ฮื่ออ์อ์อ์...ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า การส่งจดหมาย เทียบเชิญ เชื้อเชิญ ไปยังอภิมหาเศรษฐีจำนวน 20  ราย เพื่อขอความร่วมมือ ร่วมใจ ขอความคิด ความอ่าน หรือขออะไรต่อมิอะไรก็แล้วแต่ ของท่านนายกฯ บิ๊กตู่ จะไปถึงไหนต่อไหนกันมั่งแล้ว เพราะเท่าที่เห็นใครต่อใครออกมาแจกเงิน แจกทอง แจกข้าว แจกของ ส่วนใหญ่...จัดอยู่ในระดับไม่ถึงขั้น อภิ หรือขั้น มหาเศรษฐี มากมายซักเท่าไหร่นัก  หนักไปทางรวย-ไม่รวย จน-ไม่จน แต่ก็ยังมี น้ำใจ อะไรทำนองนั้น...

                                                                -------------------------------------------------------------

            แต่ก็เอาเถอะ...บรรดา อภิ บรรดา มหาเศรษฐี ท่านอาจกำลัง ซุ่ม ทำอะไรต่อมิอะไร ที่มากไปกว่าแจกโน่น แจกนี่ ส่วนจะเป็นอะไรบ้างนั้น คงต้องไปถามบรรดา อภิมหาเศรษฐี หรือถาม บิ๊กตู่ เอาเองก็แล้วกัน เพราะเรื่องของเงินๆ-ทองๆ หรือเรื่อง เศรษฐกิจ นั้น มันคงมีอะไรที่ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน เพื่อนทรยศอยู่อีกเยอะ โดยเฉพาะเศรษฐกิจในช่วงหลังยุค COVID-19 ที่ว่ากันว่า อาจเปลี่ยนรูป  เปลี่ยนร่าง เปลี่ยนหน้า เปลี่ยนตา หรือกระทั่งเปลี่ยน โครงสร้าง ไม่ว่าระดับประเทศ หรือระดับโลก เอาเลยก็ไม่แน่!!!

                                                                      ----------------------------------------------------------

            ด้วยเหตุนี้...การระดมความคิด ความอ่าน ความร่วมมือ ร่วมใจ เพื่อรับมือกับสิ่งที่กำลังจะบังเกิดขึ้นในระยะต่อไป จึงถือเป็นเรื่องสำคัญเอามากๆ สำหรับแต่ละประเทศ และแต่ละรัฐบาล ที่จะต้องหาทาง  จัดขบวนทัพ หรือ จัดรูปขบวน ให้รัดกุม แข็งแกร่ง ให้ละเอียดและประณีต ไม่น้อยไปกว่าการระดมหมอ นายแพทย์ พยาบาล หรือบรรดาบุคลากรทางการแพทย์ทั้งหลาย ไปจนถึงระดับ อสม. นับเป็นล้านๆ มารวมตัวเป็นทัพหน้า ทัพหลัง เพื่อรับมือกับเชื้อไวรัส COVID-19 อย่างชนิดเต็มไปด้วยประสิทธิภาพและประสิทธิผล ดังที่พอได้เห็นๆ ได้เรียนรู้ กันไปบ้างแล้ว...

                                                                        --------------------------------------------------

            เพราะเรื่องของ เศรษฐกิจ นั้น...เอาไป-เอามา มันอาจซับซ้อน ซ่อนเงื่อน ไม่น้อยไปกว่าเรื่อง  COVID-19 คือเป็นตัวก่อให้เกิด ไวรัสทางความรู้สึก หรือก่อให้เกิดการติดเชื้อ แพร่เชื้อ แห่งความโกรธ ความเกลียด เคียดแค้น อาฆาตพยาบาท ริษยาและชิงชัง ได้แบบชนิดรวดเร็ว รุนแรง และง่ายเอามากๆ ไม่แพ้เชื้อ COVID-19 อีกด้วยเช่นกัน ยิ่งโดยเฉพาะภายใต้สภาพสังคมที่ยังคงเต็มไปด้วย ความเหลื่อมล้ำ หรือเต็มไปด้วย ช่องว่าง ในเรื่องเงินๆ ทองๆ และเรื่องของโอกาส การหาทางลดเส้นกราฟให้เป็นไปใน แนวราบ ไม่พุ่งโด่ๆ เด่ๆ เหมือนอย่างการรับมือกับจำนวนผู้ป่วย ผู้ติดเชื้อ ผู้ตาย จากเชื้อโรค คงต้องยอมรับอย่างมิอาจปฏิเสธได้ว่า ย่อมไม่ใช่เรื่องง่ายๆ โดยเด็ดขาด!!!

                                                                       --------------------------------------------------

            ด้วยเหตุนี้...การ จัดขบวนทัพ หรือการ จัดรูปขบวน จึงออกจะมีความสำคัญอย่างเป็นพิเศษ คือจะปล่อยให้ เฮียกวง หรือ รองนายกฯ ป๋าดัน-สมคิด ออกนำทัพ นำขบวน ดำรงฐานะเป็นแม่ทัพเหมือนอย่างเท่าที่เคยเป็นมาโดยตลอด เพียงลำพังโดดๆ มันอาจไม่ถึงกับสอดคล้องกับฉากสถานการณ์มากมายซักเท่าไหร่นัก เพราะเท่าที่ผ่านมา...เส้นกราฟของท่าน ไม่น่าจะออกไปใน แนวราบ แต่อย่างใด แต่ออกจะพุ่งโด่เด่ไปทาง เจ้าสัว ซะเป็นหลักใหญ่ ซึ่งจะผิดหรือถูก คงไม่ใช่เวลาที่ต้องมาวัดตัดสินกันในช่วงนี้ เพราะโดยฉากสถานการณ์นับจากนี้ต่อไป...คงต้องพยายามสร้างความร่วมมือ ร่วมใจ ให้กว้างขวางออกไปให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้นั่นแหละ มันถึงจะพอ เอาอยู่ หรือพอจะรับมือกับ ไวรัสทางความรู้สึก ได้แบบจริงๆ จังๆ...

                                                                       ---------------------------------------------------

            คือคงต้องระดมสรรพกำลังทั้งมวล ไม่ว่าเศรษฐี อภิมหาเศรษฐี ปุถุชนคนธรรมดา ยาจก คนรวย  คนจน ฯลฯ ให้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของขบวนทัพ หรือรูปขบวน อย่างมิควรจะปฏิเสธ หรือหลังจากส่ง เทียบเชิญ ไปให้กับอภิมหาเศรษฐี 20 รายเรียบร้อยแล้ว ก็น่าจะลองส่งเทียบเชิญไปให้กับปราชญ์ชาวบ้าน ชาวเมือง นักคิด นักวิชาการ ภาคการเมือง ภาคประชาสังคม ฯลฯ ให้ร่วมกันเป็นทัพหน้า ทัพหลัง  ในการกระชาก เส้นกราฟ ให้เป็นไปในแนวราบ ไม่ให้การติดเชื้อ การแพร่เชื้อไวรัสทางความรู้สึก มันเกิดการขยายตัว บานปลาย ปลายบาน มากมายจนเกินไป หรือเกินกว่าที่จะ เอาอยู่...

                                                                          -----------------------------------------------------

            เพราะอย่างที่เคยว่าเอาไว้แล้วนั่นแหละว่า....เรื่องของ ความรู้สึก นั้น มันจะไปเอาผิด-เอาถูก เอาเหตุ-เอาผล หรือแม้กระทั่งเอาดี-เอาชั่ว แทบไม่ได้เลย ด้วยเหตุเพราะมันมีที่มาจากการ ปรุงแต่ง ภายในตัวตนของแต่ละคน หรือภายใน อัตตา ของใครก็ของมันนั่นเอง การหาทาง บริหารความรู้สึก ให้มันพออยู่ในร่อง ในรอย ไม่ให้เส้นกราฟมันพุ่งขึ้น พุ่งลง ไปตาม ช่องว่าง ที่ออกจะห่างกันปานฟ้ากับเหว อะไรต่อมิอะไรเหล่านี้...มันคงต้องอาศัยความประณีต ละเอียดอ่อน ความแข็งแกร่ง ความมีประสิทธิภาพ รวมทั้งความโปร่งใส หรือความบริสุทธิ์ สะอาด ควบคู่ไปด้วย...

                                                                             ----------------------------------------------------

            ยิ่งถ้าดันไปมอบหมายให้ นักการเมือง รายหนึ่ง รายใด ขึ้นมาเป็นแม่ทัพ มานำขบวนไปในทุกเรื่อง ทุกราว ยังไม่ทันจะเคลื่อนทัพ เผลอๆ...อาจถูก ตีแตก คาป้อมค่ายไปแล้วก็ไม่แน่ การระดมสรรพกำลัง ระดมความร่วมมือ ร่วมใจ จนก่อเกิดรูปขบวน เกิดทัพหน้า ทัพหลัง ที่พร้อมจะเผชิญหน้าไม่ว่ากับไวรัสแท้ๆ หรือไวรัสทางความรู้สึก จึงถือเป็นเรื่องที่ควรตระเตรียมไว้ซะแต่เนิ่นๆ หรือก่อนที่ไวรัสมันจะ กลายพันธุ์ จากเรื่องเศรษฐกิจกลายเป็นเรื่องการเมือง การปกครอง หรือการอะไรต่อมิอะไรที่มีแต่จะสลับซับซ้อน ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ...

                                                                              -------------------------------------------------

            ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Sister Helen Prejean...“There are two situations that make interesting stories: when an extraordinary person is plunged into the commonplace, and when an  ordinary person gets involved in extraordinary events. - มีสถานการณ์สองอย่าง ที่ทำให้เกิดเรื่องราวน่าสนใจ นั่นคือ เมื่อบุคคลพิเศษถลำลงไปในสถานการณ์ที่ธรรมดาๆ และเมื่อคนธรรมดาๆ เข้าไปเกี่ยวข้องกับสถานการณ์ที่พิเศษ...”

                                                                                 -------------------------------------------------