18 ต.ค.62 - นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ แกนนำแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ(นปช.) โพาต์เฟซบุ๊กมีเนื้อหาดังนี้
แผงสุราริมทาง กลางแสงตะวันเจิดจ้า
มิตรสหายมากมายส่งความห่วงใยมาถึง ข้าพเจ้าล้วนรับไว้ ใช้หัวใจของข้าพเจ้าเก็บรับเอาไว้
เรื่องราวในชีวิตเป็นเช่นนี้ บางคราท่องทะยานผาดโผนไปทั่วยุทธภพ บางคราวนั่งสงบในแผงสุราเฝ้ามองความเป็นไป
การต่อสู้ผ่านมาเนิ่นนาน จนปัจจุบันก็ยังดำรงอยู่ ผู้คนมากมายบ้างถูกจองจำ เร้นกายซ่อนตัว กระทั่งบาดเจ็บล้มตาย
วิกาลยาวนานฝันยุ่งเหยิง สถานการณ์ในยุทธภพยังไม่คลี่คลาย ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าบทตอนสุดท้าย
ยามเผชิญเภทภัยรอบด้าน ข้าพเจ้าได้รับบาดเจ็บแล้ว แต่สติสมาธิล้วนยังแจ่มใส
หวนรำลึกเรื่องราว วีรกรรมของเหล่าผู้กล้า
“เล่งฮู้ชง” เพื่อช่วยเหลือแม่ชีน้อย “งี้นิ้ม” จากเงื้อมมือปีศาจราคะ “ฉั้งแป๊ะกวง” แม้บาดเจ็บทั่วร่างหลั่งโลหิตโทรมกาย แต่ยังไม่ละทิ้งปณิธาน สุดท้ายกระทำสำเร็จได้
เจี่ยเฮียวฮง “ซาเสียวเอี้ย” นายน้อยคนที่สามแห่งหมู่บ้านกระบี่เทพเจ้า ยอดกระบี่อันดับหนึ่งแห่งแผ่นดิน ครั้งหนึ่งกลับใช้ชีวิตเป็น “อากิก”
“อากิก” ที่ใช้ไม่ได้ผู้หนึ่ง
แต่”ซาเสียวเอี้ย” ย่อมเป็น “ซาเสียวเอี้ย” แม้ผ่านวันเวลาของ “อากิก” ที่ถูกกระทำหยามหยัน ตัวมันกลับมิเคยลืมเลือนเพลงกระบี่
แม้มิได้ยิ่งใหญ่กระเดื่องดัง เฉกเช่น “เล่งฮู้ชง” หรือ “ชาเสียวเอี้ย”
แต่ข้าพเจ้าก็ไม่ละทิ้งปณิธาน และไม่ลืมเลือนเพลงกระบี่
ตราบใดที่ปณิธาณยังดำรงมั่น เพลงกระบี่ยังดำรงอยู่ ข้าพเจ้าย่อมยังมีเรี่ยวแรงต่อสู้
ดาบไวของ “ฉั้งแป๊ะกวง” ทำร้าย “เล่งฮู้ชง” กลายเป็นมนุษย์โลหิตตนหนึ่ง แต่มันไม่ยอมแพ้
“เล่งฮู้ชง” ยังคงแย้มยิ้ม
ข้าพเจ้าก็ยังแย้มยิ้ม
เมื่อวานคุยเล่น เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด |
อนาคต 'คนนินทาเมีย' |
'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ' |
ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ |
วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง" |
"การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา. |
เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?" |