8 ก.พ.63 - นพ.เหวง โตจิราการ แกนนำแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ(นปช.) โพสต์เฟซบุกระบุว่า การบิดเบือนประวัติศาสตร์ ในเรื่องของปฏิวัติหรือรัฐประหาร

เริ่มต้นที่เผด็จการทรราชย์จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ จงใจทำให้ประชาชนไทยทุกคนไขว้เขว ระหว่าง ความดี กับ ความชั่ว กล่าวคือพยายามทำให้การแยกแยะ ระหว่างความดีความชั่วเลือนลางหายไป หรือสับสนปนเป อลหม่านกัน จนไม่รู้ว่าอะไรดี อะไรชั่ว

จอมพลสฤษดิ์ ตั้งใจ ที่จะเรียก การโค่นล้มรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนตามระบอบประชาธิปไตย ว่าเป็นการ "ปฏิวัติ" เพื่อให้สับสนมั่วซั่วกับคำว่า "การรัฐประหาร"

ทั้งที่ก่อนหน้านี้ คำว่า รัฐประหาร ตรงตามเนื้อหาของการดำเนินการ คือ "การประหารรัฐ หรือการ ทำลายรัฐ ลงไป ด้วยความรุนแรง" ซึ่งทำให้สังคมถอยหลังกลับไปไกลเป็นสิ่งชั่วร้ายเลวทราม

ส่วนการ "ปฏิวัติ" นั้น หมายถึง "การเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ทางการผลิตของสังคม อันนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ระหว่าง คนกับคนในสังคมด้วย" ทำให้สังคมก้าวไปข้างหน้าทางการผลิต และการกระจายความมั่งคั่งเป็นไปอย่างยุติธรรม

ผู้คนในภายหลังจำนวนไม่น้อยจึงสับสนปนเปกันระหว่าง "การปฏิวัติ" อันหมายถึงการเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ของคนกับคน ที่อ.ปรีดี อธิบายว่า เป็นการเปลี่ยนแปลงหลักมูลของประเทศ กับ "การรัฐประหาร"

เมื่อการบิดเบือนได้ผลในทางทำให้สาธารณชนเข้าใจไปว่า ปฏิวัติก็คือรัฐประหาร รัฐประหารก็คือปฏิวัติ เป็นสิ่งเดียวกันเรื่องเดียวกัน

ก็โยงใยไปสู่การทำข้อสรุปว่า "การเปลี่ยนแปลงการปกครอง2475" เป็นเพียง "การรัฐประหาร ของคณะราษฎร"เท่านั้น

ก็กลายเป็นว่า คุณค่า ความสำคัญของ การเปลี่ยนแปลงการปกครอง2475 ไม่ต่างอะไรไปจากการรัฐประหารยึดอำนาจของกลุ่มผิน ชุณหะวัน 2490 ของกลุ่มสฤษดิ์ธนะรัชต์2500 กระทั่งไม่ต่างจากการรัฐประหารยึดอำนาจของคปค.(คมช.)2549และการยึดอำนาจรัฐประหารของคสช.2557

ซึ่งแก่นแกนและวัตถุประสงค์ของเรื่อง แตกต่างกันราวหงส์กับอีกาเลยครับ

การรัฐประหารครั้งแรกเกิดขึ้นเมือ พระยามโนปกรณ์นิติธาดา และพวกต้องการที่จะฟื้นคืนระบอบสมบูรณญาสิทธิราชย์ จึงประกาศพระราชกฤษฎีกาปิดสภา ยกเลิกการใช้รัฐธรรมนูญบางมาตรา ยกเลิกสภา และประกาศใช้พรบ.ว่าด้วยการกระทำอันเป็นคอมมิวนิสต์เพื่อทำการกำจัดอ.ปรีดีและคณะราษฎรให้พ้นจากอำนาจไป

ซึ่งต่อมา พระยาพหลพลพยุหเสนา ต้องใช้กำลังเพื่อโค่นล้มคณะรัฐประหารครั้งแรก ชุด พระยามโนฯ แล้วนำประเทศกลับเข้าสู่ครรลองของคณะราษฎรเดิม(กล่าวคือสืบต่อการเปลี่ยนแปลงการปกครอง2475)

ซึ่งการโค่นพระยามโนฯของพระยาพหลฯก็มีการเรียกที่ต่างกันมาโดยตลอดว่าเป็นการรัฐประหารบ้าง หรือเป็นการต่อเนื่องของการเปลี่ยนแปลงการปกครองบ้าง

ผมเองเห็นด้วยกับการเรียกว่า "การต่อเนื่องของการเปลี่ยนแปลงการปกครอง2475" ในกรณีที่พระยาพหลฯโค่นล้มพระยามโนฯ จนต่อมาก็เกิด "กบฏบวรเดช" เพื่อพยายามฟื้นคืน ระบอบสมบูรณญาสิทธิราชย์ขึ้นมาอีก แต่ก็พ่ายแพ้ต่อกองกำลังของรัฐบาลคณะราษฎรในขณะนั้น จึงกลายเป็น "กบฎ"

ประวัติศาสตร์การเมืองระยะใกล้ยังมีรายละเอียดอีกมาก ผมคงขออนุญาตไม่ก้าวลึกไปไกลขนาดนั้น เพียงแต่ต้องการยืนยันว่า รัฐประหารนั้นเป็น "สิ่งชั่วร้าย" เพราะเป็นการ "โค่นล้มระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข" ลงไปโดยใช้กำลังทหารที่อยู่ในมือของพวกเผด็จการขวาจัด(บางคนก็เป็นทรราชย์สมบูรณ์แบบ)เพื่อดึงสังคมให้ถอยหลังกลับไปไกลดังที่เป็นอยู่ในขณะนี้

แตกต่างโดยสิ้นเชิงกับ "การปฏิวัติ" ที่ทำให้สังคมก้าวรุดไปข้างหน้า เป็น "การเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ทางการผลิต ความสัมพันธ์ระหว่างคนกับคน" หรือที่อ.ปรีดีอธิบายว่า "เป็นการเปลี่ยนแปลงหลักมูลของประเทศ"ซึ่งต้องการผลักดันสร้างสังคมที่ก้าวหน้าให้พลังการผลิตก้าวกระโดดการแบ่งปันความมั่งคั่งเป็นไปอย่างยุติธรรม

ดังนั้น "การเปลี่ยนแปลงการปกครอง2475" จึงไม่ใช่ "การรัฐประหารยึดอำนาจ" ไม่ใช่ไวรัสชั่วร้ายดังที่ ดร.เวทิน ชาติกุล นักวิชาการ สถาบันทิศทางไทย เขียนบทความ เรื่อง "ไวรัส 2475 ต้นตอไวรัสรัฐประหารทำลายชาติ" โจมตีอย่างหนักหน่วงแต่อย่างไร
 
แต่การรัฐประหารของพล.ท.ผิน ชุณหะวันเมื่อ 2490 โค่นล้มฝ่ายคณะราษฎรต่างหาก ที่เป็นไวรัสชั่วร้ายของประเทศไทย และเป็นต้นตอ ของวงจรอุบาทว์ ตราบจนทุกวันนี้.