14 ธ.ค. 62 - ดร.ปวิน ชัชวาลพงศ์พันธ์ นักวิชาการประจำสถาบันเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษา มหาวิทยาลัยเกียวโต ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งอยู่ระหว่างการหลบหนีคดี หลังตะเวนท่องโลก ได้ให้ความสนใจเหตุบ้านการณ์เมือง ได้ได้โพสต์ข้อความผ่าน Pavin Chachavalpongpun  มีเนื้อหาว่า  อะไรคือสูตรสำหรับของการลงถนน? คนจำนวนมากต้องรู้สึกร่วมกันถึงความอยุติธรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยเฉพาะความอยุติธรรมที่ส่งผลกระทบต่อพวกเขาโดยตรง ตอนเสื้อแดงลงถนนเมื่อ 9 ปีก่อน นั่นไม่ใช่เป็นแค่เพราะพรรคที่เขารักถูกทำร้าย แต่เป็นเพราะเขาเห็นว่า เขาขาดตัวแทนที่เป็นปากเป็นเสียงให้เขา รวมถึงสวัสดิการที่เขาเคยได้รับมันได้หายไป เขาต้องการมันกลับคืนมา เรื่องประท้วงฮ่องกงเป็นตัวอย่างที่ดี ชาวฮ่องกงประท้วงเพราะรักษาสิทธิของตัวเอง กลัวว่าเสรีภาพที่มีอยู่จะถูกปักกิ่งแย่งไปทั้งหมด เมื่อไฟไม่ลามถึงตัว ไม่มีใครยอมเสียสละอย่างแท้จริง ลงถนนชั่วโมงหนึ่งทำได้ แต่จะลงถนนเพื่อเอาชนะ เราต้องการการเสียสละมากกว่านั้น 

 ...ถามตัวเองว่า ลงถนนวันนี้เพื่ออะไร ถ้าเพื่อปกป้องธนาธร ดิชั้นว่า คุณนอนอยู่บ้านเลี้ยงหมาต่อเถอะค่ะ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น คุณกำลังทำให้การประท้วงมันถูก personalised เมื่ออเจนด้ามันแค่เรื่องปกป้องคนๆ หนึ่งแต่อย่างเดียว มันเข็นไปได้ไม่ไกล แต่ถ้าคุณคิดว่า พอกันทีไอ้ประเทศเหี้ย ประเทศที่มีระบบยุติธรรมเอาไว้เป็นกระดาษเช็ดตูด คุณลงถนนมาเลยค่ะ ลงแล้วต้องคิดว่า จะทำให้การประท้วงมันต่อยอดอย่างไร ทำให้มัน sustainable แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น มันไม่ง่าย ย้อนกลับไปอ่านข้างต้น สูตรสำเร็จนั้น ทุกคนต้องรู้ว่า มันส่งผลกระทบต่อเราโดยตรง แล้วต้องมีคนจำนวนมากพอที่คิดแบบนั้น 

...มิฉะนั้นมันจะจบในทำนองนี้ คือมาพบกัน ประท้วงชั่วโมงนึง สังสรรค์ ถ่ายรูปลงเฟซบุค ปั่น hashtag ชิงพื้นที่ในทวิตเตอร์ แล้วเฝ้ารอการปรากฏตัวของมหาวีรุบุรุษธนาธร ได้จับมือ ถ่ายรูปด้วย ด่ารัฐบาลนิดหน่อย พอครบ 1 ชั่วโมง แยกย้ายกันกลับไปดูละครช่อง 7 ต่อ และชีวิตในวันรุ่งขึ้นก็ยังเหมือนเดิม ดิชั้นขอมากกว่านั้นค่ะ