ผจก.แบงก์ในลำปางหายตัวข้ามวัน ทิ้งจดหมายสั่งเสีย "ฝากดูแลครอบครัวด้วย เราสู้ต่อไม่ไหวแล้ว" ขณะที่ญาติพบรอยเท้าเดินจากบ้านไปสิ้นสุดที่สะพานข้ามแม่น้ำวัง แจ้งเจ้าหน้าที่ระดมประดาน้ำลงงม แต่ยังไม่ได้วี่แวว พี่สาวเผยน้องชายเพิ่งตรวจพบเป็นโรคไต ต้องฟอกไตเป็นระยะ เคยบ่นไม่อยากอยู่แล้ว แต่ไม่คิดจะเครียดมากจนตัดช่องน้อย 
    ช่วงสายวันที่ 30 กันยายนนี้ ที่บริเวณสะพานแม่ถอด อ.เถิน จ.ลำปาง ซึ่งเป็นสะพานข้ามแม่น้ำวัง หมู่ที่ 2 ต.แม่ถอด อ.เถิน จ.ลำปาง สิบเอกนพดล พานธงรักษ์ หัวหน้าทีมงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย อบต.แม่ถอด พร้อมด้วยเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง และชาวบ้านกว่า 20 คน ได้นำเรือออกค้นหาตัวนายวัชรากร มะโนปิง อายุ 31 ปี ผจก.ธนาคารแห่งหนึ่งในอำเภอเถิน อยู่บ้านเลขที่ 135 หมูที่ 2 ต.แม่ถอด อ.เถิน จ.ลำปาง หลังรับแจ้งจากญาติว่านายวัชรากรหายตัวไปตั้งแต่ช่วงเช้ามืดของวันที่ 29 ก.ย.63 พร้อมทั้งได้เขียนข้อความทิ้งไว้ในลักษณะสั่งลา ว่า “ฝากดูแลครอบครัวด้วยนะ รักทุกคนนะ ขอโทษที่ทำให้เสียใจ เราสู้ต่อไม่ไหวแล้วเป็นภาระของครอบครัว ขอบคุณที่ได้รักและรู้จักทุกๆ คน เราไม่มีเงินรักษาแล้ว สงสารครอบครัวที่ต้องคอยมาดูแลเรา ขอบคุณเพื่อนน้อง ที่ตามและคอยให้กำลังใจ และเพื่อนๆ พี่ๆ ที่คอยถามเราตลอด ขอบคุณที่เป็นห่วงกันมาตลอดนะ ลาก่อน รักและคิดถึงตลอดไป” พร้อมกันนี้ในจดหมายยังบอกรหัสบัตรเอทีเอ็มไว้ด้วย
    สิบเอกนพดล หัวหน้าทีมงานป้องกันและบรรเทสาธารณภัย อบต.แม่ถอด เปิดเผยว่า เมื่อชาวมืดวันที่ 29 ก.ย. ญาติของผู้สูญหายพบรอยเท้าซึ่งเดินด้วยเท้าเปล่ามาจากที่บ้าน ห่างจากสะพานประมาณ 200 เมตร และมาสิ้นสุดที่บริเวณหัวสะพานดังกล่าว ตลอดทั้งวันเมื่อวันที่ 29 ก.ย. เจ้าหน้าที่ได้ระดมนักประดาน้ำนที สมาคมกู้ภัยลำปาง เจ้าหน้าที่ในพื้นที่ และพื้นที่ใกล้เคียง รวมทั้งชาวบ้านกว่า 50 คน ออกค้นหา โดยชุดประดาน้ำได้เรียงหน้ากระดานค้นหาใต้น้ำแม่น้ำวังเป็นระยะทางกว่า 1 กิโลเมตร แต่ก็ยังไม่พบตัวนายวัชรากร 
    ด้านนางกมลวรรณ คิดอ่าน อายุ 33 ปี พี่สาวของนายวัชรากร เปิดเผยว่า ก่อนหน้านี้น้องชายทำงานอยู่ที่สำนักงานใหญ่ของธนาคารแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ สุขภาพแข็งแรง ไม่มีโรคประจำตัวใดๆ แต่เมื่อย้ายมาเป็นผู้จัดการธนาคารที่ลำปางได้ไม่ถึงเดือน ก็เกิดอาการเหนื่อยง่าย หายใจลำบาก จึงไปพบแพทย์และตรวจพบว่าเป็นโรคไต ต้องไปฟอกไตเป็นระยะ ครั้งล่าสุดคือเมื่อวันจันทร์ที่ 28 ก.ย.ที่ผ่านมา ทั้งนี้ นายวัชรากรเคยบ่นว่าไม่อยากอยู่แล้ว ตนเองและครอบครัวได้แต่ให้กำลังน้องชายให้สู้ต่อไป และไม่คิดว่าน้องชายจะเครียดมากถึงขนาดนี้ กระทั่งเช้ามืดวันที่ 29 ก.ย. น้องชายก็หายตัวออกไปจากบ้าน เมื่อตามรอยเท้าจากบ้านก็พบว่ามาสิ้นสุดที่หัวสะพานดังกล่าว จึงแจ้งเจ้าหน้าที่มาช่วยค้นหา ซึ่งก็ยังหวังว่าจะพบน้องชายในสภาพปกติ และคิดในแง่ดีว่าน้องชายอาจจะเครียดและอาจจะไปหาที่สงบที่ไหนสักแห่งเพื่อพัก และเมื่อสบายใจแล้วอาจจะกลับมา.