เห็นโลกโซเชียล "บริภาษ" ตอบโต้กันและกันอันว่าด้วยประเด็นเกี่ยวกับ "ผีน้อย" แล้ว ..มนุษย์รุ่นป้ารู้สึกปวดตับเลยทีเดียว!!

      สังคมไทยมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร???

      ความกรุณา ปราณี เมตตา อุเบกขา วิริยะ ...ร่อยหรอไปจากความรู้สึกกันแล้ว?? หรือว่าเป็นเพราะมันไม่เคยมีอยู่แต่ไหนแต่ไรมา เพียงแต่ยุคดิจิทัลต่างหากที่ทำให้เรารับรู้โลกแห่งความเป็นจริงเร็วขึ้นและมากขึ้น..เท่านั้น

      ความลับไม่มีในโลก แถมยังกระจายได้อย่างรวดเร็วไม่น้อยหน้าไวรัสอีกต่างหาก

      ทำให้เรารับรู้ว่าคนบางกลุ่มเอาประโยชน์ส่วนตัวเป็นที่ตั้ง จนมองไม่เห็นความผิดพลาดบกพร่องของตัวเอง เสร็จแล้วยังไม่พอ กลับโยนบาปให้กับคนที่ออกมาพูดความจริง หรือเปิดเผยพฤติกรรมที่ไม่เหมาะไม่ควรของคนกลุ่มนี้

      แปลไทยเป็นไทยคือ ผีน้อยทำผิดกฎหมายตั้งแต่แรก ควรจะยอมรับความจริงว่าจำเป็นต้องเข้ากระบวนการพิสูจน์ทราบตนเอง มิใช่เรียกร้องอ้างความชอบธรรมต่างๆ นานา จนกลายเป็นว่าคนที่ไม่ได้ทำผิดกฎหมายนั้นเป็นพวกไร้มนุษยธรรม

      การประชดประชันด้วยการที่จะออกมาแพร่เชื้อโรค เพื่อตอบโต้กับบรรดาคนที่ถามหาความปลอดภัยในการบริหารจัดการบรรดาผีน้อยที่จะเดินทางกลับบ้านเกิดนั้น นอกจากไม่ได้ทำให้สถานการณ์ดีขึ้นแล้ว ยังเป็นภาพสะท้อนว่าคนเหล่านี้ขาดจิตสำนึกรับผิดชอบชั่วดี จนหาความดีความงามไม่ได้

      ด้วยความกังวลจากสังคมที่กำลังเสื่อม เพราะกลัวไวรัสกันมากมายนั้น มนุษย์ป้าคิดถึงประโยคหนึ่งได้ว่า อยากได้อะไรจากใคร เราก็ควรจะให้เขาก่อน ดังนั้นท่าทีของผีน้อยที่อยากจะเดินทางกลับมาบ้านเกิดในยามวิกฤติภัยโรคระบาดนี้ควรจะเจียมเนื้อเจียมตัว และประกาศออกไปว่ายินดีที่จะร่วมมือและปฏิบัติตัวตามคำสั่งของทางการทุกประการ เพื่อประโยชน์สุขของทุกครอบครัวทั่วไทย มิใช่ตีกันไปโต้กันมาราวกับกำลังแข่งขันปิงปอง ซึ่งมิได้เป็นประโยชน์ใดๆ เลย นอกจากจะถูกต่อต้านมากยิ่งขึ้น

      มันผิดตั้งแต่การละเมิดกฎหมายแอบลักลอบเข้าเมือง เพื่อทำงานที่ประเทศเกาหลีใต้ แล้วการจะกลับมา จะเดินเชิดหน้าชูคอเหมือนตนเองไปเที่ยวมาแล้วตกเป็นเหยื่อเคราะห์ร้ายคงไม่ยุติธรรมต่อบ้านเกิดเมืองนอนอย่างแน่นอน ถึงแม้จะมีข้ออ้างว่ามันเป็นความจำเป็นในการดำรงชีวิต เพราะดิ้นรนเพื่อให้ได้เงินและงาน ดีกว่าอดตายในบ้านเกิด

      เหตุผลของการไปนั้นคนละประเด็นกับเหตุผลที่กำลังกลับมา  ฉะนั้นจิตสำนึกนั้นสำคัญที่สุด ควรจะตามหาให้เจอ ทุกอย่างก็จะค่อยๆ คลี่คลายนะจ๊ะ.

                                                        "ป้าเอง"