20 มี.ค. 61 -นายศรีสุวรรณ จรรยา เลขาธิการสมาคมองค์การพิทักษ์รัฐธรรมนูญไทย ออกแถลงการณ์สมาคมฯ เรื่อง "ขอเรียกร้องให้ตั้ง กก.สอบ 26 นายอำเภอขอนแก่นกรณีเอาเวลาและทรัพย์สินของทางราชการมาเอาใจนาย" ระบุว่า ตามที่ปรากฏเป็นการทั่วไปว่าเมื่อวันจันทร์ที่ 19 มีนาคม 2561 เวลาประมาณ 15.00 น. ซึ่งเป็นวันเวลาราชการ มีนายอำเภอ 26 อำเภอในจังหวัดขอนแก่น เดินทางนำช่อดอกไม้ไปให้กำลังใจรองผู้ว่าฯ ขอนแก่น ถึงห้องทำงาน หลังมีการเผนแพร่เอกสารการเชิญประชุมส่วนราชการเพื่อเตรียมความพร้อมในการต้อนรับนายกรัฐมนตรีและคณะ ซึ่งในหนังสือดังกล่าวมีการใช้ถ้อยคำที่ไม่เหมาะสม มีลักษณะละเมิดศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ดูหมิ่น เหยียดหยามประชาชนที่ว่า “ทำอย่างไรให้ประชาชนหายโง่” ซึ่งทำให้เกิดกระแสวิพากษ์วิจารณ์ถึงความไม่เหมาะสม และสะท้อนให้เห็นถึงวุฒิภาวะของผู้ที่จัดทำและลงนามในหนังสือดังกล่าวโดยชัดแจ้งนั้น

การที่ 26 นายอำเภอทิ้งเวลาราชการเดินทางมามอบกระเช้าดอกไม้ให้กำลังใจรองผู้ว่าฯ ดังกล่าวนั้นเป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้อง ไม่เหมาะสม หากแต่จะเป็นการสร้างวัฒนธรรมของการเอาอกเอาใจเจ้านายโดยไม่คำนึงถึงข้อครหาของสังคม ซึ่งกลายเป็นวัฒนธรรมเลียนแบบกันไปแล้วอย่างนั้นหรือในกระทรวงมหาดไทย อีกทั้งการเดินทางมานั้น บางคนนำรถของทางราชการและพนักงานขับรถซึ่งเป็นพนักงานเจ้าหน้าที่ของรัฐ ที่กินเงินเดือนจากภาษีของประชาชน แต่มาทำงานรับใช้ภารกิตส่วนตัวของนายอำเภอนั้นชอบหรือไม่ และมีเหตุจำเป็นในความดี ความชอบของรองผู้ว่าฯ อย่างไร ถึงขนาดที่ต้องมาเอาอกเอาใจกันถึงที่ห้องทำงาน ทั้งๆ ที่เกิดกรณีเสียหายต่อภาพลักษณ์ของข้าราชการกรมการปกครองซึ่ง ผวจ.ขอนแก่น กำลังตั้งคณะกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริงกรณีนี้อยู่ การกระทำของ 26 นายอำเภอจึงเข้าข่ายฝ่าฝืนข้อบังคับว่าด้วยจรรยาข้าราชการกรมการปกครอง พ.ศ.2552 ข้อ 6 (3) ที่กำหนดไว้ชัดเจนว่าต้อง “อุทิศเวลาของตนให้กับราชการอย่างเต็มที่ สามารถเป็นที่พึ่ง และใส่ใจต่อการแก้ไขปัญหาให้แก่ประชาชน โดยไม่จํากัดเวลา สถานที่ และเงื่อนไขอื่นใด”

ดังนั้น สมาคมองค์การพิทักษ์รัฐธรรมนูญไทย จึงขอเรียนร้องมายัง ผวจ.ขอนแก่น และอธิบดีกรมการปกครอง ได้ตั้งคณะกรรมการฯสอบวินัยเอาผิด 26 นายอำเภอขอนแก่นดังกล่าว ว่าปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบโดยการเอาเวลาราชการและทรัพย์สินของทางราชการมาเพื่อประโยชน์ส่วนตนนั้นชอบด้วย พ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการพลเรือน 2551 มาตรา 82 (5) มาตรา 83 (5) ประกอบมาตรา 85 (2) (7) หรือไม่อย่างไร และขอให้ดำเนินการลงโทษตามมาตรา 88 เพื่อมิให้เป็นเยี่ยงอย่างต่อไป