไปได้สูงเอามากๆ...

                     ------------------------------------------------------

            คือเฉพาะแค่ หลวงพุทธะอิสระ รายเดียว...ก็ต้องถือว่าเหลือกำลังรับ กำลังลาก ไม่ไหวจะรับมือพอสมควรแล้ว ระดับเจอเข้ากับปืน ผา หน้าไม้ ไม่ใช่แค่การสาดสง สาดสี แบบเลอะๆ เทอะๆ เละๆ เทะๆ แต่เพียงเท่านั้น ยังยืนหยัด ยืนยัน มาได้เป็นเดือนๆ ปีๆ แล้วยิ่งถ้าหากเป็นลุงกำนัน เทพเทือก ยิ่งแล้วกันไปใหญ่!!! เคยแสดงศักยภาพ สมรรถภาพ ขีดความสามารถในการปลุก การระดม ชนิดมากันเป็นล้านๆ ระดับห้าล้าน หกล้าน โน่นเลย แล้วบรรดาเด็กๆ...ที่ออกไปทางเฮๆ ฮาๆ ซะเป็นหลักใหญ่ มีอิทธิฤทธิ์ อิทธิเดช อยู่แค่ภายใน โลกโซเชียล นั่นแหละเป็นหลัก ได้แต่ แจกกล้วย หรือได้แต่ นัดเช็ด ใครต่อใครไปตามสภาพ ยังไงๆ คงนำมาเทียบเคียงกับบรรดาพวกของจริง-ของแท้เหล่านี้แทบไม่ได้...

              -----------------------------------------------------

            ดังนั้น...โอกาสที่จะ เหี่ยวปลาย หรือเหี่ยวตั้งแต่ต้นๆ ปลุกไม่ออก ถอกไม่ขึ้น ย่อมมีความเป็นไปได้สูงเอามากๆ มีแต่ต้องพยายามหา ทางลง หาทางสลายม็อบ สลายตัว ให้ไม่ถึงกับหน้าแตก หน้าแหก จนเกินไป ต้องถือว่าเป็นพระคุณอย่างยิ่งพอสมควรแล้ว จะลากยาวว์ว์ว์เป็นเดือนๆ ปีๆ จะบิ๊กๆ เบิ้มๆ ยิ่งไปกว่านี้ คงแทบเป็นไปไม่ได้ โดยหลังจากนั้นจะต้องรับเวร รับกรรม กันในแบบไหน ลูกไหน ก็ยังนึกภาพไม่ออก แต่ก็น่าจะ อยู่ไม่สุข ไปอีกตราบนานเท่านาน หรือจนกว่าจะเกิด วุฒิภาวะ มากพอ สำหรับการเติบโตขึ้นเป็นผู้หลัก-ผู้ใหญ่ พอที่จะ อยู่ร่วมกันโดยสันติ ภายในสังคม ใน โลกแห่งความเป็นจริง ที่เต็มไปด้วยความหลากหลาย ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน กว่า โลกเสมือนจริง ไม่รู้กี่ร้อย กี่พันเท่า...

                  ---------------------------------------------------------

            ส่วนบรรดาพวก เลียตูดเด็ก ทั้งหลายนี่สิ!!!...คราวนี้จะเอาไงดี จะเอายังไงกันต่อ เพราะเท่าที่เลียร์ไป เลียร์มา ไม่เพียงแต่ก่อให้เกิดอาการฝาดปาก ฝาดลิ้น ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ แม้ประเภทที่ฝาดแล้ว ฝาดอีก ก็ยังพยายามกู่ก้อง ร้องตะโกน ว่า อร่อยฉิบหาย หรือ กิมูจิ๊...กิมูจิ๊ ไปได้เรื่อยๆ แสดงความยินดี ปรีดา ที่เด็กๆ สามารถหลอกตำรวจ หลอกทหาร ให้ตั้งบังเกอร์เพื่อรอเก้อ อะไรทำนองนั้น แต่การที่เด็กๆ เขาอาจต้องติดคุกจริง ติดตะรางจริง ชีวิตยู่ยี่ ยับเยิน ตั้งแต่ยังไม่ทันได้เติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ อันนี้ต้องถือเป็นการเลียร์แบบออกจะโหดเหี้ยม อำมหิต เอามากๆ คือเลียร์แบบชนิด ร่วงคาปาก เอาเลยถึงขั้นนั้น เพราะยังไงๆ บรรดาคนแก่และคนชราทั้งหลาย ย่อมต้อง โชคดี...ที่ตายก่อน อยู่แล้วแน่ๆ...

                    ---------------------------------------------------------

            คือสำหรับ เงื่อนไข และ เหตุปัจจัย ...สำหรับผู้ที่มีความเป็นผู้ใหญ่เพียงพอ น่าจะรับรู้ รับทราบ ได้ไม่ยากซ์ว์ว์ว่า มันคงไม่เหมาะ ไม่ควร ในการที่คิดจะกระทำการตามแบบฉบับพวกเด็กๆ เขา การหันมาติงๆ เตือนๆ กันเอาไว้มั่ง โดยมีความปรารถนาดีและความบริสุทธิ์ใจเป็นที่ตั้ง จึงถือเป็นสิ่งชอบแล้ว สมควรแล้ว ไม่ต่างไปจากอนุสติ การดำเนินไปตามคำพูดโบร่ำโบราณ ที่ว่าไว้ว่า รักวัวให้ผูก-รักลูกให้ตี อะไรทำนองนั้น ด้วยเหตุเพราะความปรารถนา ความต้องการใดๆ ก็ตาม ถ้าหากเป็นไปเพียงเพื่อตอบสนองต่อ กิเลส หรือความกระหายใคร่อยากทางวัตถุเป็นสำคัญ ก็ล้วนแต่เป็น เรื่องเด็กๆ ไปด้วยกันทั้งสิ้น หรือเป็นเพียงแค่ เสรีภาพทางร่างกาย ไม่ใช่ เสรีภาพทางจิตวิญญาณ ที่สามารถนำไปสู่ความเป็นอิสระ เสรี ไม่ว่าต้องดำรงอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง โลกเสมือนจริง หรือกระทั่งโลกนี้ โลกหน้า ก็แล้วแต่ ได้แบบจริงๆ จังๆ...

                   ---------------------------------------------------------

            การออกแรงยุ แรงเชียร์ หรือแรงเลียร์...ให้เด็กๆ เขาต้องเจอกับ ประสบการณ์ อันสุดแสนโหดร้าย เจ็บปวด รวดร้าว ทรมาน ก่อนวัยอันควร จึงออกจะเป็นอะไรที่ พ่อ-แม่...รังแกฉัน อย่างมิอาจปฏิเสธ และนั่นย่อมต้องถือเป็น ความรับผิดชอบ ที่บรรดาผู้หลัก ผู้ใหญ่ คนแก่ คนชรา ไม่ว่าประเภทแก่แล้ว-แก่เลย แก่กะโหลกกะลา แก่เพราะกินข้าว-เฒ่าเพราะอยู่นาน ฯลฯ คงต้องแบกรับไปแบบเต็มๆ เนื้อๆ หรือคงต้องหาทางเยียวยา หาทางช่วยเหลือเฟือฟาย ไปพร้อมๆ กับการหาทาง ยกระดับวุฒิภาวะ ของตัวเอง ให้สูงๆ ขึ้นมาอีกซักหน่อย เพื่อที่จะมอง โลกแห่งความเป็นจริง ให้ชัดเจน ละเอียด รอบคอบ ยิ่งไปกว่านี้...

             -------------------------------------------------------------

            แต่สรุปเอาเป็นว่า...ยังไงๆ บรรดาสิ่งเหล่านี้ ย่อมสามารถนำไปใช้เป็น บทเรียน ให้กับทุกๆ ฝ่ายนั่นแหละ ไม่ใช่แต่เฉพาะฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่ง แต่เพียงเท่านั้น และก็ได้แต่ตั้งจิต ภาวนา ขออย่าให้ บทเรียน ที่ว่า ต้องใช้จ่ายในราคาแพง ต้องร้ายกาจ ร้ายแรง มากเกินไปกว่านี้ เอาแค่พอให้สามารถ อยู่ร่วมกันโดยสันติ ภายในสังคมเดียวกันต่อไปได้ อย่าถึงกับต้องย้อนกลับไปสู่ โศกนาฏกรรม เมื่อครั้งอดีต ก็ต้องถือว่าเหมาะแล้ว ชอบแล้ว ด้วยประการฉะนี้...

                     ------------------------------------------------------------

            ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้จาก “Anon”... “Heat not a furnace for your foe so hot, that it do singe yourself. – จงอย่าโหมไฟในเตาให้ร้อนจัด เพื่อเผาผลาญศัตรูของท่าน เพราะมันจะเผาไหม้ตัวท่านเอง...”.

                   -------------------------------------------------------------