ในปี 2556 องค์การอนามัยโลก ให้ข้อมูลว่า คนสูงวัยในประเทศไทยมีอายุขัยยืนยาวเป็นลำดับที่ 76 ของโลกจาก 193 ประเทศ โดยอายุเฉลี่ยแล้วผู้ชายอยู่ที่ 71 ปี และผู้หญิงอยู่ที่ 78 ปี เมื่อวิเคราะห์อายุเฉลี่ยของคนไทย พบว่าคนไทยมีอายุเฉลี่ยเพิ่มมากขึ้นเมื่อเทียบจากปี 2552 โดยที่ผู้ชายจะมีอายุเฉลี่ยเพิ่มขึ้น 0.9 ปี และผู้หญิงเพิ่มขึ้น 0.2 ปี

      เมื่ออายุแตะที่เลข 70 จะถือว่าเป็น “ผู้สูงอายุตอนกลาง” (Middle Old) ประเทศไทยเป็นอันดับที่ 2 รองจากสิงคโปร์ ที่มีอัตราผู้สูงอายุที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วมาก หน่วยงานต่างๆ มีการรณรงค์เรื่องการดูแลผู้สูงวัยตามข่าวสารระยะหลังมานี้ ก็มีการนำเสนอเรื่องสังคมสูงวัยของประเทศไทย ทำให้มองในอีกแง่มุมหนึ่งได้ว่า ประเทศไทยมีการมองเห็นความสำคัญและรองรับคนสูงวัยให้อยู่ในสังคมมากขึ้น

      ...ข้างบนนั้นเป็นข้อมูลทางวิชาการ ผ่านการศึกษาวิจัย ประมวลและประเมินผลกระทบ ข้อดี ข้อเสียต่างๆ มาบ้างพอประมาณ  แต่ดูเหมือนว่า ..ชีวิตจริง..นั้นแตกต่างกัน!

        แตกต่างตั้งแต่เรื่องของตัวเลข "ผู้สูงวัย" เพราะข้อเท็จจริงในชีวิตประจำวันนั้น คนอายุ 60 เหมือนชีวิตเพิ่งเริ่มต้น สำหรับคนที่มีร่างกายที่พร้อม และทรัพย์สมบัติที่พออยู่ดีกินดีไปจนถึงวันตาย ในทางตรงกันข้าม สำหรับคนที่เจ็บป่วยออดๆ แอดๆ เข้า-ออกโรงพยาบาลราวกับเป็นบ้านหลังที่สอง รวมทั้งคนที่ยังคงหาเช้ากินค่ำและต้องรับผิดชอบเลี้ยงดูแลลูกหลานที่ยั้วเยี้ยนั้น อายุแค่ 50 เขาก็รู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตกันแล้ว

      ฉะนั้น คงไม่มีเครื่องวัดอะไรที่จะฟันธงลงไปว่า ผู้สูงวัยในบ้านเรานั้นได้รับความสนใจ ดูแล เป็นอย่างดีจากคนในสังคม หรือโดยเฉพาะรัฐ นั่นเพราะความพึงพอใจ ความต้องการ ความประสงค์ของแต่ละชีวิตนั้นไม่เหมือนกัน

      เมื่อโจทย์ปัญหาของชีวิตแต่ละคนแตกต่างกัน จึงไม่ต้องแปลกใจที่เราเห็นคนแก่เดินตามท้องถนนคนเดียว แบกนั่นโน่นนี่เหมือนคนบ้าหอบฟางมากมาย และเราก็เห็นอยู่ทุกบ่อยสำหรับคนแก่ที่เดินเก็บขวดพลาสติกตามริมทาง หรือในสถานที่สาธารณะต่างๆ

      ผู้สูงวัยบนท้องถนนมากมายที่ดูน่าเวทนา อาจจะไม่ได้ต้องการความสงสารจากใครเลย เพราะเขากำลังใช้ชีวิตในรูปแบบที่เขาต้องการ หรือไม่เขาก็รู้สึกเคยชิน

      การประเมินสถานการณ์ หรือคุณค่าความเป็นผู้สูงอายุที่มีคุณภาพด้วยองค์ประกอบภายนอกอาจจะไม่พอ หรือมีโอกาสที่จะผิดพลาด บิดเบือนจากความเป็นจริงได้ มิเช่นนั้น เราคงไม่เคยได้ยินได้ ขอทานทำบุญให้วัดปีละเป็นล้าน หรือล่าสุดเร็วๆ นี้ เราก็เห็นคลิปว่าขอทานมีรายได้วันละหลายพันบาท

      สรุปได้ว่า อย่าไปด่วนสรุปว่าผู้สูงวัยบนท้องถนนเขาไม่มีทางออก เพราะชีวิตจริงเขาอาจจะเป็นคนหนักแน่นยืนยันเลือกทางเดินของตัวเองก็ได้นะคะ.

                                                              "ป้าเอง"