ภาพ : เด็กๆ วาดรูปให้กำลังใจ

ที่มา : https://www.spiegel.de/international/world/corona-how-people-around-the-world-are-supporting-each-other-a-9d6b1e7d-b12b-432e-aad4-e814802243b4

 

ถ้าทุกคนแบ่งปันแก่กันและกัน ทุกคนจะได้และมีเพียงพอ การกักตุนหายไป รวมถึงความวิตกจริต จมอยู่ในความทุกข์โศก เพราะการ “ให้” เปลี่ยนโลกจากความวิตกกังวลสู่โลกที่ปรารถนาดีต่อกัน.

 

ยุทธศาสตร์ชนะโควิด-19 ด้วยการให้

      ในขณะที่ไวรัสโคโรนา โควิด-19 (COVID-19) กำลังแพร่ระบาด หลายพื้นที่ขาดแคลนหลายสิ่ง เช่น ขาดหน้ากากอนามัย เจลแอลกอฮอล์ โรงพยาบาลขาดเตียง ขาดพยาบาลเจ้าหน้าที่สาธารณสุข บางประเทศขาดแม้กระทั่งกระดาษชำระ ผู้คนมากมายเรียกร้องความช่วยเหลือจากรัฐ กำลังอยู่ในโลกแห่งความขาดแคลน ขัดสน

      ปัญหาอันเนื่องจากไวรัสนี้จึงไม่เฉพาะเจ็บป่วยจากเชื้อโรคเท่านั้น แต่กระทบต่อชีวิตความเป็นอยู่ สภาพเศรษฐกิจ สุขภาพจิตทั้งตัวเอง คนรอบกายและสังคม เกิดปัญหาลูกโซ่กระทบกันไปมาไม่สิ้นสุด

        Oxfam ประเมินว่าหายนะทางเศรษฐกิจรอบนี้สาหัสกว่าวิกฤติ 2008 คนยากจนสุดๆ (extreme poverty) จะเพิ่มจาก 434 ล้านคน เป็น 922 ล้านคน (เพิ่มขึ้น 112 เปอร์เซ็นต์) หมายความว่าปีนี้มีอีก 488 ล้านคนที่ขาดแคลนสุดๆ

      ในอีกด้านหนึ่ง ประธานาธิบดีทรัมป์เริ่มรณรงค์ให้ประชาชนทั้งประเทศติดแฮชแท็ก #AmericaWorksTogether ให้คนอเมริกันช่วยเหลือกันและกัน บริษัทจ้างคนทำงาน ชื่นชมผู้ที่ช่วยเหลือสังคม เป็นเรื่องน่าชื่นชมอย่างยิ่งต่อผู้นำประเทศเช่นนี้

      บทความนี้นำเสนอยุทธศาสตร์เอาชนะโควิด-19 ด้วยการให้ อันหมายถึงการแบ่งปันสิ่งดี สิ่งสร้างสรรค์แก่ตัวเอง คนรอบกายและสังคม

 

ให้อะไรได้บ้าง :

      ประการแรก ให้ตัวเอง

      หลายเดือนหลายปีที่ผ่านมาเราอาจยุ่งวุ่นวายกับงาน การมีเวลาอยู่บ้านนานๆ เป็นโอกาสดีที่จะทบทวนตัวเอง วางแผนอนาคตที่น่าจะเปลี่ยนแปลงไป คิดถึงงานใหม่ ช่องทางรายได้เพิ่มเติม

      พัฒนาความสามารถ ความรู้ใหม่ มีหลักสูตรเรียนออนไลน์ฟรีมากมายทั้งการใช้ชีวิตประจำวัน งานอาชีพ สารพัดภาษา ห้องสมุดออนไลน์ทั้งจากแหล่งในประเทศกับต่างประเทศ

      เป็นโอกาสที่จะมีเวลาสำหรับตัวเอง พัฒนาและคิดสร้างโอกาสใหม่ การอยู่บ้านจึงไม่สูญเปล่า

      ประการที่ 2 ให้ครอบครัว

      ครอบครัวเป็นสถาบันพื้นฐานของสังคม ครอบครัวที่เข้มแข็งคือหลักประกันของสมาชิกทุกคนในนั้น ครอบครัวจึงเป็นเป้าหมายแรกๆ ของการ “ให้” การทำอาหารด้วยกัน ร่วมทำความสะอาดบ้าน เป็นวิธีง่ายๆ ให้ครอบครัวอบอุ่น เข้าใจกันและกัน เป็นเวลาดีที่พ่อแม่จะช่วยเด็กเรียนหนังสือหรือเรียนพร้อมๆ กับลูกตัวเอง

      ที่ผ่านมาบางคนอาจงานเยอะ งานหนัก ไม่มีเวลาดูแลญาติผู้ใหญ่เท่าที่ควร วิกฤติไวรัสโคโรนาสามารถเป็นคุณประโยชน์มหาศาลหากใช้เวลานี้ดูแลญาติผู้ใหญ่ในบ้าน

      ครอบครัวเข้มแข็ง สมาชิกทุกคนจะแข็งแรง

      มีคำกล่าวว่าโอกาสเหมือนไอศกรีม ถ้าไม่กินก็ละลาย

      ประการที่ 3 ให้เพื่อนบ้าน ญาติ เพื่อนๆ

      การพยายามอยู่แต่ในบ้าน ทำให้ตัวไกลกัน แต่เป็นเวลาที่จะติดต่อไต่ถามสารทุกข์สุกดิบด้วยเครื่องมือต่างๆ อาจตั้งเวลาคุยกับแต่ละบ้าน เพื่อนเก่าแต่ละคน เป็นเวลาดีที่จะค่อยๆ พูดคุยกัน เวลาที่ผ่านไปจะไม่เหงาเลย

      เราสามารถสอบถามเพื่อนบ้านญาติพี่น้องว่าเขาขาดเหลืออะไร ถ้า 3 บ้านทำกับข้าวคนละอย่าง ต่างแบ่งปันซึ่งกันและกัน ทั้ง 3 บ้านจะได้กินกับข้าว 3 อย่างพร้อมๆ กัน มากกว่ากับข้าวคือมิตรภาพ นำสู่การช่วยเหลือซึ่งกันและกันในเรื่องอื่นๆ ต่อไป

      ในยามที่ทุกคนควรใส่หน้ากากอนามัย เราสามารถช่วยตัวเอง คนอื่น เพื่อนบ้าน ด้วยการทำหน้ากากผ้าแจกจ่ายแก่คนอื่นๆ สิ่งเล็กๆ ที่อาจช่วยชีวิตคน

      ทุกชุมชน ทุกหมู่บ้านสามารถร่วมมือกันสร้างชุมชนแห่งการให้ การแบ่งปัน

      ประการที่ 4 ให้สังคม

      ทุกคนสามารถให้กำลังใจแก่กันและกัน เด็กหลายประเทศทั่วโลกอยู่บ้านวาดรูปหรือทำบางอย่างที่ให้กำลังใจแก่คนอื่น เด็กเหล่านี้เป็นนักรบที่ทำสงครามทางใจ ปกป้องครอบครัวและสังคมให้เข้มแข็งสู้กับไวรัสต่อไป

      ยากที่จะเข้าถึงผู้ป่วยติดเชื้อโควิด-19 ที่รักษาตัวในโรงพยาบาล แต่สามารถติดต่อสื่อสารทางออนไลน์

      พวก Youtubeper Blogger นักทำสื่อออนไลน์ต่างใช้เวลาช่วงนี้ระดมทำสื่อของตนออกเผยแพร่ รองรับผู้สนใจที่เข้ามาดูมากมาย บางคนใช้โอกาสนี้ถ่ายทอดความรู้ แสดงความสามารถของตนผ่านโซเชียลมีเดีย เป็นประโยชน์แก่สังคม เป็นอีกวิธีที่ให้กำลังใจแก่กันและกัน

      หลายคนว่างงานแต่ไม่ว่างช่วยเหลือคนอื่น ใช้ความรู้ความสามารถที่มีอยู่ช่วยเหลือสังคม บางคนมีทักษะประสบการณ์สูง ที่ผ่านมายุ่งกับงานอาชีพ ตอนนี้ใช้เวลาเพื่อช่วยสังคมเต็มที่

      วินัยสังคมตรงข้ามกับความสับสนอลหม่าน เสรีภาพแท้คือเสรีภาพภายใต้ขอบเขต มีจิตสำนึกต่อสังคม 1 คนที่ติดเชื้ออาจเป็นเหตุให้อีกหลายคนติดเชื้อ เกิดปัญหาลูกโซ่ไม่รู้จบ การเอาชนะโควิด-19 ในยามนี้คือพยายามอยู่แต่ในบ้าน ดูแลป้องกันตัวเองและคนรอบกายไม่ให้ติดเชื้อ ทั้งนี้ต้องมีวินัย ปฏิบัติอย่างถูกต้องเสมอ

      จริงหรือไม่ที่หลายคนล้มป่วยเพราะขาดวินัย

      ในช่วงนี้ วัด โบสถ์ มัสยิด องค์กรหรือกลุ่มช่วยเหลือกำลังระดมอาหาร อาสาสมัครเพื่อแจกจ่ายอาหารข้าวของที่จำเป็นแก่คนยากจน คนไร้ที่พึ่งพิง บางองค์กรแจกจ่ายวันละนับสิบตันเพื่อให้มั่นใจว่าไม่มีใครสักคนที่ไม่ได้รับการดูแล

      บริษัทห้างร้านหลายแห่งแบ่งเวลาให้พนักงานทำหน้ากากอนามัยแจกตามโรงพยาบาล บางคนมีเงินบริจาคเงิน บางคนมีสินค้าบริจาคสินค้า อีกสิ่งที่บริจาคได้คือโลหิต ศูนย์รับบริจาคโลหิตทุกประเทศขอให้ประชาชนร่วมบริจาคโลหิต เลือดเป็นของสำคัญอีกอย่างที่จำเป็นต่อการช่วยชีวิตผู้ติดเชื้อโควิด-19

      เหล่านี้เป็นตัวอย่างของการให้

 

ข้อคิดเรื่องการให้ :

      ในภาวะที่ผู้คนมากมายเรียกร้องพร้อมๆ กัน ความต้องการที่ท่วมท้นมหาศาลทำให้ขาดแคลน เกิดการกักตุน สินค้าที่คนเรียกร้องจึงหายาก ราคาแพง อยู่ในความวิตกกังวลว่าไม่มี ไม่พอ ยิ่งร้องขอมากยิ่งขาดแคลน เกิดสินค้าเถื่อนไร้คุณภาพ มีหลายกรณีที่ผู้ใช้คิดว่าป้องกันได้แต่กลับติดเชื้อเพราะผู้ผลิตหวังแค่กำไร ผลิตของไร้คุณภาพ ในทางกลับกันถ้ารู้จักแบ่งปัน ทุกคนจะมีเพียงพอ สินค้าเกินราคาจะหายไปเอง

      จากตัวอย่างหัวข้อ “ให้อะไรได้บ้าง” จะพบว่าทุกคนสามารถเป็น “ผู้ให้” เริ่มด้วยการให้ตัวเอง ให้ความรักแก่ตนเอง ปรารถนาดีต่อครอบครัวคนใกล้ตัว มีจิตสำนึกต่อสังคม

      บางคนจมอยู่กับความคิดว่าตัวเองขัดสนขาดแคลนไปเสียทุกสิ่ง ทั้งๆ ที่เขามีมากกว่าคนอื่นหลายเท่า ตัวอ้วนท้วม ขับรถเก๋ง มีอาชีพ คนเช่นนี้แม้มีมากกว่าคนอื่นหลายเท่าก็ยังทุกข์ใจ เครียด วิตกกังวล โศกเศร้า ชีวิตเจอแต่เรื่องร้ายๆ ไม่เป็นสุข ต่อให้อ้วนกว่านี้ นั่งรถคันใหญ่กว่านี้ก็ไม่ช่วยอะไร

      น่าเห็นใจที่หลายคนกำลังทุกข์ใจกับการว่างงาน ต้องปิดกิจการร้านค้าและไม่รู้อนาคต แต่ถ้ามัวจมอยู่กับความคิดเช่นนี้และคิดว่าขาดแคลนจะไม่ให้ผู้อื่น ในทางกลับกันหากเริ่มมองหาที่จะเป็นผู้ให้ และให้ออกไป จะพบว่าแท้จริงแล้วเป็น “ผู้ให้” ได้เสมอไม่ทางใดทางหนึ่ง เมื่อทุกคนแบ่งปัน การขาดแคลนจะเหลือน้อย ความพอเพียงจะเพิ่มขึ้น

      คนที่ให้ออกไปจะพบว่าเขาสามารถให้ได้มากกว่าที่คิด เป็นผลดีทั้งต่อผู้รับกับผู้ให้

      หลายคนกำลังพลิกวิกฤติเป็นโอกาส แบ่งปันสร้างสรรค์สิ่งดีๆ แก่ตนเองและสังคม

 

สรุป ชนะโควิด-19 ด้วยการให้ :

      ในภาวะที่กำลังขาดแคลน การให้เป็นกุญแจสำคัญที่จะเอาชนะเชื้อไวรัสโควิด-19 ถ้าทุกคนแบ่งปันแก่กันและกัน ทุกคนจะได้และมีเพียงพอ การกักตุนความขาดแคลนจะหายไป รวมถึงความวิตกจริต จมอยู่ในความทุกข์โศก เพราะการ “ให้” เปลี่ยนโลกจากความวิตกกังวลสู่โลกที่ปรารถนาดีต่อกัน ให้สิ่งดีกับตัวเองพร้อมกับให้สิ่งดีแก่สังคม คือพลังอำนาจที่สามารถเอาชนะไวรัสตัวนี้

      การเอาชนะโควิด-19 ต้องระดมคนทั้งหมดเอาชนะทั้งกายภาพกับจิตใจ การให้คือยุทธศาสตร์สำคัญที่ช่วยได้.