ว่าด้วยการ “อยู่ยาวว์ว์ว์” ของบิ๊กตู่


เพิ่มเพื่อน    

      ช่วงลงมติผ่านร่างกฎหมายงบประมาณ 2563 วาระ 3...เห็นว่า งูเห่า โผล่มา เลื้อยไป เลื้อยมา ในสัปปายะสภาสถาน จำนวนถึง 8 ตัวด้วยกัน ซึ่งไม่เพียงส่งผลให้ร่างกฎหมายงบประมาณ ผ่านความเห็นชอบไปด้วยคะแนนเสียง 253 เสียง ต่อ 0 และงดออกเสียง 196 เสียงแต่เพียงเท่านั้น แต่ยังถือเป็นการ ส่งสัญญาณ ว่า รัฐบาลบิ๊กตู่ น่าจะ อยู่ยาวว์ว์ว์ ไปจนใครต่อใครอาจต้องขาดใจตายกันไปข้าง...

                                                                  ----------------------------------------------

      คืออาการ ปริ่มน้ำ สะเทิ้นบก สะเทิ้นน้ำ ในช่วงต้นๆของรัฐบาล...มาบัดนี้ น่าจะหายเกลี้ยง จมูกโล่ง ปากโล่ง คอหลอยโล่ง อันเนื่องมาจากไม่ว่า ลิง หรือ งูเห่า ต่างหันมา กินกล้วย ไปด้วยกันทั้งสิ้น ถึงฝ่ายค้านจะ แค้นตาแม้น กันขนาดไหนก็ตาม โอกาสที่จะหัก จะโค่นรัฐบาล ภายในเวทีรัฐสภานั้น อาจต้องรอไปจนกว่าน้ำจะท่วมหลังเป็ด หรือจนกว่างาช้างจะงอกออกมาจากปากลิง ปากงู หรือปากสุนัขก็แล้วแต่ แม้ ฉลาม จะว่ายไป-ว่ายมา ชูครีบ ชูกระโดง อยู่รอบๆ เวทีสภา ในช่วงอภิปรายไม่ไว้วางใจก็เถอะ อย่างมาก...คงได้แต่สร้างความวี้ดว้ายกระตู้วู้ไปเป็นพักๆ แต่พอถึงช่วงจังหวะ ยกมือ นับคะแนน ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมกลายสภาพเป็น ฝักถั่ว กันได้ไม่ยากส์ส์ส์...

                                                                   --------------------------------------------

      ส่วนใครก็ตาม...ที่คิดหันไปใช้ เวทีนอกสภา เป็นตัวหัก ตัวโค่นรัฐบาล ก็น่าจะลำบากยากเย็นยิ่งขึ้นไปใหญ่ แม้ว่าความพยายาม อุ่นเครื่อง หรือ ติดเครื่องมวลชน จะเริ่มต้นขึ้นมามั่งแล้ว แต่โดยลักษณะอาการก็ดูจะยังหนักไปทาง รสนิยม คือยังเป็นเรื่องของ อารมณ์ แบบชอบๆ-ชังๆ ไปตามความรู้สึกของใครก็ของมัน ไม่ว่าของพวก วิ่งไล่ลุง หรือพวก เดินเชียร์ลุง ก็แล้วแต่ หรือมันยังไม่ถึงกับ ตกผลึก จนกลายเป็นกลุ่มก้อน เป็นขบวนการที่แน่ชัด อาจต้องใช้เวลาอีกเป็นปีๆ หรืออาจต้องรอให้รัฐบาลสะดุดหัวแม่ตีนตัวเอง หกคะเมนหน้าคว่ำ ไม้จิ้มฟันแทงเหงือกชนิดเลือดไหลทะลักออกมาเป็นลิ่มๆ อีกซักสี่ซ้าห้าครั้ง จนกลายเป็น เงื่อนไข-ข้ออ้าง แบบเป็นจริง เป็นจัง อันนั้นนั่นแหละ...ถึงพอจะ เดินเครื่อง โดยไม่ติดๆ ขัดๆ พอจะมีผู้ที่พร้อมออกมานอนกลิ้ง-นอนหงายกลางท้องถนนกันเป็นล้านๆ ได้จริงๆ...

                                                                       ----------------------------------------------

      แต่จะอย่างไรก็ตาม...การ อยู่ยาวว์ว์ว์ ของรัฐบาลบิ๊กตู่นั้น ก็คงมีทั้ง แง่บวก และ แง่ลบ อยู่ภายในตัวของตัวเอง อยู่พอสมควรเหมือนกัน คือในแง่ของความต่อเนื่อง สม่ำเสมอ ในการเดินหน้าประเทศไทยให้เป็นไปอย่างเป็นขั้น เป็นตอน ไม่กระชึ่กกระชัก ตะกึกตะกัก ต้องถอยหน้า ถอยหลัง แบบสาละวันเกินไปนัก อันนี้...ต้องถือเป็นสิ่งน่าอนุโมทนามิใช่น้อย แต่ก็อย่างว่านั่นแหละ ความต่อเนื่อง สม่ำเสมอ ในการเดินหน้าประเทศไทย มันอาจไม่ได้ขึ้นอยู่กับความต่อเนื่องของ ความเป็นรัฐบาล ล้วนๆ แต่เพียงเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวพันกับ ปัญหา และ อุปสรรค ที่รัฐบาลแต่ละรัฐบาล จะต้องเผชิญหน้า หรือต้องแก้ไข แก้ปัญหา อย่างมิอาจปฏิเสธและหลีกเลี่ยงได้...

                                                                            --------------------------------------------

      ซึ่งสิ่งที่ถือเป็น ปัญหา และ อุปสรรค สำหรับประเทศไทย สังคมไทย มาโดยตลอดนั้น...คงต้องยอมรับว่า มันออกจะทั้งกว้าง ทั้งลึก ทั้งใหญ่ ทั้งยาว ชนิดต่อให้ พระนารายณ์ อวตารลงมาจุติ ก็ยังคงต้องปวดเศียร เวียนเกล้า มิใช่น้อย คือหลายต่อหลายสิ่ง มันเป็นปัญหาระดับ โครงสร้าง เอาเลยก็ว่าได้ ที่อาจต้องแก้กันทั้งระบบ ทั้งกระบวนการ จนถึงได้มีเสียงเรียกร้องให้ต้อง ปฏิรูป อะไรต่อมิอะไรต่างๆ กันอีกเยอะแยะมากมาย ไม่ว่าที่ดิน พลังงาน การศึกษา ตำรวจ กระบวนการยุติธรรม ไปจนถึงระบบราชการ ฯลฯลฯลฯ เอาเลยถึงขั้นนั้น...

                                                                          -------------------------------------------------

      ด้วยเหตุนี้...การ อยู่ยาวว์ว์ว์ ของรัฐบาล ถ้าไม่ได้เป็นการอยู่เพื่อแก้ปัญหาและอุปสรรคเหล่านี้ ตัวของปัญหาและอุปสรรคต่างๆ ที่มันยังดำรงคงอยู่นั่นเอง มันมักกลายเป็นตัวสร้าง ความเสื่อม และ ความน่าเบื่อ ให้กับรัฐบาลนั้นๆ ชนิดยิ่งยาวว์ว์ว์เท่าไหร่ ก็ยิ่ง น่าเบื่อ ยิ่งขึ้นไปเท่านั้น ดังนั้น...ภายใต้การอยู่ยาวว์ว์ว์มาประมาณ 5 ปี 6 ปีเข้าไปแล้ว ของรัฐบาลบิ๊กตู่เวอร์ชั่นเผด็จการ จนมาถึงเวอร์ชั่นประชาธิปไตยไฮบริดในช่วงนี้ มันจึงไม่ถึงกับน่าแปลกใจอะไรมากมาย ที่บรรดาผู้ซึ่งยังพร้อมจะครวญคราง ฮึมๆฮัมๆ เนื้อเพลง บทเพลง ว่าด้วย เราจะทำตามสัญญา...ขอเวลาอีกไม่นาน ฮึ้มฮึม ฮึ้มฮึ่ม อะไรต่างๆ มันเลยแทบไม่เหลือติดปลายนวมเข้าไปทุกที...

                                                                            --------------------------------------------------

      ความเสื่อม และ ความเบื่อ...อันเนื่องมาจากการไม่คิดแก้ปัญหาและอุปสรรค ด้วยการ ปฏิรูป นี่เอง ที่มันทำให้ ขนาด ของปัญหา และ ความรุนแรง ของปัญหา มันยิ่งสามารถขยายตัว และสะสมพลังงาน ไปพร้อมกับช่วงระยะเวลาที่ทอดยาวออกไป จนอาจกลายเป็น ระเบิดเวลา ที่น่ากลัวและน่าอันตรายเอามากๆ มากซะยิ่งกว่าการปริ่มน้ำ-พ้นน้ำ หรือการวิ่งไล่ลุง-เชียร์ลุง ไม่รู้กี่สิบ กี่ร้อยเท่า การอยู่ยาวว์ว์ว์-ไม่อยู่ยาวว์ว์ว์ของรัฐบาล จึงไม่ถึงกับเป็นเรื่องน่าหนักอก หนักใจ หรือน่าดีใจ ปลื้มใจ มากมายซักเท่าไหร่ เพราะสิ่งที่จะเป็นตัวชี้เป็น-ชี้ตาย ไม่ใช่แต่เฉพาะรัฐบาลบิ๊กตู่ แต่ยังหมายรวมไปถึงชาติบ้านเมืองอีกด้วย ก็น่าจะอยู่ที่ จะอยู่อย่างไร นั่นแหละ เป็นสำคัญ...

                                                                                -------------------------------------------------

      ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก James Freeman Clarke (อีกครั้ง)... A politician thinks of the next election; a stateman, of the next generation. – นักการเมืองคำนึงถึงการเลือกตั้งครั้งต่อไป รัฐบุรุษคำนึงถึงประชาชนรุ่นต่อไป...

                                                                                -----------------------------------------------------


เมื่อวานคุยเล่น  เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ  วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด

อนาคต 'คนนินทาเมีย'
'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ'
ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ
วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง"
"การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา.
เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?"