ในยุคเป็นฝ่ายค้าน พรรคเพื่อไทยมี เฮียพงษ์-สมพงษ์ อมรวิวัฒน์ หัวหน้าพรรคเพื่อไทย และผู้นำฝ่ายค้านในสภาผู้แทนราษฎร คอยทำหน้าที่ดูแลทั้งเรื่องราวในพรรค เรื่องนอกพรรค เรื่องการทำหน้าที่งานในสภา ด้วยความที่เป็นพี่ใหญ่ อยู่ในสนามการเมืองมานานหลายสิบปี มีพรรคพวกเพื่อนฝูงทั้งที่เป็นนักการเมือง ไม่ใช่นักการเมืองมากโข

                บรรดานักการเมืองที่แตกรัง แยกก๊วน แยกค่าย หากอยู่ในเส้นทางการเมืองเกิน 10 ปี ต้องบอกว่าน้อยคนนักที่จะไม่รู้จักสมพงษ์คนนี้

                ไม่ใช่เฉพาะคนในพรรคเพื่อไทยเท่านั้นที่ให้ความเคารพนับถือ นักการเมืองต่างพรรค โดยเฉพาะกลุ่ม 16 เก่า อย่าง สรอรรถ กลิ่นประทุม, สุชาติ ตันเจริญ, วราเทพ รัตนากร, เนวิน ชิดชอบ ก็ล้วนแต่พรรคพวก คนคุ้นเคยกันทั้งนั้น งานการเมืองผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายพรรค ว่ากันด้วยเรื่องประสบการณ์คงไม่ต้องพูดถึง บรรยายสรรพคุณการเมืองกันให้มาก กับสื่อมวลชน ปะหน้ากันยามใดก็เฮฮาเป็นกันเอง แม้ช่วงปลายปีจะโดนสื่อสายสภามอบฉายา ‘ขนมจีนไร้น้ำยา’ พอปะหน้าเจ้าตัว ได้ร่วมเสวนาพูดคุย ถามถึงฉายาที่ได้รับ รู้สึกโกรธ น้อยใจหรือไม่

                เฮียพงษ์หัวเราะร่วนตอบกลับมาทันที ‘"ม่โกรธ ไม่เป็นไร ถึงไม่มีน้ำยา แต่ก็มีน้ำพริก มีน้ำเงี้ยวนะ ตอนนั้นก็แปลกใจอยู่ ทำไมหลังตั้งฉายา ไม่มีสื่อโทร.มาขอสัมภาษณ์เลย จะได้อธิบายหน่อย"

                ผู้นำฝ่ายค้าน ยังขยายความอีกว่า "ที่ต้องมีน้ำพริกก็เพราะมาคู่กับน้ำยา ถึงไม่มีน้ำยาแต่ก็มีน้ำพริก ส่วนน้ำเงี้ยวก็มาจากภาคเหนือ ที่เชียงใหม่ ฉายาออกมาเพียงปีละครั้ง ก็ว่ากันไป" สมพงษ์ มองเป็นเรื่องปกติ ไม่คิดอะไรมากระหว่างนักการเมืองกับสื่อ.

 ม้าไม้