ดูเหมือนว่าท่านนายกฯ ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะไม่รีบร้อนตั้งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง แทนคุณปรีดี ดาวฉาย ที่ลาออกไปอย่างกะทันหัน

                และดูเหมือนว่ารัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการคลัง สันติ พร้อมพัฒน์ จะประกาศว่ามี “ความพร้อม” ที่จะขึ้นมาเป็นรัฐมนตรีว่าการแทนคุณปรีดี

                เพราะท่านบอกว่าได้เคยเป็นรัฐมนตรีมา 2-3 กระทรวงก่อนหน้านี้

                มิหนำซ้ำคุณสันติยังบอกว่า ตอนที่คุณปรีดีมานั่งตำแหน่งรัฐมนตรีนั้น ท่านได้ให้คำแนะนำหลายอย่างที่คุณปรีดียังต้องขอบคุณหลังจากที่ยื่นใบลาออก

                คุณสันติยืนยันว่าไม่ได้มีเรื่องขัดแย้งกับคุณปรีดี และดูเหมือนคุณปรีดีก็พูดในที่สาธารณะว่าท่านกับคุณสันติไม่ได้มีเรื่องขัดแย้งอะไรกัน

                เอาเป็นว่าทุกๆ ท่านในรัฐบาลพูดเหมือนกันว่าคุณปรีดีลาออกอย่างฉับพลันนั้นเป็นเรื่องสุขภาพล้วนๆ ไม่มีประเด็นการเมืองอะไรมาเกี่ยวข้องทั้งสิ้น

                ถ้าคนไทยส่วนใหญ่เชื่ออย่างนั้นก็ไม่มีปัญหาอะไร

                แต่คนไทยไม่น้อยที่ไม่เชื่อ

                ที่ไม่เชื่อนั้นไม่ได้มาจากความรู้สึกเฉยๆ แต่เพราะในแวดวงการเมืองนั้นไม่มีความลับอะไร

                หลายๆ เรื่องนั้นวันก่อนเป็นเรื่องลับ ผ่านมาไม่กี่วันก็ไม่ใช่เรื่องลับแต่อย่างใด

                เรื่องโยกย้ายอธิบดีในกระทรวง คุณสันติก็บอกว่าไม่ได้มีอะไรขัดแย้ง

                เรื่องที่อ้างว่ามีคนฝากมาขอนั่นขอนี่จากรัฐมนตรี ก็มีคำปฏิเสธว่าไม่จริง

                แต่น่าสงสัยไหมครับว่าทำไมรายละเอียดของแต่ละเรื่องที่เข้าข่ายน่าสงสัยว่ามี “ความไม่ลงรอย” นั้นมักจะค่อยๆ ปรากฏขึ้นมา

                เจ้าตัวอาจจะไม่อยากให้เป็นเรื่อง แต่ในฐานะประชาชนผู้เสียภาษีนั้น การบริหารวิกฤติที่สาหัสสากรรจ์อย่างที่เห็นอยู่ขณะนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะให้ผ่านไปแบบพอกล้อมแกล้มเหมือนในอดีตที่ผ่านมา

                มืออาชีพจากข้างนอกคนไหนที่ได้รับคำเชิญชวนจากนายกฯ มาเป็นรัฐมนตรีคลังคงจะต้องมีคำถามต่อนายกฯ ไม่น้อย เช่น

                ถ้ามานั่งตรงนั้น จะมีอิสรภาพในฐานะมืออาชีพมากน้อยเพียงใด

                ถ้ามืออาชีพทำอะไรที่ไปขัดผลประโยชน์นักการเมืองที่อยู่ในซีกรัฐบาล แต่เป็นเรื่องจำเป็นต้องทำเพื่อแก้ปัญหาอย่างจริงจัง นายกฯ จะยืนอยู่ตรงไหน

                ถ้าจำเป็นต้องใช้มาตรการที่นักการเมืองในพรรคร่วมรัฐบาลไม่เห็นด้วย ใครจะเป็นคนตัดสิน

                นายกฯ พร้อมจะตัดสินใจทำในสิ่งที่จำเป็นเร่งด่วน แต่อาจจะทำให้คนบางกลุ่มต่อต้าน เพราะขัดผลประโยชน์เฉพาะด้าน นายกฯ จะเล่นด้วยหรือไม่

                ถ้านักการเมืองขอให้มืออาชีพทำในบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้องเป็นธรรม นายกฯ จะยืนอยู่ข้างใคร ต่างๆ เหล่านี้เป็นคำถามที่คนที่ต้องตัดสินใจว่าจะเข้ามาทำงานกับนายกฯ ในยามนี้จะต้องถามและต้องได้คำตอบที่ตนพอใจ

                หลายคนที่ถูกทาบทามนั้นรู้ว่าเป็นชุดคำถามที่ตรงไปตรงมาเกินไป ยังไงๆ ก็คงไม่ได้คำตอบที่ชัดเจนนัก

                เพราะนายกฯ คงจะรับปากว่าจะทำดีที่สุดเพื่อให้มืออาชีพทำงานได้

                แต่นายกฯ ก็คงจะต้องประนีประนอมกับนักการเมืองเพื่อความอยู่รอดทางการเมืองของตนเช่นกัน

                ยกเว้นเสียแต่ว่านายกฯ มาถึงจุดที่ “พร้อมลุย” เพื่อแก้วิกฤติอย่างจริงจัง ไม่สนใจว่าพรรคร่วมรัฐบาลจะเอาด้วยหรือไม่

                พูดง่ายๆ คือมืออาชีพที่มุ่งมั่นจะแก้ปัญหาบ้านเมือง หากตัดสินใจเข้ามาแล้วคงจะคาดหวังว่านายกฯ จะ “เอาจริง”

                วัฒนธรรมแบบไทยๆ ก็คงจะทำให้นายกฯ รับปากว่าจะให้มืออาชีพทำงานได้เต็มที่ และไม่ต้องเกรงใจนักการเมืองหากเห็นว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำจริงๆ

                เพราะหากนายกฯ เชิญคนดีคนเก่งเข้ามา เขาก็ต้องคิดถึงการทำงานเพื่อประโยชน์ของชาติของประชาชนเป็นหลัก

                มืออาชีพไม่จำเป็นต้องพึ่งพาบารมีของนักการเมือง

                มืออาชีพรู้ว่าการตัดสินใจเข้ามานั้นคือการเอาชื่อเสียงและประวัติของตัวเองเป็นเดิมพัน

                นายกฯ อยากได้มืออาชีพ แต่ก็ไม่อยากจะทำให้นักการเมืองมาฟาดฟันกับตัวเอง

                จึงตกอยู่ในสถานการณ์เหลาะๆ แหละๆ อย่างที่เราเห็นอยู่วันนี้

                หากเป็นเช่นนี้ฟันธงได้ว่าวิกฤติจะหนักขึ้น และถึงวันนั้นมืออาชีพจะขออำลา

                ก็ต้องคอยหาข้ออ้างทำนอง “ไม่มีความขัดแย้งใดๆ ทั้งสิ้น”

                ทั้งๆ ที่นั่นคือความ “ขัดแย้งกับผลประโยชน์ของประเทศชาติ” อย่างชัดเจน.