จากเบตงถึงแม่สาย ใต้สุดสู่เหนือสุด

            ตั้งแต่วันที่ ๑ พฤศจิกายน ถึง ๒๕ ธันวาคม นอกจากเงินพันกว่าล้านบาทแล้ว....

            สังคมไทยได้อะไร มองเห็นอะไรซ่อนอยู่ จากการวิ่งของ "พี่ตูน" บ้าง

            เสียงด่ามีบ้าง...วิ่งทำไมรถติด

            หรือเสียงที่ไม่ได้ด่า "พี่ตูน" โดยตรง แต่กระทบไปยังรัฐบาล คสช. กระทรวงสาธารณสุข รวมไปถึง "เรือดำน้ำ" 

            และวิธีการจัดงบประมาณแผ่นดิน ที่ไม่ทั่วถึง เท่าเทียม

            แต่ส่วนใหญ่เป็นเสียงชื่นชม และเสียงแห่งความร่วมมือร่วมใจ ทำในสิ่งเดียวกัน เพราะมีเป้าหมายเดียวกัน

            นั่นคือ "การทำบุญ"

            "พี่ตูน" ไม่ต้องใส่กางเกงในไว้ข้างนอก ไม่ต้องปักอักษร S ไว้กลางหน้าอก 

            แต่ก็เป็นฮีโร่ตัวจริงได้!

            ปรากฏการณ์นี้ ไม่ใช่ "พี่ตูน" หรือคนใดคนหนึ่งสร้างขึ้นมา แต่เป็นทุกคน ซึ่งเป็นองค์ประกอบของความสมานฉันท์

            เงินพันกว่าล้านบาท ที่จะแจกจ่ายไปยังโรงพยาบาล ๑๑ แห่งทั่วประเทศ เพื่อซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ที่จำเป็นนั้น ไม่ควรเป็นเป้าหมายหลักของปรากฏการณ์นี้

            ควรเป็นเพียงผลพลอยได้เท่านั้น

            เพราะสิ่งที่สังคมไทยได้รับ ควรยิ่งใหญ่กว่านั้น

            สิ่งที่ต้องรักษาไว้ให้ได้หลัง "พี่ตูน" วิ่งจบคือ ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของคนไทย    แล้วจะแปรปรากฏการณ์พี่ตูนเพื่อให้เกิดปรากฏการณ์ใหม่แห่งความกลมเกลียว ของคนในชาติได้อย่างไร

            ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นมานานนับสิบปี ควรจะแก้ไขอย่างไร

            ไม่จำเป็นต้องมีความเห็นทางการเมืองเหมือนกัน แต่ต้องมีเป้าหมายเดียวกันคือ ทำเพื่อชาติ

            หากทำเช่นนั้นได้ ไม่จำเป็นต้องมี "พี่ตูน ๒" เพราะต่อให้มีอีก ๒๐ พี่ตูน แต่หากคนในสังคมไม่เอาด้วยก็เปล่าประโยชน์

            ฉะนั้นการปรองดอง ต้องเริ่มต้นที่ทุกคน

            แล้วจะเป็นจริงได้หรือไม่?

            เป็นเรื่องน่าแปลกที่คนไทยเฝ้าแต่ถามตัวเองว่า จะสามารถสร้างปรากฏการณ์แห่งความสมานฉันท์ได้หรือไม่ เพราะยังมีความขัดแย้งทางความคิดกันอยู่

            โดยเฉพาะการเมือง

            ในขณะที่หลายชาติ ที่ต่อสู้กันจนแทบจะฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ วันนี้ได้พากันก้าวข้ามความขัดแย้ง รวมเป็นหนึ่งเดียว เพื่อให้ประเทศเดินหน้าไปได้

            อย่าทำให้การเมืองเป็นทุกอย่างของชีวิต แค่นี้ก็ลดความขัดแย้งไปมากโขแล้ว