ไม่ว่าเหตุการณ์ใดๆ ที่เกิดขึ้น...ดี หรือ ร้าย ปฏิกิริยา ของตัวเราต่อเหตุการณ์นั้นๆ นั่นแหละ ที่จะเป็นตัวบ่งบอกว่าเราเป็นใคร? ลึก หรือ ตื้น มีสติ-ไม่มีสติ ฉลาด หรือ โง่ น่าเกลียด น่าทุเรศ หรือน่ารัก น่าประทับใจ ไปถึงขั้นไหน??? และด้วยเหตุที่อุปกรณ์เครื่องมือเทคโนโลยีสื่อสารสมัยใหม่ มันออกจะก้าวหน้า ก้าวไกล จนทำให้ใครต่อใครสามารถแสดงออกถึง ปฏิกิริยา ของตน ได้ในแบบฉับพลัน-ทันที ชนิดกดปั๊บก็รู้ปุ๊บ โพสต์ปุ๊บก็รู้ปั๊บ หรือแชร์ปั๊บก็รู้ปุ๊บ ว่าใครเป็นใคร? ไผเป็นไผ? กันแน่!!!
--------------------------------------------------
ดังนั้น...ใครที่โชว์โง่ โชว์ฉลาด โชว์เลว โชว์ดี ฯลฯ จึงออกจะตัดสินกันได้ไม่ยาก เพียงแค่แอบเข้าไปส่องใน เฟซบุ๊ก, ทวิตเตอร์ หรือบรรดาสื่ออิเล็กทรอนิกส์ทั้งหลาย แต่ก็อย่างว่า...ด้วยความที่อยากจะเป็น ซัมบอดี้ เลยทำให้ผู้ที่พร้อมจะโชว์โง่ โชว์ฉลาด โชว์เลว โชว์ดี มันช่างมีเยอะแยะมากมายซะเหลือเกิน ทั้งๆ ที่ในหลายเรื่อง หลายเหตุการณ์ มันแทบไม่มีความจำเป็นต้อง โชว์ อะไรเอาเลยแม้แต่น้อย โดยเฉพาะในเหตุการณ์ที่ตัวเองแทบไม่ได้มีส่วนรับรู้และเกี่ยวข้อง หรือไม่ได้รู้ลึก รู้จริง รู้แค่ระดับฟิชๆ-สเน็กๆ เท่านั้นเอง การออกมา แก้ผ้า หรือออกมา ประจาน ตัวเอง ว่าโง่มาก โง่น้อย เลวมาก เลวน้อย จึงกลายเป็นสิ่งสามารถประสบพบเห็นได้โดยตลอด ในโลกเสมือนจริง หรือโลกโซเชียลมีเดียทั้งหลาย...
------------------------------------------------
การทวีต ทแวต หรือการโพสต์โน่น โพสต์นี่ ของใครก็แล้วแต่...มันจึงไม่ได้ก่อให้เกิด ผลในเชิงบวก ต่อตัวเองเสมอไป โดยเฉพาะถ้าหากไม่ได้อาศัย สติ-ปัญญา หรือ วุฒิภาวะ ด้วยแล้ว ความเป็น ซัมบอดี้ ที่อยากให้ใครต่อใครรับรู้ถึงตัวตนของตน ว่ายังไม่ได้สูญหายไปจากโลกใบนี้ บางครั้ง บางครา เลยอาจกลายสภาพเป็น ซอมบี้ เอาง่ายๆ คือกลายเป็น ผี ที่ตายไปแล้ว และแม้พยายามดิ้นรนกระเสือกกระสนแบบดิบๆ แต่ก็คงไม่ต่างอะไรไปจากเป็น ศพ ที่ปรากฏเรียงรายอยู่ในโลกเสมือนจริง แถมถูกใครต่อใครสาปส่ง สาปแช่ง กรวดน้ำ คว่ำขัน จนยากที่จะหาทาง เกิดใหม่ ใน โลกแห่งความเป็นจริง ได้ง่ายๆ...
--------------------------------------------------
ด้วยเหตุนี้...คงต้องขออนุญาตติงๆ เอาไว้มั่ง สำหรับใครก็ตามที่คิดใช้ความก้าวหน้า ก้าวไกล ของเทคโนโลยีสื่อสารประเภทนี้เป็น เครื่องมือ ว่ามันคงไม่ได้ก่อให้เกิด ผลในเชิงบวก หรือผลลัพธ์ตามที่ตัวเองปรารถนาและต้องการเสมอไป เพราะถ้าดันใช้ผิด ใช้ถูก โอกาสที่จะกลายเป็น ศพ หรือกลายเป็น ซอมบี้ ย่อมมีความเป็นไปได้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม...จากเหตุการณ์ร้ายๆ คราวนี้ หรือเหตุโศกนาฏกรรมสะเทือนขวัญกลางเมืองโคราช ที่ก่อให้เกิดความเศร้าสลดใจต่อปวงชนชาวไทยแทบทุกหมู่เหล่า แม้นมีใครต่อใครฉวยโอกาสโชว์โง่ โชว์เลว อยู่มั่ง แต่สำหรับนักการเมืองฝ่ายค้าน อย่างอภิมหาโค้ช มูรินเหลิม หรือ สารวัตรเหลิม รวมไปถึง เดอะ อ้วน ภูมิธรรม คงต้องยอมรับว่าได้แสดงออกถึง ปฏิกิริยา ต่อเหตุการณ์เหล่านี้ อย่างชนิดเป็น ผู้หลัก-ผู้ใหญ่ อยู่พอสมควร...
-------------------------------------------------------
คือไม่ได้คิดจะ “ฉวยโอกาส” โหนกระแส...หยิบทุกเรื่อง ทุกราว ทุกกรณีมา ด่ารัฐบาล แบบประเภทพวก มือใหม่-หัดขับ หรือพวก เด็กๆ ทั้งหลาย ที่ยิ่งด่าก็ยิ่งโชว์โง่ โชว์เลว จนส่งผลย้อนกลับ ให้ผู้คนหันไปเวทนา สงสาร เห็นอก เห็นใจรัฐบาล กันไปซะอีกต่างหาก การออกมาแสดงความเศร้าใจ เสียใจ โดย บริสุทธิ์ใจ หรือโดยไม่จำเป็นต้องหันไป งับ ใครต่อใคร แบบประเภทพวก แค้นจัด-กัดดะ-ฝังเขี้ยวจมน่อง ในแต่ละราย จึงกลับทำให้ ระดับราคา ของ มวยรอง อย่างฝ่ายค้านนั้น ชักเขยิบขึ้นมาจากอัตราต่อรองเดิมๆ หรือจาก 100 บาทเอาอุจจาระสุนัขกองเดียว กลายมาเป็นเลข 1 เลข 2 เลข 3 กันมั่งแล้ว โดยเฉพาะในช่วงจังหวะของการเปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจ ในปลายเดือนกุมภาฯ ที่กำลังจะมาถึง...
------------------------------------------------------
พูดง่ายๆ ว่า...การแสดงออกถึงความเป็นตัวตนของตน ว่าเป็น ฝ่ายค้าน ไม่ใช่ ฝ่ายแค้น นั่นเอง ที่จะช่วยยกระดับ ราคา ไม่ให้มวยระดับ ศึกวันทรงชัย ต้องกลายเป็น มวยเวทีสำโรง กันไปแทนที่ เพราะถ้าหากพรรคการเมืองฝ่ายตรงข้ามกับรัฐบาลอย่างฝ่ายค้าน พร้อมจะทำ หน้าที่ ตรวจสอบรัฐบาล ตามกระบวนการประชาธิปไตย โดยไม่ได้มีอารมณ์ ความรู้สึก ส่วนตัวใดๆ เข้าไปเกี่ยวข้อง ไม่ได้ถึงกับโกรธ เกลียด เคียดแค้น แม้จะมี ริษยา อยู่บ้างเล็กๆ น้อยๆ ไม่เพียงแต่ถือเป็นตัวช่วยยกระดับราคาของฝ่ายค้านเพียงลำพังเท่านั้น แต่ยังช่วยยกระดับราคาของระบอบการเมือง-การปกครอง ที่เรียกๆ กันว่า ประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ควบคู่ไปด้วย...
------------------------------------------------------
อีกทั้งถ้าฟังจากคำพูด คำให้สัมภาษณ์ของ วิปฝ่ายค้าน อย่าง สุทิน คลังแสง ใน ไทยโพสต์-แทบลอยด์ เมื่อช่วงวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ถ้าหัก ราคาคุย ออกซักครึ่ง ก็ยังดูเป็นอะไรที่น่าสนใจ น่าติดตาม อยู่พอสมควรเหมือนกัน สำหรับ ศึกวันทรงชัย คราวนี้ คืออาจไม่ถึงกับต้องเตรียมโห่ เตรียมปารองเท้าแตะ ขึ้นบนเวที โดยเฉพาะถ้าความพยายามนำเสนอข้อมูล ข้อเท็จจริง ของฝ่ายค้านนั้น มุ่งไปสู่ ผลประโยชน์ส่วนรวม เป็นที่ตั้งอย่างที่ว่าเอาไว้จริงๆ แต่ก็นั่นแหละ...ถ้าคิด ขยายผล ต่อเนื่อง ด้วยการอาศัยสื่ออิเล็กทรอนิกส์ทั้งหลายเป็น เครื่องมือ หลังจากนั้น ก็อย่างที่เตือนๆ เอาไว้นั่นแหละว่า...ถ้าอะไรต่อมิอะไรมันไม่ใช่เรื่องจริง หนักไปทางโชว์โง่ โชว์เลว ซะเป็นหลัก ระวังจะกลายเป็น ซอมบี้ เอาง่ายๆ!!!
-------------------------------------------------------
ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Alfred Korzbski... “There are two ways to slide easily through life : to believe everything or to doubt everything. Both ways save us from thinking. - มีอยู่ 2 วิธีที่จะลื่นไหลไปตามครรลองของชีวิตอย่างง่ายดาย คือเชื่อทุกเรื่อง หรือไม่ก็สงสัยในทุกเรื่อง เพราะทั้ง 2 วิธีช่วยให้ไม่ต้องใช้...ความคิด...แม้แต่น้อย”
--------------------------------------------------------
|
เมื่อวานคุยเล่น เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด |
| อนาคต 'คนนินทาเมีย' |
| 'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ' |
| ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ |
| วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง" |
| "การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา. |
| เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?" |
