เห็นว่า...ออกจะคึกๆ คักๆ กันตามสมควร สำหรับ ม็อบปลดแอก ของบรรดาหนูเล็กๆ และเด็กๆ ทั้งหลาย ในการชุมนุมรวมตัว รวมตีน เมื่อช่วงวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ขณะที่ ม็อบปกป้อง เลยต้องออกอาการ เหี่ยวปลาย เอาดื้อๆ!!! ซึ่งไม่ว่าใครผิด-ใครถูก ใครดี-ใครเลว ใครคือไดโนเสาร์-ใครคือกะปอมก็ตามที แต่ต้องถือเป็น โชคดี เอามากๆ ที่ไม่ถึงกับต้องเกิดรายการลงมือ ลงตีน ซึ่งกันและกัน...

                                     ------------------------------------------------

                และอาจที่ต้องถือเป็นนิมิตหมายในแง่บวกอีกด้วยเช่นกัน...ไม่ว่าจะเป็นไปในแง่ ยุทธวิธี หรือ ยุทธศาสตร์ ก็แล้วแต่ ที่ได้เกิดการแสดงออกในลักษณะที่ไม่ถึงกับคิดจะละลาบล้วง จ้วงจาบ ล่วงละเมิด ในสิ่งที่อ่อนไหวเอามากๆ ต่อ อารมณ์-ความรู้สึก ของบรรดาปวงชนชาวไทยทั้งมวล คือยังไม่ถึงกับ ดื้อตาใส หรือดื้อแบบไม่คิดจะเหลือ สะพานถอยหลัง เอาไว้มั่งเลย ยังพอที่จะยืดๆ หยุ่นๆ ยืดได้-หดได้ ไม่ ฮาร์ดคอร์ ถึงขนาดต้องยืนหยัด ยืนกราน ต่อการ ยกระดับ ไปสู่ ข้อเสนอ 10 ข้อ ที่มีแต่จะนำไปสู่ความ ฉิบหาย...กับ...ฉิบหาย ของส่วนรวมและชาติบ้านเมือง ลูกเดียวเท่านั้นเอง!!!

                                    ---------------------------------------------------

                เพราะถ้าดูจากบรรดา ม็อบ ต่างๆ...ที่ผลุดๆ โผล่ๆ ขึ้นมาในแต่ละประเทศในช่วงระหว่างนี้ ตั้งแต่เอเชียไปยันยุโรปโน่นเลย ความพยายาม ยกระดับ ของม็อบแต่ละม็อบ อาจนำมาซึ่งความ ฉิบหาย...กับ...ฉิบหาย ของแต่ละชาติ แต่ละประเทศ ได้ไม่ยากซ์ซ์ซ์ ไม่ว่าจะเป็น ม็อบฮ่องกง ของคุณน้อง โจชัว หว่อง ผู้ซี้แหง ย่ำปึ้ก กับคุณน้อง ธนาธร โหว่ บ้านเรา ความพยายามยกระดับของ ม็อบฮ่องกง ที่หนีไม่พ้นต้องนำไปสู่การแยกตัวเองออกจากจีนแผ่นดินใหญ่ หรือจากความเป็น หนึ่งประเทศ-สองระบบ กันจนได้ ไม่ว่าเป็นไปได้-เป็นไปไม่ได้ แต่ย่อมส่งผลให้ประเทศจีนทั้งประเทศ มีสิทธิ์ ฉิบหาย...กับ...ฉิบหาย เอาง่ายๆ และนั่นเองที่ทำให้ผู้นำจีนซึ่งเคย สี ทนได้ (สี จิ้นผิง) มาโดยตลอด ท่านเลยไม่คิดจะทนอีกต่อไปแล้ว...

                                     ---------------------------------------------------

                หรือ ม็อบอิรัก ที่เคยคึกๆ คักๆ ตั้งแต่ช่วงปลายปีที่แล้วจนถึงต้นปีที่ผ่านมา...ความพยายาม ยกระดับ ไปสู่การขับไล่ ไสส่ง ประเทศบ้านใกล้เรือนเคียงอย่าง อิหร่าน แล้วหันไปเปิดทางให้กับการดำรง คงอยู่ ของ ฐานทัพอเมริกา ภายในประเทศตัวเอง แถมยังอาจต้องเพิ่มการติดตั้งระบบป้องกันขีปนาวุธ เพื่อเอาไว้รับมือกับพวกนักรบชีอะห์ชาวอิรัก ที่ผู้นำของตัวเองถูกรัฐบาลอเมริกันลอบสังหาร จนเด๊ด สะมอเร่ย์ อิน เดอะ เท่งทึง ไปพร้อมๆ กับนายพลอิหร่าน เมื่อช่วงต้นเดือนมกราคมปีนี้ ไม่ว่าจะถูกหรือผิด ดีหรือเลว แต่ความพยายามยกระดับในแนวนี้ ย่อมมีแต่นำมาซึ่งความ ฉิบหาย...กับ...ฉิบหาย ให้กับชาติบ้านเมืองของตัวเอง อย่างมิอาจปฏิเสธได้...

                                     --------------------------------------------------

                แม้แต่ ม็อบเบลารุส ที่เพิ่งลุกฮือ ลงถนน เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา หรือเมื่อผลเลือกตั้งประธานาธิบดีช่วงวันที่ 9 สิงหาคม มันออกจะน่าเกลียด น่าชัง อยู่พอสมควร คือออกจะเป็นการ สืบทอดอำนาจ ของผู้นำประเทศที่อยู่ยาวมาถึง 6 สมัย หรือเกือบ 30 ปีมาแล้ว แต่ยังไม่คิดจะลด-ละ-เลิก ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี เอาง่ายๆ แต่ก็นั่นแหละ...การออกมาขับไล่รัฐบาล การเรียกร้องให้ต้องเลือกตั้งกันใหม่ เผอิญมันออกจะไปเข้าทางเท้า-เข้าทางตีนของนักการเมืองฝ่ายค้าน ที่เผ่นหนีไปตั้งหลักอยู่นอกประเทศ และพยายาม ชักศึกเข้าบ้าน หรือพยายามทำให้ประเทศตัวเองหันไปเป็นบริวารของ นาโต หันไปซบอก ซบตีน คุณพ่ออเมริกา แล้วหันมาเป็น ศัตรู กับประเทศบ้านพี่ เมืองน้อง อย่างประเทศรัสเซีย แบบตรงไป-ตรงมา...

                                  --------------------------------------------------

                ดังนั้น...ถ้าเอาแต่คิดจะ ยกระดับ กันลูกเดียว ไม่คิดจะยืดๆ หยุ่นๆ หรือยืดๆ-หดๆ เอาไว้บ้างเลย โอกาสที่จะพังกันไปทั้งประเทศหรือแพ้กันไปทั้งประเทศ ย่อมมีความเป็นได้สูงเอามากๆ เพราะกระทั่งประเทศที่แพ้แล้ว แพ้อีก จนใกล้เป็น รัฐล้มเหลว เต็มที คือเจอเข้ากับปัญหาเศรษฐกิจ ปัญหาการแพร่ระบาดของเชื้อ COVID-19 แล้วยังต้องเจอกับการระเบิดวินาศสันตะโรกลางบ้าน กลางเมือง ไปเมื่อเร็วๆ นี้ นั่นคือประเทศ เลบานอน นั่นเอง แต่เมื่อ ม็อบเลบานอน คิดจะ ยกระดับ ด้วยการหันไปขอความช่วยเหลืออเมริกา ไม่ได้คิดหันไปหาจีน หรือหันไป Look East ตามข้อเสนอของเพื่อนร่วมชาติจำนวนไม่น้อยไปกว่า 30 เปอร์เซ็นต์ของชาวเลบานอน ที่มีขบวนการ ฮิซบุลเลาะห์ ได้ชี้แนะ ชี้นำ เอาไว้ในแนวนี้ โอกาสที่อาจพังกันไปทั้งประเทศหรือต้องหวนกลับไปสู่ สงครามกลางเมือง อย่างเมื่อครั้งอดีต ก็ใช่ว่าจะไม่มีเอาซะเลย...

                                --------------------------------------------------------

                ด้วยเหตุนี้...การรู้จักยืดๆ หยุ่นๆ รู้อะไรเหมาะ-อะไรควร อะไรเป็นไปตาม กาละ-เทศะ หรือไม่? อย่างไร? จึงถือเป็นสิ่งสำคัญเอามากๆ เพราะถ้ายังคิดจะ ยกระดับ โดยไม่สนใจ อารมณ์-ความรู้สึก ของผู้อื่น ของเพื่อนร่วมชาติร่วมแผ่นดินเดียวกันกับตัวเองเอาเลยแม้แต่น้อย แทนที่จะได้มาซึ่ง เสรีภาพ และ ประชาธิปไตย ตามแบบฉบับที่ตัวเองต้องการ เผลอๆ...อาจได้ของแถมเป็น ฐานขีปนาวุธพิสัยกลาง เข้ามาติดตั้งประจำการ จนประเทศไทยแลนด์ แดนสยาม ของหมู่เฮาทั้งหลาย อาจต้องกลายสภาพเป็น ตำบลกระสุนตก เอาง่ายๆ!!!

                                 ---------------------------------------------------------

                ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก George Santayana... “A man’s feet must be planted in his country, but his eyes should survey the world. – เท้าของคนต้องปักอยู่ในประเทศของเขา แต่ดวงตาควรสำรวจดูโลก...”

                               -----------------------------------------------------------