วานนี้ "ลุงตู่" อวยพรปีใหม่คนไทยทั้งประเทศ

          "อยากให้ทุกอย่างในปีหน้าเป็นปีแห่งความสำเร็จ เป็นปีแห่งการเปลี่ยนแปลง เป็นปีแห่งการเตรียมการไปสู่ประชาธิปไตยที่มีธรรมาภิบาล"

            เป็นคำอวยพรที่ประเสริฐครับ...ถ้า...มันสามารถเกิดได้จริง

            ระหว่างทางตั้งแต่ต้นยันปลายปีหน้า จะยังมีเรื่องราวเกิดขึ้นอีกมากมาย

            แต่อย่าให้เป็นการบ่มเพาะความไม่พอใจ เพราะจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย

            นอกจากเสียเวลาเปล่า!

            ปีหน้าจะเป็นปีแห่งความสำเร็จได้อย่างไร?

            จะไปสู่ประชาธิปไตยที่มีธรรมาภิบาลได้จริงหรือ?

            นั่นก็ต้องย้อนกลับมาที่ปัจจุบันว่า เรากำลังทำอะไรกันอยู่

            ประเด็น ม.๔๔ ปลดล็อกพรรคการเมืองเป็นขยัก "ลุงตู่" อธิบายว่าเพื่อความเป็นธรรม เท่าเทียม ระหว่างพรรคเก่า พรรคใหม่ พรรคเล็ก พรรคใหญ่

          "อย่าไปอะไรกันนักเลย ผมจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เดินหน้าไปได้ และทุกอย่างจะเป็นไปตามโรดแมปนั่นแหละ”"

          แล้วทำไมพรรคการเมือง โดยเฉพาะพรรคประชาธิปัตย์ ถึงได้มองว่ามีความพยายามรีเซตพรรคการเมือง

            และท้ายที่สุดแล้วประชาชนจะได้ประโยชน์อะไรจากเรื่องนี้บ้าง

            เดิมทีกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยพรรคการเมือง บัญญัติให้สมาชิกพรรคการเมือง ที่จัดตั้งตามรัฐธรรมนูญปี ๒๕๕๐ ซึ่งก็คือพรรคเก่าทั้งหมด เสียค่าบำรุงพรรคไม่น้อยกว่า ๕ พันคนภายใน ๑ ปีนับแต่กฎหมายประกาศใช้

            และไม่น้อยกว่า ๑ หมื่นคนภายใน ๔ ปีภายใต้เงื่อนไขเดียวกัน

            แต่ ม.๔๔ ให้ไปจัดการให้เรียบร้อยภายใน ๓๐ วันนับแต่วันที่ ๑ เมษายน ๒๕๖๑

            ก็ไม่แปลกที่พรรคประชาธิปัตย์มองว่าเป็นการรีเซตพรรคการเมือง

            สมาชิกพรรคที่มีอยู่เกือบ ๓ ล้านคน อาจกลับมาเสียค่าบำรุงแค่หลักหมื่นคนเท่านั้น และคงมีเพียงพวกประชาธิปัตย์ฮาร์ดคอร์เท่านั้น เพราะพรรคยังจัดกิจกรรมทางการเมืองไม่ได้

            "พี่มาร์ค" ถึงได้เกรี้ยวกราดเป็นพิเศษ

            เพราะเลือกตั้งคราวหน้า พรรคประชาธิปัตย์อาจเล็กลง.