เรายังอยู่กับข้อเขียนของอาจารย์หมอสันต์ ใจยอดศิลป์ เกี่ยวกับการดูแลตัวเองให้ห่างไกลปัญหาสมองเสื่อมค่ะ

      คุณหมอระบุว่า เราไม่ควรเร่งให้ตัวเองสมองเสื่อมเร็วขึ้น ซึ่งบางคนอาจจะเผลอทำไปโดยไม่รู้ตัว แล้วมันกลายเป็นความเคยชินในที่สุด

      หลักสำคัญของการชะลอสมองเสื่อมนั่นคือ เราต้องพยายามพึ่งพาตัวเองให้มากที่สุดและนานที่สุด

      ทั้งนี้ พฤติกรรมที่มักจะเผลอแล้วฉุดให้เราสมองเสื่อมได้ง่าย ได้แก่

      1.อยู่คนเดียวดีๆ ไม่ว่าดี กลับเคี่ยวเข็นให้ลูกหลานมาอยู่เป็นเพื่อน มาพูดมาคุยด้วย โดยเฉพาะตอนกลางคืน เพราะกลัว เพราะเหงา ...ปูนนี้แล้วยังจะมีอะไรเหลือให้กลัวอีก  

      2.จะขับรถเองก็ขับได้แต่ไม่ยอมขับ ต้องให้คนอื่นมารับมาส่ง หรือจ้างคนอื่นขับให้

      3.จะทำกินเองแบบง่ายๆ ในครัวก็ทำได้แต่ไม่ยอมทำ ต้องออกไปซื้อเขากินข้างนอก หรือต้องรอคนอื่นซื้อเข้ามาให้ หรือไม่ก็กินของแห้งบรรจุซองพลาสติกแทน

      4.จะเอาช้อนตักข้าวกินเองก็ได้ แต่ชอบอ้าปากให้ลูกหลานป้อน

      5.แข้งขาก็ยังดีจะลุกจะเดินก็ทำได้เอง แต่เลือกจะนั่งจุมปุกหรือนอนแซ่วอยู่เฉยๆ ทั้งวัน

      6.จะเข้าห้องน้ำเองก็ทำได้ แต่ไม่ยอมเข้า ต้องรอลูกหลานมาพาเข้าห้องน้ำ ให้เขาอาบน้ำให้ ให้เขาเช็ดตัวให้

      7.จะเดินไปอึไปฉี่ที่ห้องน้ำเองก็ทำได้ แต่เลือกที่จะใส่ผ้าอ้อม (แพมเพิร์ส) ทั้งๆ ที่เป็นเวลากลางวันแสกๆ และไม่ได้เดินทางไกลไปไหน

      8.จะผลัดผ้าผลัดผ่อนเองให้เหมาะกับกาลเทศะก็ทำได้ แต่เลือกที่จะทรงชุดนอนตั้งแต่เช้ายันเย็นจนลืมไปว่าชุดนอนที่ใส่อยู่นี้ของเก่าเมื่อวานหรือของใหม่วันนี้

      9.จะฝึกเดินเหินเองก็ได้แต่ขี้เกียจ ต้องมีล้อเข็น มีวีลแชร์ หรือไม้เท้า หรือเสื้อกันปวดหลัง หรือกายอุปกรณ์อะไรก็ตามที่ซื้อมาใช้เพราะความขี้เกียจ ทำอย่างนั้นจะทุพพลภาพเร็วขึ้น

      รู้แจ้งแถลงไขขนาดนี้แล้ว คงจะเดาออกนะคะว่า การที่เราพึ่งพาตัวเอง ก็เป็นการฝึกออกกำลังสมองทุกวัน และความเสื่อมมันก็จะช้าลง ..สู้ๆ ค่ะ ใครนัดเพื่อนๆ มาฝึกเลขคณิตคิดไวสัปดาห์ละครั้ง ก็ถือเป็นทางเลือกที่โอเค..นะคะ.

                                                              "ป้าเอง"