จะเป็นเพราะเห็นพวกเด็กๆ บรรดา กะปอมฮ่องกง ยังคงคึกๆ คักๆ ลุกฮือขึ้นก่อม็อบได้อย่างยืดเยื้อ ยาวนาน ปาเข้าไปถึงระดับสัปดาห์ที่ 13 เข้าไปแล้ว ก็ยังหัวไม่ตก ยังคงไล่ทุบ ไล่ตี กับเจ้าหน้าที่ตำรวจ ปิดสนามบิน ปิดสถานีรถไฟฟ้า ฯลฯ ได้อย่างอิสระ เสรี หรือไม่ อย่างไร ก็มิอาจสรุปได้ บ้านเรา...เลยชักจะเริ่มๆ เกิดการ วอร์มอัพ ขึ้นมาบ้างแล้ว แบบประๆ ปรายๆ...
-------------------------------------------------------
คือด้วยเหตุเพราะ การเคลื่อนไหวมวลชน นั้น...ย่อมต้องเป็นไปตามแบบฉบับที่อดีตนายทหารยุค ยังเติร์ก อย่างคุณพี่ มนูญ หรือ มนูญกฤต อะไรก็แล้วแต่ ท่านเคยอุปมา-อุปไมย เปรียบเทียบเอาไว้นั่นแหละว่า มวลชน...ย่อมไม่ใช่รถถัง ที่สามารถติดเครื่องปุ๊บ แล้วเดินหน้าได้ปั๊บ หรือย่อมต้องผ่านการ วอร์มอัพ ผ่านการอุ่นเครื่อง เผาหัวเทียน กันในระยะเวลาตามสมควร อีกทั้งยังต้องอาศัย เงื่อนไข และ เหตุปัจจัย ในแบบที่ ถึงพร้อม หรือแบบเหมาะเจาะ พอดิบพอดี มันถึงจะพอลุกฮือกันได้เป็นหมื่นๆ แสนๆ หรือเป็นล้านๆ...
-----------------------------------------------------
ไม่งั้น...ก็อาจกลายเป็นมวลชนตามแบบฉบับคุณพี่ มะโหนก ญาติข้างไหนก็แล้วแต่ของคุณพี่ มนูญ ที่น่าจะสนิทชิดเชื้อกับคุณน้า แอ๊ด คาราบาว อยู่ตามสมควร ถึงขั้นต้องแต่งเพลงให้ คือมวลชนที่พยายามก่อการลุกฮือขึ้นมาในช่วงเหตุการณ์ กบฏ 9 กันยาฯ ปีพุทธศักราช 2524 เพื่อ หลอมมวลชนเข้ากับรถถัง หรือประสานการเคลื่อนไหวมวลชนเข้ากับการก่อการรัฐประหารของบรรดากลุ่มทหารบางกลุ่ม บางเหล่า จะด้วยเหตุเพราะไม่มีเวลา วอร์มอัพ ต้องติดเครื่องปุ๊บ แล้วเดินหน้าปั๊บเพื่อให้ตามทันรถถัง หรือไม่ อย่างไร ก็มิอาจสรุปได้ เลยทำให้ทันทีที่ได้ยินเสียงปืน ระเบิดออกมาเป็นตับๆ บรรดาศิลปิน นักดนตรี ที่กำลังบรรเลงเพลงอยู่บนเวที เพื่อเชื้อเชิญมวลชนให้มาเข้าร่วมกับการปฏิวัติ เลยตัดสินใจทิ้งกีตาร์ ทิ้งกลอง เผ่นหนีกันอุตลุด แม้แต่ตัวคุณน้า แอ๊ด คาราบาว ก็ล่องหน หายตัว ได้อย่างชนิดรวดเร็วเอามากๆ...
--------------------------------------------------------
อย่างไรก็ตาม...สำหรับการ เดินเครื่องมวลชน ในสถานการณ์ปัจจุบัน หรือในอนาคตอันใกล้ของบ้านเรานั้น ว่าไปแล้ว...ออกจะเป็นอะไรที่ยากซ์ซ์ซ์เย็นอยู่พอสมควร จะด้วยเหตุเพราะบรรดานักเคลื่อนไหวมวลชนโดยส่วนใหญ่ ค่อนข้างจะเหนื่อยแล้ว ไม่ไหวจะออก ไม่ไหวจะเคลื่อนอีกต่อไปแล้ว เนื่องจากต้องออกเรี่ยว ออกแรง กันนับเป็นทศวรรษๆ ตลอดช่วง ทศวรรษแห่งความมืดมน ที่ผ่านมา หรือจะเป็นเพราะบรรดามวลชนโดยส่วนใหญ่ที่เอาเรื่อง เอาราว ออกจะหนักไปทางพวก คนแก่-คนชรา จัดอยู่ในประเภท ไดโนเสาร์ ซะเป็นหลัก ไม่ว่าจะไดโนเสาร์เกล็ดเหลือง หรือเกล็ดแดง ก็แล้วแต่ ต่างไปจากพวก กะปอมฮ่องกง แบบคนละเรื่อง คนละม้วน...
-----------------------------------------------------
อีกทั้ง กะปอมเมืองไทย นั้น...ออกจะถนัดในการเคลื่อน ในการรบ อยู่แถวๆ หน้า คีย์บอร์ด ซะมากกว่า คือถ้าให้รับหน้าที่แจกกล้วย แจกผลไม้รวม อยู่ตามเว็บไซต์ต่างๆ นั้น...คงพอได้ แต่ถ้าให้ลองมานอนกลิ้ง นอนหงาย หลบกระสุน หลบระเบิด อยู่ตามท้องถนนนั้น อันนั้น...คงต้องหันไปพึ่งบริการพวก ไดโนเสาร์ นั่นแหละ ถึงจะชัวร์กว่า อีกทั้งสิ่งที่เรียกว่า เงื่อนไข หรือ เหตุปัจจัย ในช่วงระยะนี้ หรือในอนาคตอันใกล้ ยังคงไม่น่าจะ ถึงพร้อม หรือยังไม่มีอะไรที่เหมาะเจาะ พอดิบพอดี พอที่จะทำให้การลุกฮือขึ้นมาเป็นหมื่นๆ แสนๆ มีโอกาสเป็นไปได้ หรือเป็นไปอย่างยืดเยื้อ ยาวนาน เหมือนที่พวก กะปอมฮ่องกง กำลังแสดงแบบอย่าง ตัวอย่าง หรือกำลังอวดโชว์ ให้เห็นอยู่ในทุกวันนี้...
------------------------------------------------------
แต่จะอย่างไรก็ตาม...การ วอร์มอัพ หรือการอุ่นเครื่อง เผาหัวเทียน ที่ชักเริ่มๆ เห็นขึ้นมาบ้างแล้วในช่วงระยะนี้ ก็คงเป็นสิ่งที่ มิพึงประมาท ได้โดยเด็ดขาด ไม่ว่าจะเห็นเพียงกะปอม หรือไดโนเสาร์ แค่ไม่กี่สิบ กี่ร้อยตัว ออกมาเลื้อยไป-เลื้อยมา แค่ไม่กี่ชั่วโมง ไม่กี่นาที ก็กลับลงรูไปแล้ว เลยต้องหันไปตามแกะ ตามแงะ ตามล้วง ตามควัก กันในคีย์บอร์ด หันไปตั้งศูนย์เฟกนิวส์ ฟักนิวส์ อะไรไปโน่น หรือหันไปอาศัย เทคนิค หรือ ยุทธวิธี ในการรับมือ โดยอาจลืมเลือนเรื่อง ยุทธศาสตร์ หรือเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการดำรง คงอยู่ ของสิ่งที่เรียกว่า เงื่อนไข และ เหตุปัจจัย อันเป็นสิ่งที่ไม่ว่า เทคนิค ใดๆ ก็ เอาไม่อยู่ ไปด้วยกันทั้งสิ้น ทั้งปวง นั่นแล...
-------------------------------------------------
ยิ่งโดยเฉพาะถ้าหาก “รัฐบาล” ที่แปลงสภาพจากความเป็นเผด็จการ มาเป็นประชาธิปไตยแบบดูดๆ ท่านเกิดลืมฟังคำเตือนของอภิมหาพระ อย่างสมเด็จพระสังฆราชฯ ขึ้นมาเมื่อไหร่แล้วล่ะก็ คือลืม ตั้งสติ อันเนื่องมาจากเมื่อ อำนาจ ไหลเข้าทางประตู บรรดาสติ สัมปะชัญญะ มันเลยมักต้องพรูออกไปทางหน้าต่างอย่างมิอาจหลีกเลี่ยงได้ อันนี้นี่แหละ...ที่จะส่งผลให้สิ่งที่เรียกว่า เงื่อนไข หรือ เหตุปัจจัย มันอาจ ถึงพร้อม ขึ้นมาในแบบชนิดฉับพลัน-ทันที ถึงจังหวะนั้น...ไม่ว่าจะโดยกะปอม หรือโดยไดโนเสาร์ ก็แล้วแต่ ไม่ว่าจะเหนื่อยแสนเหนื่อย หรือไม่ว่าจะติดเครื่อง เผาหัวเทียน กันมาแล้วขนาดไหน โอกาสที่จะเดินเครื่องได้แบบสม่ำเสมอ สร้างความยืดเยื้อ คาราคาซัง เป็นสิบๆ สัปดาห์ก็ยังหัวไม่ตก แบบเดียวกับ ม็อบฮ่องกง ย่อมเป็นไปได้ทุกเมื่อยิ่งโดยเฉพาะเมื่อคะแนนนิยมของรัฐบาล เหลืออยู่เพียงแค่ 4.5 ออกอาการ สอบไม่ผ่าน อยู่ในทุกวันนี้...
-------------------------------------------------------
ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Karl Marx (อีกครั้ง)... Success, arrogance and injustice, the downfall. - ความสำเร็จ ความหยิ่งยโส และความอยุติธรรม จะเกิดก่อน...และแล้วความหายนะจะตามมา...
--------------------------------------------------------
|
เมื่อวานคุยเล่น เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด |
| อนาคต 'คนนินทาเมีย' |
| 'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ' |
| ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ |
| วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง" |
| "การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา. |
| เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?" |
