4 ก.พ.63- นายอัษฎางค์ ยมนาค นักประวัติศาสตร์ โพสต์ข้อความตั้งคำถามว่า คนไทยใจดี หรือใจแคบ?

ทำไมคนไทย(บางคน)ตั้งแง่รังเกียจคนจีน
ทำไมเราเห็นผู้ประสบเคราะห์เป็นคนน่ารังเกียจ

เหมือนเราเห็นคนพิการ แล้วเรารังเกียจเขา ทั้งๆ ที่เขาไม่ได้ทำอะไรผิด

เหมือนเราเห็นคนที่จนกว่า ด้อยโอกาสในสังคมกว่า แล้วตั้งแง่รังเกียจ ทั้งๆ ที่เขาไม่ได้ทำอะไรผิด

ไม่มีใคร...อยากเป็นคนพิการ เป็นคนจน เป็นคนด้อยโอกาส เป็นผู้ป่วยโรคระบาด

เรา...โชคดีขนาดไหน ที่ไม่ได้ประสบเคราะห์กรรมแบบนั้น
เพราะฉะนั้น
เรา...ควรให้ความเห็นอกเห็นใจ
มากกว่า จะรังเกียจ

ถ้าเรากลัวติดโรค หรือกลัวลูกหลานของเรา หรือลูกค้าของเรา ติดโรค เราสามารถสื่อสารเพื่อให้เข้าใจ ไม่ใช่สื่อสารที่แสดงการดูดถูก รังเกียจ เหยียบย่ำ ซ้ำเติม

ลองคิดกล้บกันดูว่า ถ้าชีวิตเราประสบเคราะห์กรรม แล้วหันไปทางไหนมาแต่คนผลักไส เราจะเป็นยังไง

หรือถ้าเราหันไปแล้วมีช่วย หรืออย่างน้อยที่สุด มีคนแสดงความเห็นอกเห็นใจ เราจะชุมชื่นหัวใจขนาดไหน

แล้วลองดูคำตอบจากชาวจีน ต่อคอมเมนท์ที่แสดงออกในทางลบต่อคนจีนของคนไทย

บางคน ขอโทษคนไทย ที่ทำให้เดือดร้อน
บางคน บอกว่ารักเมืองไทย และขอโทษ
บางคน บอกว่า อับอายที่เป็นตัวการของโรคระบาด
ฯลฯ

ความสุภาพ และความจริงใจจากคอมเมนท์ของชาวจีนเหล่านั้น สะท้อนความจริงใจและความเสียใจของชาวจีน ในขณะเดียวกันสะท้อนความใจแคบของคนไทย(บางคน)

คุณคนไทย เป็นคนแบบนั้นจริงๆหรือ คุณเป็นคนแบบไหนกันครับ คุณคนไทย

ถ้าชีวิตของเราประสบเคราะห์กรรม แล้วหันไปทางไหนมีคนช่วย หรืออย่างน้อยที่สุด มีคนแสดงความเห็นอกเห็นใจ เราจะชุมชื่นหัวใจขนาดไหน

จริงอยู่ว่า เราทำดีโดยไม่ต้องหวังผลตอบแทน
แต่รับรองผลตอบแทนจะกลับมาหาคนที่ทำดีโดยไม่หวังตอบแทนแน่นอน

ลองคิดดู คนจีนพันกว่าล้านคน พูดปากต่อปากว่าคนไทยมีน้ำใจเหลือเกิน แล้วพอเขาหายไข้ อะไรดีๆ จะเกิดกับคนไทยและเมืองไทยขนาดไหน

ฝากไว้ให้คิดครับพี่น้องชาวไทยทุกคน

............................................................................
ภาพแปลคอมเมนท์ภาษาจีนเป็นไทยโดย เชียงใหม่นิวส์

อัษฎางค์ ยมนาค