ได้มีโอกาสเห็นภาพ เห็นข่าว เห็นคลิป...พฤติกรรมและการกระทำ ของบรรดา กุมารฮ่องกง หรือบรรดานักประชาธิปไตยวัยรุ่น ประเภทคนหนุ่ม-คนสาว หรือ คนรุ่นใหม่ แห่งเกาะฮ่องกงทั้งหลาย ต้องเรียกว่า...เสียวว์ว์ว์วาบบ์บ์บ์เข้าไปถึงลำไส้เล็ก ลำไส้ใหญ่ หรือถึงริดสีดวงทวารไปโน่นเลย...

                                   ------------------------------------------------

                คืออะไรมันจะโหดเหี้ยมกระเทียมดอง ซีเฉกฉ่ายดอง ไปได้ถึงขั้นนั้น...ชนิดยิ่งนานวัน มักชักจะหนักหน่วง รุนแรง ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ไล่มาตั้งแต่ จู่ๆ ก็ชักมีดออกมาแทงนักการเมืองฝ่ายตรงกันข้าม หรือฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกับการประท้วง ระหว่างกำลังเดินหาเสียงในการเลือกตั้งท้องถิ่น ซึ่งกำลังใกล้จะมาถึงอีกวัน-สองวันนี้ เรียกว่า...เล่นเอาบาดเจ็บปางตาย หรือแทบไม่มีโอกาสออกหาเสียงอีกต่อไปได้เลย ต้องนอนเย็บแผล รักษาบาดแผล ไปตามมี-ตามเกิด...

                                    ------------------------------------------------

                หลังจากนั้นไม่นาน...ก็ยกระดับความ เหี้ยย์ย์ย์มม์ม์ม์ ไปถึงขั้น สาดน้ำมัน-จุดไฟเผา ผู้ที่พยายามข้อร้อง วิงวอน ขอให้เห็นแก่ ความเป็นจีน หรือ เพราะเราต่างก็เป็นคนจีน ไปด้วยกันทั้งนั้น คือแค่ด่ากันไป-ด่ากันมา เถียงกันไป-เถียงกันมา แล้วโดดถีบกันซักจึ๊ก-สองจึ๊ก ก็ต้องถือว่าน่าเกลียด น่าทุเรศ เพียงพอแล้ว เพราะ การเห็นต่าง ระหว่างกันและกันนั้น ตามวิถีทางและตามครรลองแห่งประชาธิปไตยแล้ว มันไม่น่าถึงขั้นต้องลงมือ ลงตีน กันแต่อย่างใดเลย แต่นี่...หนักไปทางถึงขั้นพร้อมที่จะ ย่างสด ฝ่ายตรงข้าม อย่างไม่คำนึงถึงความเป็นมนุษย์มนา ไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงความมีคุณธรรม ศีลธรรมใดๆ เอาไว้รองรับ ความเป็นประชาธิปไตย อันเป็นสิ่งที่ตัวเองปรารถนาและต้องการ เอาเลยแม้แต่น้อย...

                                  -----------------------------------------------

                มาเมื่อวัน-สองวัน...หรือวันวานที่ผ่านมานี่เอง กระทั่งลุงแก่ๆ อายุ อานาม กว่า 70 ปีเข้าไปแล้ว อุตส่าห์แสดงตนเป็น จิตอาสา ร่วมเก็บอิฐ เก็บปูน เก็บก้อนหิน ที่พวกผู้ประท้วง งัดมาปาใส่เจ้าหน้าที่จนเกลื่อนถนนไปเป็นแถบๆ และเพียงแค่พยายามส่งเสียงเตือนบรรดาผู้ประท้วง ประเภทวัยรุ่นใจร้อนทั้งหลาย ไม่ให้สร้างความรกรุงรังมากมายเกินไปกว่านี้ แค่นั้น...ก็ได้เรื่องทันที โดนเอาก้อนอิฐปาใส่หัว ชนิดสลบเหมือดคาที่ ตาย-ไม่ตาย...ก็ยังไม่รู้จนบัดนี้ แต่ก็น่าจะ อยู่-ไม่-เป็น (สุข) ไปอีกนานเท่านาน...

                                   ---------------------------------------------------

                ล่าสุด...เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมานี่เอง แม้แต่สตรีเพศแท้ๆ ที่ยังไม่ถึงกับแก่ และไม่ถึงกับสาวมากมายซักเท่าไหร่ แต่เพราะดันไปเถียงอะไรก็ไม่รู้ กับบรรดาหนุ่มๆ-สาวๆ ผู้ประท้วงทั้งหลาย เลยต้องเจอกับการไล่ทุบ ไล่ถีบ โดนเอาเหล็กทั้งแท่งทุบกบาลต้องลงไปนอนกองกับพื้น แล้วถูกตามไปสาดแข้งเข้าใส่อีกไม่รู้กี่ดอกต่อกี่ดอก แถมยังเอาสเปรย์พ่น ชนิดกะจะให้ทั้งเจ็บ ทั้งอาย อะไรประมาณนั้น เรียกว่า...แทบไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ ว่าบรรดานักประชาธิปไตยยี่ห้อ โจชัว หว่อง อะไรมันจะ โหด-เลว-ชั่ว ไปได้ถึงปานนั้น...

                                  ---------------------------------------------------

                อันนี้นี่แหละ...เลยอดไม่ได้ที่จะต้องนำเอามาเป็นอุทาหรณ์ สอนใจ เป็นข้อคิด สะกิดใจ สำหรับใครก็ตามในบ้านเรา ที่เคยหยิบเอาการเรียกร้องประชาธิปไตยในฮ่องกง มาใช้เป็นแรงกระตุ้น แรงบันดาล จนเกิดการเซลฟ่ง เซลฟี อะไรต่อมิอะไรดังที่พอเห็นๆ กันไปบ้างแล้ว คือถึงคิดจะ อยู่-ไม่-เป็น กันไปถึงขั้นไหน แต่อย่าให้มันถึงกับหนักหน่วง รุนแรง น่าขนลุกขนพอง น่าหวาดหวั่นขวัญสยอง ไปถึงขั้น ประชาธิปไตยแบบโจชัว หว่อง โดยเด็ดขาด หรือถึงแม้ไม่คิดจะ นับญาติ ไม่คิดนับ ลุง-ป้า-น้า-อา กับใครต่อใครก็ตามที แต่อย่าให้ถึงขั้น...ต้องเกิดภาพการไล่ถีบ ไล่กระทืบ บรรดาคนแก่ บรรดาพวกไดโนเสาร์ ที่เห็นต่างไปจากตัวเองแบบไม่คิดจะปรานี ปราศรัย อย่างน้อย...ก็ขอให้นึกๆ ถึง ความเป็นไทย เอาไว้มั่ง เพราะเราต่างก็เป็น คนไทย ไปด้วยกันทั้งนั้น...

                                  ------------------------------------------------------

                พูดอย่างนี้...หวังว่าคงไม่โดนสาดน้ำมัน จุดไฟเผา แบบที่เกาะฮ่องกง เพราะยังน่าเชื่อว่า บรรดา กุมารไทย ทั้งหลาย ไม่ว่าจะออกไปทาง ฟ้ารักพ่อ หรือหลงใหล ได้ปลื้ม กับ ธนาธร โหว่ กันไปถึงขั้นไหน แต่ไม่น่าถึงขั้น โจชัว หว่อง มากมายจนเกินไป อย่างมาก...ก็คงถนัดแค่แจกกล้วย แจกผลไม้รวม อยู่ตามเว็บไซต์ต่างๆ ซะเป็นหลัก แม้จะถูกยุ ถูกกระตุ้น ให้มารวมตัวกันที่ศูนย์การค้าอะไรซักอย่างในวันพรุ่งนี้ ก็ได้แต่หวังไว้ว่า...คงหนักไปทางนั่งฟังเพลง ฟังการอภิปราย กันไปตามเรื่อง ตามราว...

                                  -------------------------------------------------------

                อย่าให้ถึงกับ อยู่-ไม่-เป็น ชนิดต้อง อยู่-ไม่-ได้ กันไปข้าง...เพราะถ้าหากมันเตลิดเปิดเปิงไปไกลถึงขั้นนั้น อย่าลืมว่า...ฮ่องกงแม้จะเป็นส่วนหนึ่งของแผ่นดินใหญ่ หรือเป็น หนึ่งประเทศ-สองระบบ ก็เถอะ แต่เผอิญว่าไม่มี บิ๊กแดง อยู่ร่วมเกาะด้วยเลย โอกาสจะ ซ้ายจัดดัดจริต ไปถึงขั้นไหน ฮ่องเต้ซินโดรม กันไปในระดับใด มันเลยไม่ถึงกับต้องบันยะบันยังมากมายซักเท่าไหร่ แต่ถ้าดันมาสร้างความเปรี้ยวมือ เปรี้ยวเท้า ในไทยแลนด์ แดนสยาม กันในช่วงระหว่างนี้ โอกาสที่จะ เปรี้ยงเปรี้ยง...ดังเสียงฟ้าฟาด...โครมโครมพินาศพังสลอน ย่อมเป็นไปได้สูงเอามากๆ...

                                    ----------------------------------------------------

                ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Anon... “Heat not a furnace for your foe so hot, that it do singe yourself.- อย่าโหมไฟในเตาให้ร้อนจัดเพื่อเผาผลาญศัตรูของท่าน เพราะมันจะทำให้ท่านไหม้เกรียมไปเอง...”

                                -----------------------------------------------------