อาการฉุนเต่า ฉุนตะพาบ ของบรรดานักการเมืองพรรคประชาธิปัตย์ ต่อกรณี คสช.ควักมาตราฉี่ฉิบฉี่ เข้ามาฉี่ใส่กันแบบซึ่งๆ หน้านั้น จะไปมองเป็นเรื่อง ส่วนตั๊ว...ส่วนตัว คงไม่ถึงกับถูกเรื่อง หรือไม่น่าจะ รอบด้าน ซักเท่าไหร่ เพราะเอาเข้าจริงๆ แล้ว มันอาจส่งผลกระทบต่อ ส่วนรวม ต่อชาติบ้านเมืองในอนาคตข้างหน้า อย่างชนิดหาทางออก ทางไป ก็ไม่เจอเอาเลยก็ไม่แน่!!!

                                 -------------------------------------------------

            คือถ้า คสช.หรือ ทหาร ไปมีเรื่องกับ เผาไทย อันนั้น...ยังไม่ถึงกับหนักหนา สาหัส ซักเท่าไหร่ เพราะถือเป็นมวยฝ่ายตรงข้าม ที่มีแต่ต้องใส่กันแบบดอกต่อดอก จะจับคู่ฟาดปากกันระหว่าง ไก่-วัฒนา กับ ไก่อู หรือระหว่าง หมวดเจี๊ยบ กับ บิ๊กตู่ ก็แล้วแต่พอเจ้าประคุณแม่เจ้าประคุณรุนช่องจะว่ากันไป เนื่องจากโอกาสจะหันมาจูบปาก ไซ้คอ ไซ้คาง คงแทบเป็นไปไม่ได้ แม้จะอาศัยลูกนิ่ม ลูกซึมซ่าน ของคุณหญิงเจ๊ สุดาหน่อย แต่โดยหลักคิด วิธีคิด โดยความแตกต่างของผลประโยชน์ โอกาสที่จะจับมือ ถือหาง ร่วมประสานผลประโยชน์เพื่อเดินหน้าประเทศไทย มันแทบไม่ต่างไปจากไปจับเอาตุ๊กแกมาผสมพันธุ์กับจิงโจ้ อะไรประมาณนั้น...

                                  --------------------------------------------------

            ต่างไปจากประชาธิปัตย์กับทหาร...ที่ยังพอกล้อมๆ แกล้มๆ ประมาณเอาลิงแสมไปผสมพันธุ์กับลิงกัง แม้จะต่างสาย ต่างพันธุ์ แต่ยังจัดอยู่ในสปีชีส์ที่ไม่ถึงกับแตกต่างกันมากมาย แต่ถ้าลิงทั้งสองลิงเกิดฉุนเต่า ฉุนตะพาบ ระหว่างกันและกันหนักขึ้นเรื่อยๆ แนวโน้ม รัฐบาลหลังการเลือกตั้ง จะออกมาในรูปไหน แนวไหน ก็ยังหลับตานึกภาพแทบไม่ออก แม้ว่าที่นายกรัฐมนตรีหลังโรดแมป อย่างท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ท่านจะออกเดินสายโรดหมับ อย่างเป็นระบบและเป็นกิจการอยู่ในทุกวันนี้ก็ตาม คือจะอาศัยเพียงแค่วุฒิสมาชิก 250 เสียง และ พรรคเฉพาะกิจ หรือ พรรคทหาร ไม่ว่าจะโดยรัฐมนตรีเรียงหิน หรือประเภทปลาไหลใส่สเกต คอยขัดรองเท้าท็อปบู๊ตกันโดยลำพัง ไอ้ที่หวังจะ อยู่ยาวว์ว์ว์ ไปๆ-มาๆ มันน่าจะ อยู่ยากซ์ซ์ซ์ ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ...

                                   -------------------------------------------------

            คือไม่ว่าใครจะเกลียดนักการเมือง หันไปรัก บิ๊กตู่ ชนิดพร้อมแหกทวารดมได้เสมอๆ แต่คงไม่อาจปฏิเสธ ข้อเท็จจริงทางการเมือง กันได้ง่ายๆ ว่าการเดินหน้าประเทศไทยไปสู่อนาคตข้างหน้านั้น ยังไงๆ...คงหนีไม่พ้นต้องอาศัยบรรดานักการเมืองทั้งหลายนั่นแหละเป็นส่วนประกอบ ตราบใดที่ยังต้องอาศัยระบอบประชาธิปไตยไม่ว่าครึ่งใบ ค่อนใบ เสี้ยวใบเป็นแนวทาง การหันมาไล่ฉี่ ไล่เยี่ยว ใส่นักการเมือง โดยไม่คิดแยกแยะว่าไผเป็นไผ ใครเป็นใคร ไม่ได้มองถึงหลักคิด วิธีคิดอุดมการณ์ อุดมคติ อาศัยมาตรฐานแบบหยาบๆ ง่ายๆ เพียงแค่ใครเป็นพวกกู ใครสนับสนุนกู อันนี้ต้องเรียกว่า...ออกจะ สาก เกินไปซักหน่อย...

                                 ---------------------------------------------------

            ยิ่งถ้าหากตัวเองเคยเป็น ชายชาติทหาร มาด้วยแล้ว...การแสดงออกถึงความจริงจัง จริงใจ ยิ่งเป็นสิ่งสำคัญเอามากๆ โดยเฉพาะสำหรับการวางระยะต่อ ระยะเคียง กับบรรดานักการเมืองทั้งหลาย ที่ออกจะมีญาณหยั่งรู้ มีสัญชาตญาณไม่น้อยไปกว่า ริว จิตสัมผัส เอาเลยก็ว่าได้ สัมพันธภาพระหว่าง ทหาร กับ เผาไทย ที่ต่อยังไงก็คงไม่ติด ไม่เพียงแต่จะนำไปสู่การสร้าง ฝ่ายแค้น ระดับนับเป็นร้อยๆ เสียงเอาไว้ก่อนล่วงหน้า แต่ถ้าดันมายัดเยียดความรู้สึกการเป็น ฝ่ายค้าน ให้กับประชาธิปัตย์ไปอีกราย รัฐสภาในอนาคตข้างหน้าคง ดูไม่จืด หนักไปทางทั้งเผ็ด ทั้งเค็ม ทั้งเปรี้ยว ทั้งร้อน อย่างมิอาจปฏิเสธได้เลย...

                                  ------------------------------------------------

            และนั่นเอง...ที่จะทำให้การเดินหน้าประเทศไทย การปกป้อง รักษา ผลประโยชน์ของส่วนรวม ยิ่งเป็นไปได้ยากซ์ซ์ซ์ยิ่งขึ้นเท่านั้น โอกาสที่จะปรองดอง สมานฉันท์ รู้-รัก-สามัคคี แทบเป็นไปไม่ได้ ในเมื่อ ชายชาติทหาร ชักออกไปทาง จิงโจ้ ยิ่งขึ้นทุกที การที่จะเกลี้ยกล่อม โน้มน้าว ให้ใครต่อใครหันมา จริงใจ กับชาติบ้านเมือง ร่วมกันเดินหน้าประเทศไทยไปสู่ผลประโยชน์แห่งชาติ จึงมีแต่จะลำบากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งโดยเฉพาะเมื่อไม่ได้มีมาตราฉี่ฉิบฉี่ เอาไว้ฉี่ใส่ใครต่อใครเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไปแล้ว โอกาสหงายท้องตึง หลับกลางอากาศ กอดเสาเข่าทรุดในสภาฯ ย่อมเป็นไปได้ทุกเมื่อ...

                                ------------------------------------------------------

            ด้วยเหตุนี้...ใครก็ตาม ที่ยังรัก บิ๊กตู่ ยังพร้อมจะดมทวารด้วยความสุข สดชื่น เหมือนยืนอยู่บนเนินเขา คงต้องหาทางรั้งๆ ปรามๆ เอาไว้มั่ง เพราะไม่ว่าเรื่องของ การเมือง หรือเรื่องของ ทหาร อันที่จริง...มันก็มีบทสรุปเดียวกันนั่นแหละ คือต้องอาศัยความเป็น คนดี ที่ตั้งอยู่บนบรรทัดฐานแห่งความซื่อสัตย์ สุจริต ซื่อตรง จริงใจ ไม่จำเป็นต้องไปพล็อบๆ แพล็บๆ อะไรให้มากเรื่อง มากราว เป็นเรื่อง เป็นราว ขึ้นมาโดยใช่เหตุ สำหรับ ประชาชน นั้น ถ้าลองไปถามว่า ใครรักผมให้ยกมือขึ้น ยังไงๆ ก็ยกพรึ่บบ์บ์บ์ ชนิดไม่ต้องเสียเวลาคิดมาก แต่ถ้าลองมาถาม นักการเมือง ในคำถามเดียวกัน ไอ้ที่กำลังยกๆ นั้น อาจมี มีดไขว้หลัง ติดไม้ ติดมือ ไม่ต่ำกว่าด้าม สองด้าม เผลอเมื่อไหร่...เด๊ดสะมอเร่ย์ อิน เดอะ เท่งทึง ได้ทุกเมื่อ...

                                    -----------------------------------------------

            ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Anon... “Be nice to the people you meet on the way up because they are the people you will meet on the way down.- จงดีต่อคนที่ท่านพบปะระหว่างที่ท่านเดินขึ้นข้างบน เพราะระหว่างที่เดินลงมาข้างล่าง ท่านจะต้องพบปะกับเขาเหล่านั้นอีก...”

                                      -----------------------------------------------