ฮื่ออ์อ์อ์...น่าจะหนักหนา สาหัส ร้าวระบมกันไปมิใช่น้อย!!! สำหรับกรณี ลูกชายกระทิงแดง ที่ดันมาโผล่ มาปูด กันเอาอีช่วงนี้ เรียกว่า...แทบนึกภาพไม่ออก ว่าจะเด้งเชือก ฉากหลบ สลัดตัวออกมาจากมุมกันในแบบไหน วิธีไหน กันดี ถึงพอจะกลับมาเต้นย็อกๆ แย็กๆ กลางเวทีได้เหมือนเดิม...
---------------------------------------------
เพราะอย่างที่ ป๋าเปลว สีเงิน ท่านกางมือ กางไม้ ว่าเอาไว้เมื่อวันวานนั่นแหละว่า แค่ตั้งคณะกรรมการโน่น คณะกรรมการนี่ มันยังไม่น่าจะพอ หรืออย่างที่ อาจารย์เสรี วงษ์มณฑา กองหนุนรายสำคัญอีกราย ท่านสำทับเอาไว้อีกดอก ว่างานนี้...คงใช้วิธี ลอยตัว ไม่ได้อีกแล้ว แต่ควรจะหันไปใช้เคล็ดวิชาตัวเบา ประเภท เหยียบหิมะไร้รอย หรือ คว้าเงา-สลับร่าง หรือไม่ อย่างไร ท่านก็ไม่ได้ระบุเอาไว้ชัดๆ แต่ที่แน่ๆ ก็คือ...มันคงต้อง ทำอะไรซักอย่าง ที่พอช่วยให้เกิดภาวะ “ขอเธอจงไว้ใจและศรัทธา...แผ่นดินจะดีในไม่ช้า...ขอคืนความสุขให้เธอ...ประชาชน ฮึ้มฮึม-ฮึ้มหึ่ม” ขึ้นมาได้มั่ง แม้แต่เล็กๆ น้อยๆ ก็ยังดี...
------------------------------------------------
คือสำหรับรายการ ปรับ ครม. นั้น...อาจไม่ต้องเสียเวลาคิดมาก หรือคิดเล็ก คิดน้อย ซักเท่าไหร่ แค่ระหว่างตอนพักให้น้ำ เข้ามุม ฟังคำชี้แนะ ชี้นำอะไรต่อมิอะไรต่างๆ แค่ขอให้พี่เลี้ยงชโลมน้ำมันให้ทั่วตัว หรือให้เยอะๆ เข้าไว้ อาจแถม จาระบี ซักกระป๋อง สองกระป๋อง ก็ย่อมสามารถออกไปเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ ไม่ว่าจะ 2 ส. หรือ 4 กุมาร ก็แล้วแต่ ได้ไม่ยากซ์ซ์ซ์ หรืออย่างชนิด ลื่นไหล เอามากๆ ฝ่ายตรงข้ามจะออกหมัด-เท้า-เข่า-ศอกใดๆ ก็ตาม ย่อมมีสิทธิ์ลื่นไถล ระดับเสียบหล่น...เสียบหล่น ตั้ง 5-6 ที เอาเลยก็ยังได้...
--------------------------------------------------
หรือแม้แต่เมื่อต้องเจอกับรายการ ม็อบเด็กๆ ที่ออกจะเป็นอะไรที่น่าขนลุก ขนพอง น่าหวาดหวั่น ขวัญสยอง ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ออกกันมาเป็นสายๆ เป็นจังหวัดๆ ตั้งแต่ระดับ คอซอง ไปถึงระดับ คอฮาร์ด หรือ ฮาร์ดคอร์ เจ้าประจำก็ตาม แต่ยังพอมีช่อง มีโอกาส มีช่วงเวลาที่สามารถยืดๆ-หดๆ กันไปตามสภาพ อีกทั้งการหัก การโค่น รัฐบาลแต่ละรัฐบาล ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แบบเปิดปุ๊บ-ติดปั๊บเอาเลยแม้แต่น้อย ขนาด รัฐบาลยิ่งลักษณ์ ที่เข้าขั้น รัฐล้มเหลว มานานแล้ว ถึงออกกันมาเป็นล้านๆ ระดับ 5 ล้าน 6 ล้าน หรือกี่ล้านก็แล้วแต่ ยังต้องอาศัย อำนาจชี้ขาด หรืออำนาจที่สามารถทุบทำลายกองบัญชาการฝ่ายตรงกันข้ามในขั้นตอนสุดท้าย มันถึงจะหัก จะโค่น กันได้แบบจริงๆ จังๆ...
------------------------------------------------
แต่ครั้นเมื่อต้องเจอกับรายการ ลูกชายกระทิงแดง เข้าไปอีกดอก...งานนี้คงต้องเรียกว่าชักจะลำบากขึ้นมามั่งแล้ว!!! คือถึงแม้จะพอ ซื้อเวลา พอที่จะ ยืดๆ หดๆ พอเด้งเชือก ฉากหลบ ลับ-ลวง-ครางง์ง์ง์ ไปตามสภาพ แต่สิ่งที่มันประเด ประดัง เข้ามาหา คงไม่ใช่แค่หมัด-เท้า-เข่า-ศอก ของฝ่ายตรงข้ามที่สามารถใช้ศักยภาพของจาระบี หรือน้ำมันมวย ช่วยบรรเทา เบาบาง ผ่อนหนักให้เป็นเบาไปโดยตลอด แต่มันยังมีทั้งรองเท้าแตะ สากกะเบือบิน ฯลฯ ของฝ่ายที่ไม่ใช่ฝ่ายตรงกันข้าม ฝ่ายกลางๆ หรือกระทั่งฝ่ายเราด้วยกันเอง ที่ปลิวว่อนขึ้นมาบนเวที ชนิดปิดป้องใดๆ แทบไม่ได้...
-----------------------------------------------
อันนี้นี่แหละ...มันเลยคงต้อง ทำอะไรซักอย่าง ที่เป็นจริง เป็นจัง เอาจริง เอาจัง หรือเอาเรื่อง เอาราว มากไปกว่าการ ฮึ้มฮึม-ฮึ้มหึ่ม ตลอดช่วงระยะ 5-6 ปีที่ผ่านมา ไม่งั้น แม่น้ำร้อยสาย หรือกี่สายก็แล้วแต่ มันมีสิทธิ์ไหลมารวมที่ เจ้าพระยา เอาง่ายๆ แล้วยิ่งถ้าต้องเจอกับ คลื่นยักษ์สึนามิ ระดับโลก ที่กำลังใกล้เข้ามา หรือกำลังเตรียมสาดซัดแบบชนิดถล่มทลาย ไม่เกินช่วงไตรมาส 3 ไตรมาส 4 แม้จะไม่ ตาย...กับ...ตาย แต่โอกาสที่จะ เลี้ยงให้โต ย่อมเป็นอะไรที่ยากซ์ซ์ซ์เอามากๆ หรืออาจเลี่ยงไม่พ้นที่ต้องงัดเอา แผนสำรอง หรือ แพลนบี ออกมาใช้ ก่อนที่จะพังพินาศ กันไปทั้งบ้าน ทั้งเมือง...
----------------------------------------------
ส่วนการ ทำอะไรซักอย่าง มันควรเป็นไปในแบบไหน รูปไหน...อันนี้คงเกินขีดความสามารถที่จะไปบรรยายรายละเอียดออกมาเป็นแท่งๆ ด้ามๆ แต่ยังไงๆ...คงหนีไม่พ้นต้องลองหันไปนำเอาบุคลิก ลีลา ของผู้ที่แม้ได้ชื่อว่า เผด็จการ แบบตัวจริง-เสียจริง แต่ยังสามารถสะท้อนถึงสิ่งที่เรียกว่า คุณธรรม ติดปลายนวมไว้ได้อย่างแจ่มแจ้ง ชัดเจน นั่นก็คือบุคลิก ลีลา ของผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์จีน อย่างคุณน้า สี จิ้นผิง นั่นแหละ ที่น่าจะนำเอามาศึกษา ค้นคว้า ปรับสภาพและประยุกต์ใช้ได้มั่ง โดยเฉพาะลีลาของการ ฟันไม่เลี้ยง ไม่ว่าหน้าไหน ต่อหน้าไหน ไม่ว่าแมลงวัน-สุนัข-ไปจนถึงพยัคฆ์ โน่นเลย ที่ล้วนแล้วแต่โดนเครื่องประหารหัวสุนัข หัวพยัคฆ์ หัวมังกร หั่นฉับๆ ขาดแล้ว-ขาดอีกกันไปเป็นท่อนๆ...
--------------------------------------------------
พูดง่ายๆ ว่า...ด้วยเหตุเพราะบ้านเรา หรือเพราะสังคมที่มีลักษณะพิเศษอย่าง สังคมไทย ของหมู่เฮา มันดันต้องวนไป-วนมา อยู่กับ เผด็จการละมุนภัณฑ์ และ ประชาธิปไตยกระด้างภัณฑ์ ที่ก่อให้เกิด ปัญหา แทบไม่ผิดแผก แตกต่าง ไปจากกันซักเท่าไหร่ จนกลายเป็น วงจรอุบาทว์ ซ้ำไป-ซ้ำมา ชนิดเที่ยวแล้ว เที่ยวเล่า ดังนั้น...ไม่ว่าจะเป็น เผด็จการ หรือ ประชาธิปไตย ก็แล้วแต่ คงต้องแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า ธรรมคืออำนาจ ไม่ใช่ อำนาจคือธรรม อีกต่อไป...
--------------------------------------------------
ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้...จาก “Harvey Mackay”... “Decide what your priorities are and how much time you’ll spend on them. If you don’t, someone else will. – ตัดสินใจให้ตก ว่าอะไรบ้างที่มีความสำคัญอันดับต้นๆ และต้องใช้เวลาเท่าไหร่ในการทำสิ่งเหล่านั้น มิฉะนั้น...ผู้อื่น...จะตัดสินใจให้...”.
---------------------------------------------------
|
เมื่อวานคุยเล่น เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด |
| อนาคต 'คนนินทาเมีย' |
| 'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ' |
| ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ |
| วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง" |
| "การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา. |
| เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?" |
