18 มิ.ย.63 - นายวรวัจน์ เอื้ออภิญญกุล คณะกรรมการยุทธศาสตร์ พรรคเพื่อไทย ในฐานะอดีตผู้สมัคร ส.ส.แพร่ พรรคไทยรักษาชาติ โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัวกล่าวถึงกรณีการทุบอาคารบอมเบย์ เบอร์มา จังหวัดแพร่ ว่า “ในที่สุด หลักฐานก็ปรากฏ” บรรลุวัตถุประสงค์ของผู้จัดทำโครงการทุกประการ “บูรณาการการดำเนินงานร่วมกับจังหวัดแพร่ หน่วยงานในจังหวัดและท้องถิ่น ที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเพื่อประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวเมืองแพร่ อย่างต่อเนื่อง”

ท่องเที่ยวแพร่ ดังแล้วไงครับ บรรลุวัตถุประสงค์ของท่านแล้ว ดีใจมั๊ยครับ

ผู้เสนอโครงการ นางกัญญารัตน์ ท่วมไธสง นักวิเคราะห์นโยบายและแผนชำนาญการพิเศษ รักษาราชการแทน ท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดแพร่ กระทรวงท่องเที่ยวและกีฬา

ผู้เห็นชอบโครงการ นายโชคดี อมรวัฒน์ รองผู้ว่าราชการจังหวัดแพร่ กระทรวงมหาดไทย

ผู้อนุมัติโครงการ นางกานต์เปรมปรีด์ ชิตานนท์ ผู้ว่าราชการจังหวัดแพร่ กระทรวงมหาดไทย

ในพื้นที่ของสำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่13แพร่ ดูแลโดย นายอิศเรศ สิทธิโรจนกุล ผอ.สำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่13 กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและ
สิ่งแวดล้อม ไม่ต้องรายงานการศึกษาความเหมาะสม มีรายการ รื้อถอน เพื่อสร้างใหม่

แปลง่ายๆ ผู้ดูแลสถานที่คือกระทรวงทรัพย์เห็นว่า อาคารที่ดูแลอยู่เก่า ใช้ประโยชน์เป็นสำนักงานไม่สะดวก ก็เลยอยากได้ที่ทำงานใหม่ ก็เลยแอบแฝงเจตนาโดยร่วมมือกับท่องเที่ยวอ้างคำว่า “ท่องเที่ยว“ ขอใช้งบผู้ว่าCEO เริ่มตั้งแต่ปี 60 เสนอใช้งบประมาณในปี 63 รองผู้ว่าฯก็ผ่านเรื่อง ให้ผู้ว่าฯเซ็นอนุมัติ ก็เท่านั้นเอง

ในที่สุด อาคารโบราณสถานในจังหวัดแพร่ บอมเบย์เบอร์ม่า อายุ127ปี ในแพร่เมืองเก่าอายุกว่า 1,200 ปี (เก่าแก่ที่สุดในล้านนา) ก็ถูกทำลาย โดยข้าราชการที่ไม่ได้เป็นคนจังหวัดแพร่ อยากได้อาคารใหม่ เพื่อเอาไว้เป็นสถานที่ทำงาน

ยังมีโบราณสถานที่เป็นบ้านเก่าของเอกชนที่เขารักษา เป็นสถานที่ท่องเที่ยวเช่น บ้าน 100 ปี บ้านวงค์บุรี ที่ประชาชนขอเข้าไปเยี่ยมชมอย่างไม่ขาดสาย แต่อาคารโบราณสถานเก่าแก่ ที่อยู่ในมือส่วนราชการอีกหลายแห่ง เช่นพิพิธภัณฑ์ไม้สักแพร่ ภายในบริเวณโรงเรียนป่าไม้แพร่ กำแพงเมืองรูปหอยสังข์ แห่งเดียวของโลก ส่วนใหญ่จะอยู่ในมือของกรมป่าไม้ กรมอุทยาน กระทรวงทรัพย์ บางส่วนอยู่ในความรับผิดชอบของกระทรวงมหาดไทย สำหรับคุ้มเจ้าหลวงเมืองแพร่ โชคดีที่ดูแลโดยอบจ.แพร่ มีคนท้องถิ่นโดยนายอนุวัธ วงค์วรรณเป็นผู้ดูแล ก็เลยยังสวยงามเป็นมิ่งขวัญให้คนไทยและคนจังหวัดแพร่ชื่นชมต่อไป

แต่ อาคารโบราณสถานใน”แพร่เมืองเก่า1,200ปี” อีกจำนวนมากที่ถูกยึดอยู่ในมือส่วนราชการ จะทำอย่างไร ให้อยู่รอดปลอดภัย

โจทย์นี้ คงต้องขอให้คนไทยทุกคนช่วยแสดงความคิดเห็นแล้วครับ ทุก 1 เสียงของท่านที่จะได้ช่วยกรุณาปกป้อง จะช่วยต่อชีวิตให้อาคารโบราณสถานอีกจำนวนมาก ได้ถูกรักษาเอาไว้เป็นสมบัติของลูกหลาน และเพื่อ “การท่องเที่ยวที่แท้จริง”ต่อไปได้ครับ

วรวัจน์ เอื้ออภิญญกุล