(1)

                จากที่เคย อุดอู้อยู่แต่ในบ้าน หรือหนักไปทางประเภท ชายใดอยู่เหย้า-เนาว์ทุกข์/ ไม่ด้นซนซุก/ ก็เรียกว่าชั่วมัวเมา อะไรประมาณนั้น เมื่อช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ก็พอได้มีโอกาส จงจรเที่ยว-เทียวบทไป-พงพนไพร-ไศลดำเนาว์-ดั้นบทเดิน-เพลินจิตเรา-แบ่งทุกขเบา-เชาวนไว เหมือนอย่างใครต่อใครเขาบ้าง...

                                                       (2)

                แต่โดยบรรยากาศของการได้เที่ยว เทียวไป หรือการท่องเที่ยว เดินทาง คราวนี้...ออกจะเป็นอะไรที่ผิดแผก แตกต่าง ไปจากครั้งก่อนๆ ที่ผ่านมาอยู่มั่ง คือเริ่มตั้งแต่จังหวะไปถึงสนามบิน ก็ปานประดุจหลุดเข้าไปในโลกอวกาศ อะไรทำนองนั้น คือเต็มไปด้วยผู้คนที่สวมใส่หน้ากาก ปิดตั้งแต่ตะหมูก ไปจนถึงปลายคาง ยิ่งบางรายสวมแว่นตาดำทับเข้าไปตรงส่วนบนของใบหน้าซะอีกต่างหาก เมื่อกราดตามองไป-มองมารอบๆ ข้าง มันเลยให้บรรยากาศออกไปทางคล้ายๆ กำลังหลุดเข้าไปในโลกพระจันทร์ โลกพระอังคาร ที่ใครต่อใครต้องสวมใส่ชุดอวกาศ ระหว่างเดินไป-เดินมา ไปด้วยกันทั้งสิ้น...

                                                     (3)

                อีกทั้งไม่ว่าตอนลงเครื่องบิน ขึ้นเครื่องบิน ดันมีขั้นตอนแปลกๆ แทรกแซงเข้ามาเป็นขั้นๆ เช่น ต้องเจอกับการเอาท่อนอะไรก็ไม่รู้ เข้ามาจิ้มแถวๆ หน้าผาก ต้องถูกเชื้อเชิญให้เอาน้ำยาเหนียวๆ มาล้างมือ ล้างไม้ แถมแจกหน้ากากติดมือ ติดไม้ ให้เอาไปใส่กันตอนไหน เมื่อไหร่ ก็แล้วแต่จะว่ากันไป ส่วนเวลาขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องยืดเวลาออกไปอีกซักหน่อย เพราะตามที่เจ้าหน้าที่สนามบินเขาแจ้งให้ทราบ ก็คือต้องขอเวลา ฉีดยาฆ่าเชื้อ บนเครื่องบิน ก่อนอนุญาตให้บรรดาผู้โดยสารทั้งหลายได้ขึ้นเครื่อง ซึ่งล้วนเป็นขั้นตอน อันมีที่มาจาก ความปรารถนาดี ไปด้วยกันทั้งสิ้น นั่นคือ...เพื่อคุ้มครอง ป้องกัน ไม่ให้ใครต่อใครต้องเจอกับโรคระบาด เจอ เชื้อไวรัส ที่เรียกๆ กันว่า Covid-19 ซึ่งกำลังแพร่ระบาดไปทั่วทั้งโลกอยู่ในทุกวันนี้...

                                                      (4)

                แต่ก็นั่นแหละ...ภายใต้ ความปรารถนาดี เช่นนี้ ย่อมก่อให้เกิดบรรยากาศแปลกๆ หรือบรรยากาศที่ผิดแผก แตกต่าง ไปจากการเดินทาง ท่องเที่ยว โดยปกติ หรือทำให้ท่ามกลาง ความปรารถนาดี มันสามารถก่อให้เกิด ความกลัว ขึ้นมาด้วยเช่นกัน โดยถ้าหากไม่ถึงกับกลัวมาก ทุกสิ่งทุกอย่าง...ก็พอเป็นไปโดย ปกติ ได้บ้าง แต่ถ้าหนักไปทางกลัวแบบ หูแหก-ตาแหก โอกาสที่จะเห็นใครต่อใคร ออกมาจงจรเที่ยว เทียวบทไป ออกมาท่องเที่ยว เดินทาง หรือไปมาหาสู่ระหว่างกันและกันแบบเดิมๆ หรือแบบเป็นไปตามสถานการณ์โดยปกติ มันน่าจะลำบากยิ่งขึ้นเท่านั้น...

                                                     (5)

                ด้วยบรรยากาศแบบแปลกๆ ที่ว่านี่เอง แม้ว่ามันไม่ถึงกับ น่ากลัว อย่างที่บรรดาพวก หูแหก-ตาแหก ทั้งหลาย เขาออกอาการวิตกจริตจนเกินเหตุ แต่ก็ออกจะเป็นอะไรที่ น่าห่วง มิใช่น้อย โดยเฉพาะสำหรับประเทศไทยแลนด์ แดนสยาม ของหมู่เฮา ที่เกือบครึ่งหนึ่งของรายได้ประเทศ มีที่มาจากการ ท่องเที่ยว-เดินทาง นั่นแหละเป็นหลัก ยิ่งเป็นนักท่องเที่ยวที่มาจากเมืองจีน ยิ่งเป็นอะไรที่นำมาซึ่งรายได้จำนวนไม่น้อย แต่เมื่อดันต้องเจอกับ Covid-19 ที่มีแหล่งกำเนิดมาจากประเทศจีนเข้าซะอีก โอกาสเกิดอาการกระเป๋าแฟบ กระเป๋าแบนแฟนทิ้ง ไปโดยตลอด หรือไปทั้งประเทศ จึงเป็นอะไรที่ น่าห่วง อยู่พอสมควร...

                                                      (6)

                แต่ครั้นจะไป ชิม-ช้อป-ใช้ ไป หยุดยาวว์ว์ว์ ชนิด 9 วัน 9 คืน หรือไปชี้ชวน เชิญชวน นักท่องเที่ยวรายอื่นๆ ให้ออกมาเดินทาง ท่องเที่ยว แทนนักท่องเที่ยวจีน ยังไงก็แล้วแต่ โดยโอกาส หรือโดยบรรยากาศ ดูๆ มันคงไม่เอื้ออำนวยให้มากมายซักเท่าไหร่นัก โดยเฉพาะเมื่อความ หูแหก-ตาแหก ของผู้คนยุคนี้ มันสามารถแพร่ระบาดได้รวดเร็วและรุนแรงซะยิ่งกว่าการแพร่ระบาดของเชื้อโรคไม่รู้กี่เท่า ต่อกี่เท่า อันเนื่องมาจากอุปกรณ์ เครื่องมือ ที่สุดแสนทันสมัยของเทคโนโลยีสื่อสารนั่นเอง เป็นตัวส่งผลให้ไม่ว่าข่าวจริง ข่าวปลอม เมค-ไม่เมค ปจว.-ไม่ ปจว. มีโอกาสเสกสรรค์ ปั้นแต่ง แล้วถูกนำไปแพร่ระบาดได้ด้วยกันทั้งสิ้น ใครต่อใครในโลก เลยหันไป อยู่เหย้าเนาว์ทุกข์ หันไป อุดอู้อยู่แต่ในบ้าน กันไปเป็นแถบๆ...

                                                      (7)

                บรรยากาศการเดินทาง ท่องเที่ยว ไม่ว่าในเมืองไทย หรือโลกทั้งโลกช่วงนี้ มันจึงเปลี่ยนไปจากเดิมอยู่พอสมควรทีเดียว โดยถ้าหากมันเกิดยืดเยื้อ ต่อเนื่อง ยาวนานไปอีกซักพักใหญ่ๆ อันนี้...ก็ยิ่ง น่าห่วง ยิ่งขึ้นไปอีก โดยเฉพาะสำหรับประเทศไทยแลนด์แดนสยาม ของหมู่เฮาทั้งหลาย ที่อาศัย รายได้ จากการท่องเที่ยว มาจ่ายโน่น จ่ายนี่ ซะจนเคยตัว การหันมาปรับตัว ปรับใจ ปรับพฤติกรรม หรือแม้แต่ปรับนิสัย ให้มันสอดคล้องกับความเป็นไปของโลก ที่กำลังเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมยิ่งขึ้นทุกที ดูจะเป็นทางออก ทางรอด เพียงทางเดียวเท่านั้น แม้อาจต้องหันมา อุดอู้อยู่แต่ในบ้าน ก็ตามที...

                             ----------------------------------------------------------