28 พ.ค.63 - นายนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ ผู้ช่วยรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี รองหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ โพสต์ข้อความหัวข้อ "กินไวน์ แกล้ม ปลาดุกร้า" โดยกล่าวถึงนายจรัล ดิษฐาอภิชัย ที่ลี้ภัยอยู่ในประเทศฝรั่งเศส มีเนื้อหาดังนี้ ผมอ่านเฟซบุ๊กของพี่จรัล ดิษฐาอภิชัย ที่สื่อบางฉบับนำมาลง ก็มีความรู้สึกเห็นใจ พี่จรัลลี้ภัยไปอยู่ฝรั่งเศส 6 ปีแล้ว ตอนนี้ได้สัญชาติฝรั่งเศสไปแล้ว ผมเจ็บปวดทุกครั้งเวลาเห็นคนไทยต้องลี้ภัยการเมือง มีอะไรผมอยากให้คนไทยสู้กันบนแผ่นดินนี้แหละ เพราะเป็นแผ่นดินของเขาเหมือนกัน ความคิดต่างกันแต่เราอยู่ร่วมแผ่นดินเดียวกันได้

พี่จรัล เป็นคนบ้านเดียวกับผม เราเป็นคน อ.ควนขนุน จ.พัทลุง ด้วยกัน บ้านเราไม่ไกลกัน แต่ความคิดเราไกลกัน เราอยู่คนละขั้วมาตลอด ผมเป็นคนไม่ค่อยโกรธใครรุนแรง แม้มีความเห็นทางการเมืองที่เห็นต่างกัน เว้นแต่ความคิดนั้นเป็นอันตรายต่อประเทศชาติ ผมก็ยังคิดถึงพี่จรัลในฐานะคนบ้านเดียวกัน

ผมมีหลักคิดว่า"จะฆ่าคนทำไม ฆ่าความคิดของเขาดีกว่า" ผมก็สู้จริงจังตามแนวทางของผม พี่จรัล เคยสมัคร ส.ส.แข่งกับผม แนวคิดของพี่จรัลหนักไปทางกลุ่มการเมืองที่เราเรียกกันว่า"เสื้อแดง" แต่เดี๋ยวนี้คนบ้านผมก็เปลี่ยนไปเยอะแล้ว แดง เหลือง เทา ปะปนกันหมดแล้วไม่รู้ใครเป็นใคร พี่จรัลสนับสนุนแนวคิด เรื่อง"สาธารณรัฐ" ผมเป็นคนไม่เอาแนวสาธารณรัฐ มาแต่ไหนแต่ไรแล้วเหมือนกัน

แต่ผมเอาแนว"รัฐเดี่ยว"มาตลอด ผมเชื่อว่าคนไทยตั้งแต่สมัยสุโขทัยเราก็สร้างประเทศเป็นแนวรัฐเดี่ยวมาตลอด แต่ผมก็สนับสนุนการกระจายอำนาจภายใต้แนวรัฐเดี่ยวนี่แหละ การสร้างชาติบ้านเมืองของฝรั่งเศสกับไทยมันต่างกัน ของเขาเป็นสาธารณรัฐก็ถูกของเขา ผมยังมองไม่เห็นว่าประเทศไทยจะเป็นสาธารณรัฐได้อย่างไร

สมัยคนเสื้อแดงเรืองอำนาจ เขาเคยคิดตั้งหมู่บ้านเสื้อแดง ผมยังหงุดหงิดเลย ที่ต.ทะเลน้อย บ้านพี่จรัล มีสินค้าพื้นเมืองที่ดังมากอย่างหนึ่ง คือ"ปลาดุกร้า" ถ้าวางปลาดุกร้า 1 กก.กับไวน์ 1 ขวดแล้วให้คนไทยเลือกผมว่าคนไทยน่าจะเลือกปลาดุกร้านะ แต่หากให้คนฝรั่งเศสเลือกเขาก็คงเลือกไวน์ล่ะ เปรียบเหมือนถ้าให้คนไทยเลือกคนไทยก็เลือกที่จะเป็นรัฐเดี่ยว ไม่เลือกสาธารณรัฐอย่างที่พี่ชอบหรอก ผมไปฝรั่งเศสบ่อย ไปเที่ยวหน้าจะเอาปลาดุกร้าไปฝากพี่จรัลสักโลสองโล แล้วให้พี่จรัลลองกินไวน์แกล้มปลาดุกร้าดู

การให้คนไทยเลือก"สาธารณรัฐ"ก็เหมือนกับให้คนไทยกินไวน์แกล้มกับปลาดุกร้านั่นแหละ มันคงแปลกดีแท้ ที่เขียนนี่คิดถึงนะ