แอบอมยิ้มอยู่คนเดียวทันที!! เมื่อเห็นข่าว Mission Completed ของร้านขายเฟอร์นิเจอร์ชื่องดังอย่าง Index Living Mall ในแคมเปญ ..ตามหาต้นแบบเก้าอี้พับ "สีแดง"

      อาจจะเป็นแค่ข่าวเล็กๆ และเฉพาะเจาะจง ไม่หวือหวาสวิงสวายแบบข่าวบ้านการเมืองและข่าวบันเทิงทั้งหลาย แต่เชื่อว่าบรรดามนุษย์ลุงมนุษย์ป้าอายุ 60 up จะต้องรู้สึกย้อนคิดไปในอดีตว่า.. เราเคยเห็นเก้าอี้แบบนี้มาแล้ว

        สำหรับ "ป้าเอง" เห็นเก้าอี้ที่อินเด็กซ์ ลิฟวิ่งมอลล์ ตามล่าหาจนเจอ โดยเป็นของ คุณวิไล นิลผาย จากจังหวัดร้อยเอ็ดนั้น จำได้ทันทีว่า ที่บ้านเคยมีเก้าอี้แบบนี้อยู่ 2 ตัว แต่สภาพนั้นหมดอายุเพราะการใช้งานไปนานแค่ไหนแล้วก็จะไม่ได้

        ก็ดีใจแทนคนตามหา ที่ล่าจนพบ ซึ่งได้ยินว่าเขาจะเก็บไว้เพื่อเปิดพิพิธภัณฑ์ต่อไป

      อารมณ์ความรู้สึกแบบนี้ก็คงไม่แตกต่างจากเด็กรุ่นนี้ที่จะตื่นเต้นมากมาย เมื่อเห็นวอล์กแมน หรือไม่ก็เทปคาสเซตต์ ซึ่งว่าไปแล้ว การได้รำลึกความหลังบ้างเป็นครั้งคราว มันก็เป็นการเพิ่มรสชาติของชีวิตในอีกรูปแบบหนึ่ง

      เหมือนวันก่อนได้มีโอกาสไปที่ตลาด อ.ท่าเรือ ของ จ.พระนครศรีอยุธยา และพบร้านกาแฟเล็กๆ น่ารักแบบวินเทจ หรือย้อนยุค ชื่อว่า "มันดูดี" ก็ให้รู้สึกทำให้มนุษย์ป้าประทับใจอย่างมาก เพราะ "คุณป๊อป" เจ้าของร้านเก็บรักษาของเก่ารุ่นคุณปู่คุณย่ายังเป็นสาวไว้เตือนความทรงจำได้อย่างดี ไม่ว่าจะเป็นโทรทัศน์จอขาว-ดำ ที่มักจะเห็นตามร้านอาโกขายกาแฟ หรือคูลเลอร์ใส่น้ำอะลูมิเนียมที่มีฝาเป็นสีน้ำเงิน ถ้าจำไม่ผิดก็มักจะเป็นตรานกยูง

      แม้กระทั่งได้ไปยืนกลางรางรถไฟ (ในขณะที่รถไฟยังไม่ถึงเวลามา) ไอร้อนจากรางเหล็กและก้อนหินบนทางรถไฟ ทำให้คิดถึงตอนเด็กๆ ที่ตัวเองมักจะเดินตามเส้นทางรถไฟนี้จากตลาดโบ๊เบ๊เพื่อไปหัวลำโพง ราวกับว่าทางรถไฟนี่เป็นสนามเด็กเล่น โดยเฉพาะเมื่อวิ่งแข่งกับรถไฟ สนุกสนานผจญภัยสุดๆ

      การมองหาชีวิตสโลว์ไลฟ์ เรียบๆ ง่ายๆ ของคนในยุคนี้ แม้มันเหมือนดูหนังม้วนเก่า แต่มันก็ช่วยทำให้ตื่นเต้นสนุกสนานได้พอสมควร ดังนั้น ใครที่คิดว่าชีวิตหลังเกษียณแสนจะเงียบเหงา ด้วยเพราะตื่นเช้าขึ้นมาไม่รู้จะทำอะไรดีนั้น ก็ลองไปหารูปเก่าๆ ที่เก็บไว้ในอดีตมาดูอย่างพินิจพิจารณานะคะ แล้วรับรองว่ามันจะทำให้มีรอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปากอย่างแน่นอน

      สังเคราะห์มันทีละรูป แล้วลองหาโอกาสตามล่ากลับไปตามสถานที่ที่เราเคยไปบันทึกภาพไว้ แล้วเปรียบเทียบกับวันนี้ดู มันก็น่าจะเป็นกิจกรรมย้อนรอยที่ให้ความรู้สึกดีๆ ไม่มากก็น้อยนะคะ.

                                                              "ป้าเอง"