31 ส.ค.63 - สืบเนื่องจากกรณี นายประวิตร โรจนพฤกษ์ ผู้สื่อข่าวประจำข่าวสดภาคภาษาอังกฤษ  โพสต์เรื่อง "ความย้อนแย้งของ ‘รอยัลลิสต์มาร์เก็ตเพลส-ตลาดหลวง’ ของ ปวิน ชัชวาลพงศ์พันธ์" 

ต่อมานางสาวณัฏฐา มหัทธนา หรือ "โบว์" แกนนำกลุ่มอยากเลือกตั้งและนักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิมนุษยชน ได้เข้าไปแสดงความคิดเห็ว่า " พี่ประวิตร หน่วยกล้าตายจริงๆ เขียนในสิ่งที่ใครๆก็รู้แต่ไม่อยากพูด "

ทำให้ นายปวิน เข้าไปโพสต์ตอบโต้ โบว์ ณัฏฐา ว่า "แหกตาอ่านที่ดิชั้นอธิบายด้วย อีดอก"

โบว์ ณัฏฐา ได้ตอบไปว่า "กล่าวโดยทั่วไป การกล่าวหาเลื่อนลอย ดูหมิ่นเหยียดหยามจนล้ำเส้นทำลายศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ทั้งหลาย มันทำให้การหันหน้าพูดคุยเพื่อการปฏิรูปอย่างแท้จริงเป็นไปได้ยาก เส้นแบ่งระหว่างการพูดความจริงและชักชวนให้ร่วมกันหาทางออก กับการสื่อสารด้วยท่าทีที่เป็นการบั่นทอนความเป็นไปได้ในการสร้าง dialogue ไม่ได้อยากให้การปฏิรูปเกิดขึ้นจริงนั้นมีอยู่

และเมื่อใครมีพฤติกรรมแบบหลังแต่ปากอ้างว่าต้องการการปฏิรูป เราถือว่าเขาไม่สุจริต

เพราะพฤติกรรมแบบนั้นคือสิ่งที่ทำให้การปฏิรูปที่ประชาชนต้องการเป็นไปได้ยาก หรือแทบปิดประตูเลย"

นายปวิน จึงตอบโต้กลับอย่างไรุนแรงว่า "ตอแหลประดิษฐคำพูดสวยๆ สิ่งที่ดิชั้นทำ มึงไม่มีความสามารถทำได้ครึ่งเดียวของดิชั้น วันๆ นั่งแต่ถากถางพวกเดียวกันเอง คิดว่าตัวเองดีเลิศ ตลกฉิบหาย ถ้าดิชั้นไม่แน่จริง ไม่พิสูจน์ให้คนรู้ว่าสู้แค่ไหน กูไม่มีคนตามเป็นล้าน อีดอก"

"อิจฉาริษยาเป็นที่หนึ่ง เห็นดิชั้นทำกลุ่มที่มีสมาชิกเกินล้านก็มานั่งจิกกัด อีฉิบหาย"

นายปวิน ยังได้ตอบโต้นายประวิตร ว่า "คุณประวิตรเป็นคนนิสัยไม่ดีหลายอย่าง ดิชั้นไม่ว่างเหมือนคุณประวิตรที่เขียนวันละข่าว ที่ผ่านมา ต้องทำงานวิชาการและต้องให้สัมภาษณ์นักข่าวมโหฬาร ดิชั้นเป็นแอดมินคนเดียว จึงไม่มีเวลาอนุมัติโพสต์ ตอนนี้มีโพสต์ดองอยู่ 1 หมื่น ไม่มีเวลาค่ะ และดิชี้นได้สื่อสารกับสมาชิกแล้วให้รอหน่อย ส่วนเรื่องถีบสลิ่มออก ต้องถีบค่ะ เพราะมันเค้ามากวนตีน ก่อความวุ่นวาย มาแค็ปเพื่อล่าแม่มด ดิชั้นไม่เก็บไว้... ทำไมคุณประวิตรถึงสันดานแบบนี้ ดิชั้นให้อภัยคุณหลายครั้ง ตัวคุณเองนั่นแหละที่ย้อนแย้ง ตั้งแต่มีเมียเป็นสลิ่มก็ย้อนแย้งมากขึ้น พอกันทีค่ะ รำคาญมึงฉิบหาย"

สำหรับโพสต์ของนายประวิตร  ที่วิพากษ์วิจารณ์นายปวิน ช่วงหนึ่งว่า "...บางที การรังสรรค์วัฒนธรรมประชาธิปไตย สร้างสังคมที่สมาทานเสรีภาพการแสดงออกอย่างแท้จริง และการโต้เถียง ฟังความเห็นต่างอย่างตั้งใจด้วยขันตินั้นยากยิ่งกว่าการต่อต้านหรือวิพากษ์ฝ่ายที่ตนตราหน้าว่าเป็นเผด็จการผูกขาดความจริง... เพราะบางที ความเป็นเผด็จการ ความไร้ขันติและใจอันไม่เปิดกว้างในตัวเรา มันหยั่งรากลึกเกินกว่าที่เราจะรู้ตัวหรือยอมรับ แม้ในฝั่งที่เรียกตนว่าฝ่ายประชาธิปไตย

การต้านอำนาจนิยมรัฐนั้นว่ายากแล้ว การขัดขืนต้านอำนาจนิยมในตัวเราและฝั่งประชาธิปไตยนั้นยากกว่า"