มีแนวโน้มว่าการแก้ไขรัฐธรรมนูญด้วยการตั้ง ส.ส.ร.ขึ้นมายกร่างใหม่ น่าจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้

                แต่...ก่อนจะแก้ เราควรหันกลับมามองพฤติกรรมของคนไทยที่มีต่อรัฐธรรมนูญเสียก่อน เพราะน่าจะเป็นประโยชน์ต่อการยกร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่มากทีเดียว

                ยอมรับกันหรือไม่ว่า เรามักโทษ "กติกา" มากกว่า "พฤติกรรม" ของคน

                เมื่อคนสร้างปัญหา เราก็แก้ปัญหาด้วยการรื้อกติกากันมาตลอด

                ทั้งแก้โดยกระบวนการทางรัฐสภา และโดยการรัฐประหาร

                ผลที่ได้คือ "วนในอ่าง"

                นับแต่อดีตเรามีสภาร่างรัฐธรรมนูญมาแล้วถึง ๔ ชุด          

                สภาร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ.๒๔๙๑

                สภาร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ.๒๕๐๒

                สภาร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ.๒๕๓๙

                สภาร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ.๒๕๕๐

                กำลังจะมีชุดที่ ๕ ขึ้นมา        

                และไม่มีอะไรการันตีว่าเราจะได้รัฐธรรมนูญฉบับสุดท้าย หากเรายังใช้วัฒนธรรมเดิมคือ เมื่อมีปัญหาก็รื้อรัฐธรรมนูญ

                รื้อจนไม่คิดจะแก้ปัญหาเรื่องคุณภาพของคน

                ประชาชนเลือกนักการเมือง นักการเมืองโกง ทหารยึดอำนาจ

                แม้จะเป็นคนละบริบท แต่อยากให้ศึกษาจากรัฐธรรมนูญญี่ปุ่น

                ฉบับที่ใช้ในปัจจุบัน ประกาศใช้ตั้งแต่ปี ๒๔๙๐ ยกร่างโดยสหรัฐอเมริกาหลังญี่ปุ่นแพ้สงครามโลกครั้งที่สอง

                วัตถุประสงค์หลักคือ การตัดอำนาจทางกำลังทางทหารออกและลดอำนาจของจักรพรรดิให้เป็นเพียงสัญลักษณ์ของประเทศ

                เริ่มต้นคล้ายกับไทย

                ไปๆ มาๆ รัฐธรรมนูญที่เขียนโดยศัตรูกลับทำให้ญี่ปุ่นเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจ

                และตลอดการบังคับใช้ยังไม่มีการแก้ไขใดๆ

                แต่วันนี้ญี่ปุ่นมีความจำเป็นต้องแก้ไขรัฐธรรมนูญ เพราะการมีแค่กองกำลังป้องกันตนเองไม่เพียงพอต่อการป้องกันประเทศจากภัยคุกคามจากจีน และคาบสมุทรเกาหลี

                เหตุที่ญี่ปุ่นใช้รัฐธรรมนูญไม่เปลืองนั้น การไม่มีกองทัพ ก็เป็นปัจจัยหนึ่ง แต่สาเหตุหลักมาจากการพัฒนาประเทศ โดยการเมือง และประชาชนที่มีคุณภาพ

                ญี่ปุ่นไม่ได้คิดว่า รัฐธรรมนูญ คือทุกอย่างของประเทศ

                แต่วันนี้คนไทยคิดในทางกลับกัน ทุกอย่างในประเทศต้องกำหนดด้วยรัฐธรรมนูญ

                เมื่อมีปัญหาจึงต้องจบด้วยการแก้ไขรัฐธรรมนูญ หรือไม่ก็ยกร่างใหม่หมด

                รัฐประหารก็มีรัฐธรรมนูญใหม่ เลือกตั้งเสร็จยกร่างฉบับใหม่อีกที

                และคราวนี้อาจถึงจุดตีบตัน เพราะคนบางกลุ่มต้องการแก้ไขแบบพลิกแผ่นดิน

                พรรคก้าวไกลไม่ยอมร่วมลงชื่อในญัตติแก้ไขรัฐธรรมนูญของฝ่ายค้าน ด้วยเหตุผล ยังมีความเห็นไม่ตรงกันในบางหมวด ก็ต้องย้อนกลับไปถามพรรคก้าวไกลว่า ใช่หมวดพระมหากษัตริย์หรือไม่

                ถ้าใช่ก็เตรียมฝันค้าง เพราะตามระบบที่มีอยู่ จำเป็นจะต้องมีเสียงของ ส.ว.อย่างน้อย  ๑ ใน ๓

                หรือ ๘๔ เสียง

                แค่นี้ก็ไปต่อไม่ได้แล้ว

                เว้นเสียว่าเป้าหมายที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่การแก้ไขรัฐธรรมนูญ

                แต่เป็นอะไรที่ใหญ่กว่านั้น

                และต้องเกิดความรุนแรงครั้งใหญ่เป็นประวัติการณ์.